Splatoon

Splatoon

Over Splatoon, een kleurrijke 4 vs 4 online multiplayer shooter voor de Wii U, is er op 4Gamers reeds heel wat inkt gevloeid. De laatste weken gebeurde dit niet enkel figuurlijk op onze schrijfblok, maar ook letterlijk in het spel zelf. Nintendo waagt zich met deze nieuwe IP voor de eerste keer aan een serieuze online shooter, iets wat niet zo vanzelfsprekend is voor het Japanse bedrijf. Velen zijn dan ook benieuwd naar het eindresultaat.

Splatoon werd aanvakelijk als een game voorgesteld met een multiplayer focus, maar de game bevat ook een erg originele singleplayer. Als Inkling kom je meteen in Inkopolis terecht, een hippe plaza die uiteraard geïnspireerd is door de populaire wijk in Tokio, Shibuya, en als centrale hub voor de game moet dienen. Inkopolis herbergt tal van shops en geeft je eveneens toegang tot alle modi van de game. Zij die het riooldeksel in de plaza weten te vinden, kunnen zich een weg banen naar Octovalley.

Eenmaal aangekomen in Octovalley, dat de singleplayer van de game omvat, ontmoet je Captain Cuttlefish. Hij weet je te vertellen dat de Zapfish gestolen werden door de Octarians en Inkopolis zonder stroom dreigt te vallen. Doorheen tal van levels zal je dus de Zapfishes moeten verzamelen en de kwaardaardige Octarians een halt moeten toeroepen.

Een level bestaat meestal uit een aantal compacte platformen waarin je enkele vijanden moet verslaan en je platformvaardigheden, inclusief het wisselen tussen menselijke gedaante en inktvis, moet gebruiken. Dit geheel deed ons meteen aan Mario Galaxy denken en we zijn er zeker van dat de meerderheid van de spelers net hetzelfde zal denken. Net als Mario Galaxy zitten de levels uit Splatoon vol met originele ideeën en een erg sterk platformdesign zoals we dat van Nintendo gewoon zijn.

Aanvankelijk begint de singleplayer ook erg rustig en is het in de eerste levels vooral de bedoeling om de mechanics en controls van het spel wat onder de knie te krijgen. Splatoon maakt namelijk gebruikt van de gyroscoop en motion controls om in het rond te schieten, al kan je er ook opteren voor een volledige analoge besturing met de joysticks.

Gaandeweg worden er meer en uniekere platformelementen geïntroduceerd zoals sponsjes die je vol inkt kan spuiten en propellers die je moet laten draaien met je inkt om bepaalde obstakels te overbruggen. De vijand kan natuurlijk ook de sponsjes verkleinen en op een propellerplatform ben je er kwetsbaar, dus zelfs ervaren gamers onder ons zullen het niet al te gemakkelijk hebben in de singleplayer.

In totaal zouden de 28 levels je toch een 4 à 6 uurtjes zoet moeten houden en tonen de laatste levels en eindbaas aan dat zelfs het jonge talent bij Nintendo weet hoe ze een goede platformervaring moeten neerzetten. Herspeelbaarheid kan menig singleplayer-fan vinden in het verzamelen van scrolls, die wapens unlocken voor het hoofdgerecht in Splatoon, namelijk de multiplayer. De hoofdmodus in Splatoon is echter de 4vs4 online multiplayer, die toch meer diepgang bevat dan de meesten onder ons op het eerste zicht zullen denken.

Het inktvis-idee van Nintendo laat de speler toe om op eender welk moment met een druk op de linkerschouderknop te wisselen tussen een 'menselijke' gedaante en inktvis. Als persoon kan je met je geweer naar hartenlust inkt in het rond schieten om de levels te bekladden of de tegenstander te verslaan. Je hebt de keuze uit een hele resem aan originele wapens, gaande van een snipergeweer, die letterlijk een lang spoor van inkt achter zich laat, tot een heuse roller waarmee je al pletwalsgewijs het oppervlak en de vijand weet vol te kleuren. Je zal wel goed moeten kiezen welk wapensetje je net wilt, want eenmaal begonnen in de online modi kan je tussen de matchen door niet meer je loadout aanpassen. Het positieve van dit is dan wel weer dat de verschillende matches elkaar aan een hoog tempo opvolgen.

Als inktvis zijnde heb je dan weer de mogelijkheid om zeer snel door je eigen inkt te bewegen en ben je vrij goed beschermd tegen eventuele vijandelijke aanvallen. Het wisselen tussen deze twee gedaantes zal ontzettend belangrijk zijn om je eigen tactieken uit te dokteren en deze tegen het vijandelijke team te gebruiken. Op dat vlak heeft Nintendo een wel heel erg unieke gameplay weten te creëren die we nog niet eerder gezien hebben in een online shooter .

