Xenoblade Chronicles X
Xenoblade Chronicles X
Niet zo lang na de release van de Wii U besloot Nintendo om het project van Monolith Soft, X, voor het eerst aan de wereld te tonen. De reactie van velen was erg positief, aangezien de studio met Xenoblade Chronicles - door velen gezien als de beste JRPG van de vorige generatie - het genre terug leven wist in te blazen. Meer dan twee jaar later is het zover en is Xenoblade Chronicles X eindelijk binnen handbereik. Weet men opnieuw de lat hoger te leggen op de kleine console van Nintendo?
Zij die verwachten dat Xenoblade Chronicles X een directe sequel is op Chronicles, mogen alvast hun verwachtingen bijschaven. Monolith Soft ziet de game namelijk als een 'spirituele opvolger', wat concreet betekent dat enkel een aantal aspecten en gameplay-mechanics herkenbaar zullen zijn. Qua opzet pakt Xenoblade Chronicles X het daadwerkelijk anders aan. Een ontzettend grote en uitgestrekte wereld, vol gevaar en visuele pracht, ligt namelijk voor de speler klaar om naar believen verkend te worden.
In Xenoblade Chronicles X mag je zelf een hoofdpersonage aanmaken. Jij zal namelijk samen met enkele andere mensen de aarde weten te ontvluchten in een gigantisch ruimteschip. Helaas weten de aliens, die de aarde verwoest hebben, het schip bij te benen en te laten crashen op de onbekende planeet Mira. Tot overmaat van ramp blijkt de planeet allesbehalve een warm onthaal voor de mensheid te zijn, met alle gevolgen vandien.
Daar waar Xenoblade Chronicles vooral een focus legde op het overleven en het bovennatuurlijke, heb je in X meer te maken met een combinatie van overleven en enkele typische menselijke problemen en thema's die zelfs in onze hedendaagse werkelijkheid de nodige discussies zouden opleveren. Het verhaal in X mag misschien geen rollercoasterrit zijn zoals diens spirituele voorganger, maar bevat desalniettemin enkele stevige verrassingen, epische momenten en voor sommigen ook misschien wel wat stof tot nadenken.
Xenoblade Chronicles X is groot, ontzettend groot. Als we ontzettend groot en uitgestrekt zeggen, dan bedoelen we ook echt wel dat de game gigantisch is. Qua oppervlak laat praktisch elke open world game, inclusief The Witcher 3 en Fallout 4, ver achter zich. De reden voor het gigantisch oppervlak en een ongeziene verticaliteit zijn natuurlijk de mechs, waarover we weldra heel wat te vertellen hebben. Het feit dat je deze hele wereld perfect kan verkennen en doorkruisen zonder ooit maar één laadscherm (enkel bij het starten van een cutscene, het fast travellen of het betreden van je home instance) tegen te komen, toont aan dat de ontwikkelaar alles uit te Wii U heeft geperst om de beleving en exploratie zo aangenaam mogelijk te maken.
Terwijl Xenoblade Chronicles bestond uit een aantal uitgestrekte velden en hubs, aangevuld met een vrij lineair verhaal, hebben we in Xenoblade Chronicles X te maken met een meer MMO-achtige opzet. Het verhaal wordt verteld in een heel aantal hoofdstukken die steeds voortgang in de vorm van exploratiepercentage of het voltooien van bepaalde sidequests (meestal typische MMO quests zoals het het doden van bepaalde monsters of verzamelen van speciale objecten) vereisen. Dit zorgt enigszins voor wat fragmentatie of progress gating en niet iedereen zal zich waarschijnlijk in deze beslissing kunnen vinden, maar tegelijkertijd word je op die manier ook wat gedwongen om de planeet Mira daadwerkelijk te verkennen.
Het is sowieso een goed idee om niet enkel focussen op de main quests, maar ook de affinity quests en side quests ook te spelen, vermits ze het hoofdverhaal met heel wat achtergrondinfo en character development aanvullen. Xenoblade Chronicles X mag dan ook door zijn opzet misschien wat minder memorabele personages bevatten dan diens voorganger, maar zij die heel veel optionele quests voltooien zullen toch wat leuke momenten meemaken.
De gameplay in X is zo goed als volledig gebaseerd op hetgeen we reeds uit Chronicles gewoon zijn, namelijk dat je nog steeds realtime vecht met behulp van diverse skills en aanvallen. Een goede kennis en timing van deze zogenaamde arts is zeker van belang, vermits je nu gebruik kan maken van dubbele cooldowns, nieuwe combo's, een overclock systeem en het gebruiken van een welbepaalde art op een specifiek moment je van een stevige heal kan voorzien.
Monolith Soft heeft dus toch flink gesleuteld aan het geheel om alles zo vloeiend en uitgebreid mogelijk te maken. De UI mag bijvoorbeeld in de eerste uren wat overweldigend zijn, maar geeft netjes alle info weer die je nodig hebt om een gevecht tot een goed einde te brengen. Je personage kan zich via bepaalde skill trees specialiseren in bepaalde rollen (focus op ranged, balans tussen range en melee, tank, ...) en deze kunnen, wanneer je niet in combat zit, naar hartenlust aangepast en veranderd worden. Het is eigenlijk allemaal een beetje te veel om op te sommen, maar men is er zeker in geslaagd om deze JRPG van een ijzersterk combat systeem te voorzien, iets waar je sowieso gebruik van zal moeten maken wanneer je de sterkste monsters in het spel wil verslaan.
