The Mean Greens - Plastic Warfare
The Mean Greens - Plastic Warfare
Wie heeft er tijdens zijn jeugd nu niet met de plastieken groene soldaatjes liggen spelen? Creatief tijdverdrijf waarin de grootste avonturen beleefd werden en tal van gigantische rampen werden vermeden. Gedurende het PlayStation 1-tijdperk kregen we de mannetjes ook op het scherm te zien, in de Army Men-reeks, maar deze franchise ging een stille dood tegemoet. Gelukkig zijn er ook indie ontwikkelaars die de groene soldaatjes weer naar ons pc-scherm brengen.
The Mean Greens: Plastic Warfare is het werk van ontwikkelaar Virtual Basement, die misschien niet meteen voor iedereen bekend in de oren, maar de term "ARK: Survival Evolved" zal wel meer belletjes doen rinkelen. The Mean Greens: Plastic Warfare is dus het werk van deze ontwikkelaar, maar dan als projectje in de vrije tijd. Voor 14,99 euro krijg je toegang tot een multiplayer en een resem modi en mappen, met een unieke modus per map en dat zijn er 10. Hierdoor zijn de mappen goed gebalanceerd voor iedere mode en heb je geen problemen dat de ene mode beter speelt op map A dan op map B.
De modes zijn een ludiek alternatief op bestaande modes. Zo heb je een Capture the Flag, maar moet je daarvoor eerst wel op badeendjes varen om zo bij het vijandelijke kamp te geraken. In een andere modus (The Barn) herken je ongetwijfeld Rocket League, want dan moet je tafelvoetbal spelen terwijl je elkaar ook nog omver knalt. De mannetjes van het tafelvoetbal bewegen ook, waardoor het iets moeilijker wordt om de bal van de ene kant meteen in de goal van de tegenspeler te trappen.
Ook al kan je op alle mappen met 10 spelers aan de slag, mocht het toch net iets meer zijn, omdat sommige mappen wel best groot zijn en je op die manier lang moet zoeken om vijanden te zien. Op release zagen we wel een server voor 20 spelers, maar die was weer snel weg.
Om de vijand te bestrijden, krijg je toegang tot een leuk wapenarsenaal. De ontwikkelaar voorziet vijf verschillende wapens die je allemaal meteen kan gebruiken: een assault rifle, een shotgun, een sniper rifle, een bazooka en een flamethrower. Om te weerhouden dat iedereen de hele tijd met de bazooka speelt, voorziet de ontwikkelaar bij ieder wapen een bepaalde cooldown wanneer je munitie op is. Zo heb je bij de bazooka maar 1 raket en moet je een tijdje wachten vooraleer je weer toegang krijgt tot een nieuwe. De wapens die minder schade doen, hebben uiteraard meer munitie en een kleinere cooldown-tijd. Het is een goede manier om voor wat evenwicht te zorgen aangezien iedereen meteen toegang krijgt tot de wapens.
Op grafisch vlak is er niet veel te zeggen. The Mean Greens: Plastic Warfare ziet er degelijk uit, maar blaast ons niet meteen omver qua grafische pracht. De spelwereld is mooi afgewerkt en zit vol leuke details. Bepaalde mappen zijn ook zeer kleurrijk en zelfs de ‘buitenwereld’ oogt goed afgewerkt. Op vlak van geluid kunnen we hetzelfde zeggen. Alles is zeer standaard afgewerkt, maar bij bepaalde wapens hoor je wel niet altijd het schot. Hopelijk wordt dit soort probleempjes snel opgelost. De soundtrack van de game is wel weer leuk en toverde meermaals een glimlach op ons gezicht.
Na de release hebben we wel wat problemen ondervonden met de servers. Deze waren allemaal goed gevuld, maar wanneer we een server wilden joinen met acht van de tien spelers werden we iedere keer eruit gegooid. “Connection to the host was lost” kregen we dan op ons scherm te zien - ook al was er nog genoeg plaats. Dit ondervonden we ook bij servers die iets minder spelers hadden.
- Jeugdsentiment
- Ludieke mappen en modes
- Server
- Kleine bugjes