Rugby 15

Rugby 15

[gespeeld op Xbox One]

Dat er elk jaar enkele nieuwe voetbal-, basket- en golfgames de revue passeren zijn we intussen zoetjesaan gewend. Toch vergaat het niet elke sport zo. Neem nu rugby. Het is intussen van Rugby World Cup 2011 geleden dat HB Studios nog eens een game van dé mannensport bij uitstek lanceerde. Met Rugby 15 is de ontwikkelaar terug van weggeweest, met de vaste wil om deze keer op post te blijven - inclusief een jaarlijkse update. Of ze die reeks met vooral veel progressiemarge, dan wel met een stevige basis hebben ingezet, lees je in deze potige review.

Rugby is een sport die vooral in de voormalige Britse koloniën hot is. De meeste mensen met een brede sportkennis hebben wellicht beelden van breedgeschouderde bonken uit landen als Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Engeland, Schotland en Wales in hun hoofd wanneer ze denken aan rugby. Ook België heeft intussen een nationale rugbyploeg, al hebben de zogenaamde Zwarte Duivels nog maar weinig potten gebroken. Dat één van de meest memorabele momenten in de nog jonge geschiedenis van de Belgische nationale ploeg een klinkende 58-3 overwinning was tegen de vrienden uit Nederland geeft aan dat ze ook boven de Moerdijk niet bijzonder wild lopen van de sport. We kunnen ons dus voorstellen dat het potentiële doelpubliek voor deze Rugby 15 een pak kleiner is dan pakweg voor de jaarlijkse FIFA-release, al leent de sport zich ook perfect tot het beleven van behoorlijk wat fun met een controller.

Om te beginnen tackelt Rugby 15 vol op de bal als het om de nodige licenties gaat. De franchise neemt een vliegende start met licenties op alle grote (Europese) competities, met name het Aviva Premiership, Top 14, Pro D2, Southern 15 en Pro12. Ook tot de verbeelding sprekende internationale landencompetities als het Zeslandentoernooi en het Vierlandentoernooi zijn van de partij, al zijn de spelersnamen in de landenploegen wel fictief. De gebruikelijke editopties zijn beschikbaar, maar hier ligt dus nog wat ruimte voor verbetering. Ook de Belgische en Nederlandse nationale ploeg zitten nog niet in de game, wat niet echt verwonderlijk is gezien het bedenkelijke niveau van beide teams ten opzichte van de toppers. Dat HB Studios met deze Rugby volop iets nieuws aan het opbouwen is, wordt nog duidelijker wanneer je merkt dat er geen online multiplayer voorzien is. "Beter geen online gameplay dan een slechte", moet de redenering geweest zijn. Dit is ongetwijfeld ook een feature waar op langere termijn over nagedacht werd. 

De lay-out van het startmenu biedt je meteen een overzicht op alle officiële competitievormen, aangevuld met opties voor een snel vriendschappelijk partijtje of een custom internationaal toernooi. Vóór de eerste match van start gaat krijg je een hoop informatie te slikken over de best complexe controls via wat lijkt op een eindeloze reeks hulpschermen. Wellicht geef je het net als ons na het vijfde of zesde scherm op en klik je de meer geavanceerde controls gewoon weg in de hoop dat je ze niet echt nodig zult hebben. Het hele boeltje memoriseren gaat nog een stuk moeilijker gaan als je niet bekend bent met rugbytermen als scrums, rucks, mauls of knock-ons.

De meeste bewegingscontrols zijn gemapt op de analoge sticks van je controller. Met de linkse stick beweeg je de spelers en met de rechtse stick geef je de richting van de pass aan. Andere knoppen zorgen voor passes, spelerswissels en turnovers. Tot op zekere hoogte is de besturing vrij intuïtief, al gaat het zo nu en dan ook helemaal fout met een pass in de verkeerde richting, een tackle op het foute moment of een vuile overtreding terwijl je enkel druk in een ruck wou zetten. Dat is niet alleen een kwestie van gebrekkige skills van onze kant, maar heeft vooral te maken met een overgevoelige besturing op sommige knoppen en een sub-optimale mapping van alle functies op de controller. Vooral de minigames waarin je strijdt om de bal door als een gek met een stick te wiebelen of op een knop te rammen voelen onnatuurlijk aan. In sommige scrums en mauls haal je werkelijk ballen terug die zich al een meter onder de vijandige spelers lijken te bevinden. Ook hier is er voor HB nog wat werk aan de winkel. Wat er besturingsgewijs een pak beter in elkaar zit, zijn de situaties waarin je tegen de bal trapt. Met de linkerstick heb je controle over de richting en met de rechterstick geef je kracht en effect mee aan de bal, vergelijkbaar met het mechanisme dat vaak in golfgames wordt gehanteerd.

Op visueel vlak knalt Rugby 15 je terug naar de nillies, je weet wel, de jaren 2000. De game houdt het bij een erg verre camera, zonder zooms of zonder slowmotions. Wanneer je een beetje dichter bij je scherm gaat kijken is het ook niet moeilijk om te zien waarom. Het spel en zijn protagonisten zien er erg schraal en gedateerd uit, met visuals die zo uit FIFA 2008 hadden kunnen komen. Ook dit aspect van de game kreeg niet de topprioriteit van de ontwikkelaar, wat alweer niet zo verwonderlijk is voor een studio met een beperkt budget en grote dromen.