De hoofdattractie van Xenoblade Chronicles X zal ongetwijfeld wel het feit zijn dat je een mech kan besturen. Deze worden skells genoemd en krijg je ongeveer in de helft van het verhaal, wat betekent dat het toch wel een 20 à 30 uren zal duren. Misschien lijkt dit op het eerste zicht een vreemde keuze, maar de beloning en het gelukzalige gevoel wanneer je eindelijk een skell krijgt, is bijgevolg wel ontzettend groot. De game voelt dan zelfs aan als een geheel nieuwe ervaring op een geheel nieuwe schaal, zeker wanneer je nadien nog eens het zogenaamde Fly Pack krijgt.
Al de kilometers die je voordien te voet moest afleggen en de onbereikbare plaatsen liggen dankzij de skells plots in handbereik. Skells komen in verschillende formaten en bevatten allemaal unieke stats met nog eens de mogelijkheid om ze van 8 verschillende wapens te voorzien. Ook qua combat laten ze zich heerlijk besturen, wat onder meer te danken is aan het zeer goede camerasysteem. De game biedt namelijk tal van cameraopties aan, waardoor het mogelijk is om stevig uit te zoomen en de actie van een grotere afstand te bekijjken. Het is bovendien ook mogelijk om een soort van camerabol de lucht in te gooien en vanuit dat standpunt de wereld rondom je te aanschouwen.
Een ander hulpmiddel om je avontuur in Mira wat aangenamer te maken is het FrontierNav-systeem dat je kan terugvinden op de GamePad. Deze interactieve map geeft je een mooi overzicht van al hetgeen je reeds verkend hebt en laat je snel naar eerder verkende plaatsen fast travellen. Er zit ook een heel micro-management systeem in X verwerkt, waarmee je geld en grondstoffen kan verdienen om de economie van je stad vooruit te helpen. Dit zal onder meer nieuwe soorten armor en wapens opleveren.
Overigens zit alle Japanse DLC gewoon op het schijfje meegeleverd en is deze voor ons meteen beschikbaar. Hierdoor kan je je uiterlijk van andere skins voorzien terwijl je armorstats intact blijven, wat een zeer leuk gegeven is in een game met honderden verschillende skins. Tot slot bevatte de Japanse DLC wat meer unieke party characters en quests, dewelke ook nu gewoon meegeleverd worden. Allicht een 'compensatie' voor het lange wachten op de localisatie.
Ook na het uitspelen van het verhaal (wat voor ons een 60-tal uren duurde, maar bij sommigen allicht wat langer zal duren) valt er nog genoeg te beleven. Er zullen heel wat sterke monsters in het spel verstopt zitten die de beste gear en skills vereisen, dus je gehele party naar de level cap van 60 brengen en van de beste wapens, armor en mechs voorzien is een van de zaken waar je je op kan richten. Ook het volledig verkennen van Mira door het vervolledigen van quests, het verslaan van specifieke monsters en het ontdekken van schatten in de wereld, is een optie. Na 60 uren hadden wij slechts 30% van Xenoblade Chronicles X weten te voltooien.
Zij die echter graag samen wat willen questen, kunnen dat ook doen aan de hand van de online opties in Xenoblade X. Je kan bij het starten van je game sessie een squad uitkiezen die je laat focussen op de singleplayer en je nergens toe verplicht, een squad gericht op online play of een squad met enkel vrienden. Op regelmatige intervallen zal je squad, bestaande uit maximum 32 spelers, de mogelijkheid krijgen om welbepaalde monsters te doden of items te verzamelen.
Lukt het de squad om deze missie tijdig tot een goed einde te brengen, dan wordt iedereen beloond met wat tickets die je kan inruilen voor zeldzame voorwerpen. Je vrienden inlijven behoort ook tot de mogelijkheden en kan handig zijn wanneer je even een wat sterker party member nodig hebt. Tot slot is er 4 player co-op aanwezig voor zij die de ultieme uitdaging willen aangaan en de sterkste monsters gezamelijk willen vellen. Xenoblade Chronicles X bevat dus een erg geslaagde mix tussen een passieve en actieve online ervaring die voor ieder wat wils bevat.
We wisten jullie reeds eerder te vertellen dat Xenoblade Chronicles X een ontzettend grote en verticale wereld bevat. Deze ziet er ook ongelooflijk goed uit wanneer we de kracht van de Wii U in het achterhoofd houden. De planeet Mira zit vol met prachtig ontworpen gebieden en mooie plaatsen om over de wereld uit te kijken. Zelfs in je mech wordt alles vlotjes en mooi weergegeven, wat toch wel een erg uitzonderlijke prestatie is. Misschien mogen sommigen niet meteen verzot zijn op de artstyle van de personages zelf, maar het monster design en de manier waarop de omgeving zorgvuldig ontworpen is, zal menig gamer zeker weten te verbazen. De planeet Mira zit vol met unieke wezens en sterk ontworpen locaties zoals een jungle continent en vulkaan-omgeving.
Voor de soundtrack heeft men ditmaal geopteerd voor een volledig andere insteek. De componist Hiroyuki Sawano werd namelijk opgetrommeld om X van de nodige deuntjes voorzien. Anime-liefhebbers (Kill La Kill, Attack on Titan, Ao No Exorcist, ...) zullen ongetwijfeld vertrouwd zijn met het werk van deze componist. Sommigen zullen zijn werk zeker appreciëren, aangezien hij de soundtrack voorziet van epische en bombastische deuntjes, maar ook niet schuw is van een beetje rap en zware gitaren. Anderen zullen zijn stijl maar niets vinden, wat des te pijnlijker is, aangezien er geen opties zijn om de muziek af te zetten. Het Engelse stemmenwerk in de game mag er in ieder geval absoluut zijn. Je kan zelfs de stemacteur van Shulk of Fiora voor je eigen personage instellen. Een Japanse optie is ditmaal afwezig.
- Ongeziene schaal
- Mechs
- Verbeterde combat
- Ontzettend veel content en online
- Soundtrack allicht niet voor iedereen weggelegd
- Progress gating