Mortal Kombat X

Mortal Kombat X

[gespeeld op PS4]

Toen Mortal Kombat zich in het begin van de jaren '90 op het prille strijdtoneel van de fighting games begaf, kreeg de reeks meteen forse tegenwind omwille van de ongewoon expliciete en gewelddadige vertoningen in arena's die overspoeld werden door bloed, ingewanden en andere lichaamsdelen. Ondanks de aanhoudende tegenstand houdt de reeks nu al bijna 25 jaar stand en maakt ze van haar controversiële natuur bij elke nieuwe release steeds meer een handelsmerk. Mortal Kombat X is dus nóg een tikje brutaler en nóg een stuk explicieter in het afbeelden van geweld. Niet voor gevoelige gamers dus...

Wie wel houdt van een flinke portie vunzigheid en dramatiek op zijn scherm komt dus ruimschoots aan zijn trekken dankzij een overvloed aan X-ray moves, fatalities en brutalities. Al deze bewegingen leiden uiteindelijk tot enorm bloederige toestanden met versplinterende botten en scheurende spieren en pezen. NetherRealm is voluit gegaan voor enkele van de meest extreme moves die compleet over-the-top gaan en soms helemaal niks meer met het winnen van het gevecht of zelfs het doden van je tegenstander te maken hebben, maar ronduit met het massacreren van diens lijk. Voor fans van het betere gore is het allemaal best lachen, maar familieleden die het niet zo begrepen hebben op het genre hou je best uit de buurt van je scherm bij het spelen.

De verhaalmodus van Mortal Kombat X scheert bijzonder hoge toppen. Je krijgt eigenlijk een acht uur durende cinematografische reeks van cutscènes voorgeschoteld die sporadisch onderbroken worden door gevechten die je zelf in handen neemt. Daarbij neem je de controle over een hele hoop uiteenlopende personages in verschillende locaties. Het verhaal begint bij Johnny Cage en leidt door verschillende intermezzo's in een poging om een nieuwe invasie onder leiding van Shinnok en Quan Chi af te slaan. Fans van smeuïge actiefilms worden op hun wenken bediend met behoorlijk melige dialogen en continue actiemomenten waar occasioneel beroep gedaan wordt op je reflexen via quicktime events die de scènes soms wat langer laten aanslepen wanneer je er eens eentje mist, maar verder geen invloed lijken te hebben.

Voor een gemiddelde fighting game bevat Mortal Kombat X een mooie hoeveelheid personages, al zijn we van de reeks wel meer gewend. Bovendien introduceert de game een heleboel nieuwe gezichten, zoals Kotal Kahn, D'Vorah en enkele koters van oudgedienden zoals Cassie Cage (dochter van Johnny), Jacqui Briggs (dochter van Jax) en Takeda (zoon van Kenshi). Niet alle nieuwe personages lijken een moveset te hebben die perfect binnen de reeks aansluit en bij het spelen hadden we onze twijfels bij de balancering van alle vechtersbazen, wat niet meteen één van de sterkste punten van de franchise is in onze ogen. Het feit dat voor elk personage nu ook verschillende vechtstijlen worden geïntroduceerd helpt op dat vlak niet echt. De stijlen brengen wel nog meer afwisseling in het repertoire van elk van de vechters, wat zuiver op het vlak van herspeelbaarheid en variatie natuurlijk wel gezien kan worden als een troef.

Naast de speelbare personages werden al verschillende DLC-personages aangekondigd, waarvan sommige doodleuk in de singleplayer blijken te zitten. Een volgende stap in de DLC-discussie over wat gepermitteerd is en wat niet. Het minste wat je daarover kunt zeggen is dat Mortal Kombat X op verschillende vlakken de grenzen aftast en er wat ons betreft op meerdere vlakken ruim overheen gaat.

Het betaalmiddel in de game zijn de welbekende Koins die je verdient bij het bij het winnen van gevechten en voltooien  van uitdagingen in de verschillende modi. Je spendeert ze in de Krypt, een spookachtige omgeving die tot de nok gevuld is met graftombes en die je in first person perspectief doorloopt. Tombes openen in ruil voor Koins geeft je onder andere nieuwe uitrustingen, artwork, fatalities en ... de ondertussen verguisde speciale Awards zoals een mogelijkheid om een gevecht te skippen of een kans om een zogenaamde 'Easy fatality' uit te voeren. We zijn zelf niet echt van plan om van het systeem gebruik te maken en op zich beïnvloedt de aanwezigheid ervan onze gameplay niet, maar we hebben net als een groot deel van de community een slecht gevoel bij het feit dat je met microtransacties kunt betalen om sneller, gemakkelijker of gewoon meer fun te beleven.

Naast de Story Mode keren ook de traditionele en minder traditionele Torens terug. In Test Your Might speel je een minigame waarbij je diverse objecten moet breken. In de Test Your Luck toren vecht je tegen een computergestuurde tegenstander. met een welbepaalde handicap zoals niet kunnen slaan of springen of ondersteboven spelen. De Endless, Survivor en Klassic torens maken ook hun opwachting, met de wellicht bekende spelregels. Verder telt Mortal Kombat X ook nog drie steeds veranderende torens, de zogenaamde Living Towers, met elk een specifieke uitdaging die doorheen de tijd wisselen. De eerste verandert elk uur, de tweede elke dag en de derde gaat iets langere tijd mee en is eerder event-based. Deze torens moeten de 300 uitdagingen uit de vorige Mortal Kombat-game doen vergeten en slagen daar vrij goed in door een sterke variatie te brengen en meer mogelijkheden om vooruitgang te boeken - zelfs al heb je het lastig met een bepaalde uitdaging.

Naast de torens bevat Mortal Kombat X ook nog het concept van Faction Wars. In het begin van de game kies je om jezelf aan te sluiten bij de White Lotus, de Lin Kuei of één van de andere drie facties. Gedurende een week vecht je dan voor die factie en alles wat je doet draagt bij aan de status voor die partij. De winnende factie krijgt een beloning aan het einde van de week, eentje die kan bestaan uit een nieuwe outfit of extra zakgeld in de vorm van Koins. 

Naast de singleplayer zijn er zowel een lokale als een online multiplayer voorzien. Die laatste speelt in op de rivaliteit tussen de verschillende factions en zet je in Rooms waar je in een lobby tegen leden van andere facties speelt en uitdagingen kunt ontvangen of ze zelf kan versturen. Naast de Rooms is er ook Faction Battle, waarin je speelt als team van vijf tegen een ander team van vijf. Je tegenstander komt opnieuw telkens uit een andere factie. In één-tegen-één gevechten krijg je voor elk gewonnen gevecht een punt voor je factie. De factie met de meeste punten wint uiteindelijk de battle. Andere modi zijn varianten op de singleplayermodi, zoals Versus, King of the Hill en een Tower Battle.

In de multiplayer ben je (tenminste op PlayStation 4) gebonden aan het spelen tegen gamers uit je eigen regio. Hoewel de netcode over het algemeen relatief goed lijkt te functioneren hadden we bij momenten wel degelijk het gevoel dat combo's niet naadloos linkten ofdat de game weigerde om een tijdige block-commando te registreren. Offline met vrienden hadden we van deze kleine frustraties geen last, waaruit we afleiden dat de netcode af en toe wel degelijk moet harken om bij te blijven. Het spel is online zeker genietbaar en wellicht beter dan de vorige uitgave, maar haalt op consoles schijnbaar niet het niveau van Killer Instinct.