Splatoon zal op lancering twee multiplayer modi bevatten. De eerste hiervan, Turf Battle, stelt zowat eigenlijk de belangrijkste modus in de multiplayer voor. In Turf Battle is het de bedoeling om samen met je team het oppervlak zo veel mogelijk te bedekken met je eigen kleur van inkt. Het team dat op het einde van de match het grootste oppervlak bedekt, wint. Als een bezetene op het vijandelijke team schieten, heeft in principe weinig zin, want zij zullen ongetwijfeld dan hun kans nemen hebben om het oppervlak goed te bekladden met inkt.

Een evenwichtige combinatie tussen het bedekken van het oppervlak, het verslaan van tegenstanders en het uitkiezen van je positie op de map is nodig om je team tot de overwinning te leiden. Tegelijkertijd zorgt dit concept er ook voor dat je als gamer niet per se veel ervaring moet hebben of goed moet zijn in shooters. Iemand die vooral het bedekken van de map voor zijn of haar rekening neemt, terwijl enkele anderen de vijand weten af te houden, zal sowieso een erg hoge score behalen en iets voor het team betekenen.

De tweede multiplayer mode is Battle Dojo, een 1v1 mode die je lokaal tegen een vriend of vriendin kan spelen. Hierin is het de bedoeling om zo veel mogelijk ballonnetjes kapot te schieten om zo je tegenspeler af te troeven. Uiteraard kan je je tegenstander ook vol inkt schieten en verhinderen dat hij of zij punten weet te behalen. Deze modus is een leuke extra, maar zal niet voor iedereen even bruikbaar zijn.

Het is dan ook jammer dat Nintendo de Ranked Battles met de Splat Zones-modus voorlopig nog even op slot houdt. Eigenlijk kan je deze modus het beste vergelijken met 'King of the Hill' uit andere spellen, waarin het de bedoeling is om een gebied op te eisen en te verdedigen tot de timer afloopt.

In tegenstelling tot de Turf Battle is het in Splat Zones wel wat belangrijker om goed te schieten en de vijand als team tegen te houden. Nintendo zal daarom deze modus pas beschikbaar maken wanneer de gemiddelde populatie voldoende ervaring heeft kunnen opdoen (level 10) in Turf Wars, wat een kwestie zou zijn van enkele weken.

Nu we toch over content bezig zijn, willen we even duidelijkheid scheppen over wat je net krijgt op release. De winkelversie van Splatoon wordt meegeleverd met vijf verschillende multiplayer maps om Turf Wars, Battle Dojo en Splat Zones in te spelen. Nintendo zal Splatoon in Europa een zachter prijskaartje meegeven en ons in de komende weken en maanden gratis van een nieuwe multiplayer modus, meerdere nieuwe maps en wapens voorzien.

Echter kunnen we de uiteindelijke kwaliteit en waarde van deze content nu moeilijk inschatten en hebben we hier in de review dus nog geen rekening mee gehouden. Bovendien krijgt Splatoon in augustus pas een feature die er eigenlijk nu reeds in had moeten zitten. Je hebt momenteel wel de kans om vrienden in de multiplayer te joinen, maar dit is geen garantie om samen in een team te zitten. De matchmaking zal jullie altijd willekeurig in een team plaatsen.

Het is pas later in de zomer dat jij samen met drie andere vrienden als een team kan spelen tegen een ander vriendengroepje van 4 spelers. Een ander ontbrekende feature waar reeds wat ophef rond ontstond is het gebrek van voice chat in Splatoon. We moeten eerlijk bekennen dat de random matches in Turf Wars en Splat Zones met onbekenden sowieso erg kort en te snel qua tempo zijn om gezamelijk tot een goede tactiek te bekomen. Echter vinden we het wel jammer dat deze optie niet beschikbaar is voor een groepje vrienden, dus we hopen dat deze optie er later alsnog komt, al leek Nintendo te kennen te geven dit niet meteen toe te passen.

Audiovisueel komt Splatoon vooral heel erg kleurrijk, uniek, hip en trendy over. Fans van Jet Set Radio zullen zich meteen thuisvoelen in de game en de soundtrack past perfect bij de Urban look en feeling. De Inklings zijn ook erg modebewuste wezentjes, want je zuurverdiende centen in de multiplayer, kan je gebruiken om kledij te kopen die natuurlijk elk een eigen unieke look en statistieken met zich mee weten te brengen. Puur op vlak van performantie hebben we niet meteen een reden tot klagen. Een vloeiende framerate van 60 fps zorgt dat de actie zo vloeiend  en responsief mogelijk overkomt.