The Evil Within: The Assignment

The Evil Within: The Assignment

[Gespeeld op PS4]

Tijdens het eindejaar wisten bekende Japanse videogame designer Shinji Mikami en zijn studio, Tango Gameworks, ons de stuipen op het lijf te jagen in The Evil Within. Deze spirituele opvolger van Resident Evil 4 wist te imponeren en bracht ons een survival horror-ervaring die we al lang niet meer gezien hadden. Toch liet de ontwikkelaar ons na het hoofdverhaal achter met tal van vragen, waar we in twee verschillende DLC-pakketjes een antwoord op zouden moeten krijgen. Het eerste pakketje, The Assignment, is intussen verschenen en wij deden alvast onze pamper om te zien of we inderdaad wat wijzer zijn geworden over de vele mysteries in The Evil Within.

The Assignment laat ons in de huid kruipen van detective Juli Kidman, Sebastian Castellanos’ mysterieuze partner. Tijdens haar avontuur komen we heel wat meer te weten over de vele vragen die het hoofdverhaal wist op te roepen en Juli zelf komt voor ons een pak charmanter over dan Sebastian. Wie van deze DLC gewoon wat meer The Evil Within verwacht, kan de bal in ieder geval niet meer misslaan, want The Assignment laat survival horror pas echt centraal staan.

In tegenstelling tot de vele actievolle momenten uit het hoofdverhaal, is het nu steeds de bedoeling om zo stiekem mogelijk rond te sluipen en je missie te voltooien. Weten wanneer je je zaklamp moet gebruiken, in de schaduwen moet blijven en vijanden kan ontwijken met nu en dan de nodige puzzels zijn enkele voorbeelden van wat je voornamelijk te wachten staat. Ook zal je je geduld moeten bewaren en je vrees onder ogen moeten zien, want er zijn tal van momenten waarop je letterlijk oog in oog staat met angstaanjagende monsterlijke gedrochten en voor het hazenpad zal moeten kiezen om in leven te blijven.

Zowat alles in The Assigment is origineel. Het merendeel van de monsters en omgevingen zijn volledig nieuw en specifiek voor dit avontuur gemaakt. Zo heb je in chapter 1 een wel erg indrukwekkende en angstaanjagende baas die je nog lang zal nablijven. Het monster heeft erg vrouwelijke en sexy benen, maar is doordrenkt met bloed en haar hoofd is een grote lantaarn die constant licht schijnt. Combineer dit met zeer felle, creepy geluiden en je heb het perfecte recept om de speler daadwerkelijk de stuipen op het lijf te jagen.

Het mag dan niet zo bijster origineel te zijn om riolen, een verlaten ziekenhuis en enkele andere duistere locaties te gebruiken in je game, maar toch kon de omgeving ons effectief imponeren door de grimmige en onheilspellende sfeer. Bovendien weet de ontwikkelaar als geen ander goed gebruik te maken van belichting en schaduwen. Het leveldesign is in ieder geval vrij sterk en vult dus de focus op stealth mooi aan. Juli kan in principe enkel en alleen haar zaklamp gebruiken gedurende het hele avontuur, maar af en toe zijn er ook wat omgevingsobjecten die je kan gebruiken om de vijand af te leiden.

Als je trouwens van plan bent om de vijand effectief aan te vallen, ben je er alvast aan voor de moeite. De moeilijkheidsgraad in The Assignment staat standaard op survival en kan niet lager ingesteld worden, wat betekent dat je na twee klappen van de monsters naar het Game Over-scherm gestuurd zal worden. Er is een vorm van 'health regen' aanwezig, maar jouw levensbalk zal zich enkel buiten confrontaties aanvullen, wat er voor zorgt dat je je sowieso niet kan verstoppen om je op die manier door het avontuur te forceren.

Een klein punt van kritiek konden we terugvinden in de controls. Deze zijn quasi hetzelf als bij The Evil Within, maar het is vooral het verstoppen achter vele objecten dat niet altijd even vlot verloopt, wat soms resulteert in een goedkope dood omwille van de ietwat mindere controle die je hierop kan uitoefenen. Zeker wanneer de focus nu op stealth ligt, vallen dergelijke problemen des te meer op en tillen we hier toch iets zwaarder aan.