Chivalry: Medieval Warfare

Chivalry: Medieval Warfare

[gespeeld op PS4]

Chivalry: Medieval Warfare was oorspronkelijk een Half Life 2-mod, maar werd in 2012 een volledige game dankzij de Unreal Engine. Enkele jaren later kregen de console-eigenaars ook toegang tot het middeleeuw geweld. Nu de PlayStation 4 en Xbox One er zijn, kunnen we die ook even een versie schenken, moet men bij de ontwikkelaar gedacht hebben. Is deze versie het echter wel waard?

Chivalry: Medieval Warfare is een volledige multiplayerbelevenis, maar vooraleer je erin duikt, kan je beroep doen op een tutorial. Daarin wordt alles uitgelegd en leer je de kneepjes van het vak. Om te beginnen krijg je een zeer summiere uitleg over het aanvallen en blokkeren van inkomende aanvallen. Nadat je de basistraining tot een goed einde hebt gebracht, krijg je de mogelijkheid om je te verdiepen in de iets uitgebreidere trainingen, waaronder die voor boogschutters. Gedurende deze trainingsessies krijg je soms wat willekeurige gevechten op je bord, waardoor je net verworven vaardigheden meteen op de proef gesteld worden.

Online kan je aan de slag gaan op servers die twaalf versus twaalf ondersteunen. Je kan elkaar afmaken in verschillende modes die ofwel gericht zijn op alles en iedereen aanpakken ofwel modes waarin je als een team moet samenwerken. Uiteraard is deze laatste categorie leuker, al blijf je natuurlijk wel afhankelijk van je team. 

We hebben nu de standaardzaken van deze game even overlopen, maar dan stuiten we nu al op de minpunten: om te beginnen is het geen deftige port, maar krijg je de verschillende menu-items van de pc-versie met gewoon een consoleknop ernaast. Verder is de server browser niet echt top te noemen. Een ping krijgen we niet te zien, waardoor we meermaals op een server zaten met een veel te hoge ping. Je hebt ook geen maximum ping bij de servers en we zijn de tel al kwijt over hoe vaak we met 200+ ping geconfronteerd werden. Het gebrek aan dedicated servers is dus heel duidelijk voelbaar bij deze versie van Chivalry: Medieval Warfare.

Op grafisch vlak is het even ‘rampzalig’. Op de PlayStation 4-versie krijg je de titel met een resolutie van 1080p en met een framerate van 60fps. Deze 60fps haalt de titel bijna nooit, tenzij je naar de lucht of grond kijkt. Kom je in een gevecht terecht, dan zakt de framerate aanzienlijk en er waren zelfs momenten bij dat het gewoonweg een fotoalbum werd. Je kan concluderen dat het onspeelbaar wordt wanneer je dan ook nog eens de hoge pings van andere spelers in rekening brengt.

Het enige dat we goed konden doen, was de heavy class nemen en random in het rond beginnen slaan wanneer we ons bij een vijand bevonden. De textures zijn ook bedroevend te noemen. We krijgen een port van de vorige generatie waarvoor weinig tot geen moeite werd gedaan om textures omhoog te krikken. Bij het geluid kan je dezelfde conclusie trekken. Hier kon men beter werk leveren, maar dit is gelukkig beter dan de visuele voorstelling. Op het internet lezen we ook problemen met de betaalde DLC die niet beschikbaar wordt gesteld voor de spelers, maar hier zou de ontwikkelaar mee bezig zijn.