Call of Duty: Advanced Warfare
Exosuit en Kevin Spacey in Call of Duty: Advanced Warfare
[gespeeld op PS4]
De Call of Duty-reeks lag jaren in de handen van ontwikkelaars Infinity Ward en Treyarch. Uitgever Activision vond het tijd om hier nog een derde ontwikkelaar aan toe te voegen, namelijk Sledgehammer. Door de derde ontwikkelaar wordt de ontwikklingstijd nu op drie jaar gezet in plaats van de gebruikelijke twee jaar. De vraag is natuurlijk meteen hoe Sledgehammer het er vanaf bracht met zijn eerste Call of Duty.
In Call of Duty: Advanced Warfare kruip je in de huid van Jack Mitchell, een soldaat die sinds zes maand actief is in het Marine Corps. Samen met je vriend Will Irons word je verscheept naar Seoul in Zuid-Korea, omdat Noord-Korea bezig is met een invasie van zijn zuidelijke buur. Noord-Korea wordt succesvol afgeweerd, maar het succes kwam met een prijs. Je vriend Will Irons komt te sterven en jijzelf verliest je linkerarm. Tijdens de begrafenis van Will Irons word je aangesproken door Jonathan Irons, de vader van Will. Jonathan Irons is namelijk de oprichter van een privéleger, genaamd Atlas, en wil je een tweede kans geven. Atlas staat op vlak van technologie een pak verder dan de rest van de wereld. Natuurlijk accepteren we zijn voorstel en dankzij Jonathan worden we voorzien van een high-tech armprothese. We vormen een team met Gideon, Ilona en Joker en samen reizen we de wereld rond om de KVA-leider, genaamd Hades, te doden. Uiteraard vinden we deze stoute jongen, maar hij weet ons van informatie te voorzien die het verhaal ondersteboven gooit.
Het verhaal van Call of Duty: Advanced Warfare is op zich niks nieuws, aangezien we weer een slechterik krijgen die het slecht voor heeft met de wereld. Het is echter door de manier waarop Sledgehammer het verhaal vertelt dat het deze keer iets interessanter is dan in eerdere games. Vanaf het begin tot het einde word je meegenomen op een rollercoaster van actie en plotwendingen. Sledgehammer zorgt ook voor wat afwisseling, zodat je niet enkel hoeft te knallen en te euhm, knallen. Zo gebruiken we de ene keer een straaljager om ons een weg te banen tussen bergen en de andere keer vliegen we met een Drone rond om ondersteuning te bieden. Tussendoor krijg je het verhaal ook nog eens verteld door middel van CGI, waardoor het weer iets anders overkomt.
De grote nieuwigheid in deze Call of Duty is de toevoeging van een Exosuit. Het Exosuit zorgt ervoor dat je fysieke vaardigheden worden versterkt. Zo kan je sneller lopen, hoger springen en wegduiken door middel van een kleine boost die de Exosuit geeft, maar het brengt ook nog enkele andere specifieke voordelen.
Afhankelijk van de missie waarin je je bevindt, krijg je de mogelijkheid om bijvoorbeeld een schild uit je arm te toveren, zodat vijandelijke kogels voor je neervallen, of je krijgt de mogelijkheid om onzichtbaar te worden. Wanneer je onzichtbaar bent, zullen vijanden je uiteraard niet kunnen zien, maar je moet ermee opletten, aangezien lopen de energie van je pak snel zal laten leeglopen. Het Exosuit gebruikt namelijk een batterij om zichzelf te voorzien van energie. Die energie kan je ook gebruiken om vijanden te bestrijden. Zo heb je bijvoorbeeld Overdrive, dat de tijd voor een aantal seconden laat vertragen. Via deze weg kan je een groep vijanden één voor één neerleggen zonder schrik te hebben voor enige tegenreactie.
Doorheen de singleplayer heb je een aantal uitdagingen, genaamd Exo Challenges. Zo moet je een aantal laptops terugvinden voor Intel, een x-aantal headshots aan vijanden toedienen en meer. Wanneer je een opdracht voltooit, krijg je een Upgrade Point. De Upgrade Points kan je gebruiken om de vaardigheden van je Exosuits te verbeteren. Elke vaardigheid komt met twee upgrades, waarvan de eerste je één Upgrade Point kost en de tweede je twee Upgrade Points kost. Zo heb je Resistance, Recoil, Reload en Sprint die je kan opwaarderen. De verbeteringen zijn duidelijk merkbaar en zorgen ervoor dat je probeert om deze opdrachten zeker te volbrengen.
Naast de singleplayer hebben we ook nog de multiplayer en Exo Survival. Bij Exo Survival is het de bedoeling dat je het zolang mogelijk uithoudt tegen verschillende golven vijanden die bij iedere golf iets sterker worden. Je wordt in een team gezet van vier personen en samen moet je de klus zien te klaren. Bij de start krijg je de kans om een bepaalde layout te kiezen. De mogelijkheden zijn Normal, Heavy en Specialist. Elk van deze layouts heeft zijn eigen wapens en voor- en nadelen. Bij de normale layout krijg je toegang tot de SMG's en Assault Rifles en ben je iets lichter gekleed, waardoor je sneller kan lopen. De Heavy krijgt het zware geschut met zich mee en deze kan beroep doen op bijvoorbeeld machinegeweren en laser guns. Hij is iets steviger gekleed, waardoor hij trager op de map beweegt. Als laatste hebben we nog de Specialist en deze krijgt shotguns en sniper rifles als wapens. Iedere layout heeft ook een unieke killstreak. Zo krijgt de Specialist toegang tot de Sentry Gun. Na het einde van een golf krijg je de keuze om nieuwe wapens te kopen of je Exosuit te voorzien met enkele upgrades. Exo Survival is leuk, maar kon ons niet lang boeien. Dit komt misschien door het feit dat we liever standaard de Zombie-mode bij Call of Duty: Advanced Warfare zagen dan als DLC.
De multiplayer staat natuurlijk bij iedere Call of Duty centraal en dit is bij Advanced Warfare niet anders. In de multiplayer mag je je verwachten aan de standaard modes die we doorheen de reeks op ons bord kregen. Zo hebben we Team Deatchmatch, Free for All, Search and Destroy, Uplink, Capture the Flag en ga zo maar door. In totaal krijg je dertien modes op je bord en de ontwikkelaar voorziet ook vier playlists die bestaan uit een aantal modes. Momentum is een van de nieuwe modes die Sledgehammer voorziet. Bij deze mode moet je de centrale vlag aanvallen. Wanneer je de vlag weet in te nemen, ga je over naar de volgende vlag die zich dichter bij de basis van de vijand bevindt. Bij de verovering van drie vlaggen schrijft je team de overwinning op zijn naam. Gedurende de ronde krijg je bij het doden van vijanden Momentum. Hoe meer Momentum je team bezit, hoe sneller je de vlaggen zal innemen. In de multiplayer krijg je uiteraard toegang tot de Exosuits om zo een extra factor in het spel te brengen. Indien je de Exosuits niet wenst, kan je kiezen voor de Classic Playlist die de Exosuits weghaalt en je op een klassieke manier laat genieten van de multiplayer.
Grafisch ziet Call of Duty: Advanced Warfare er weer iets beter uit door de betere textures die werden gebruikt. De textures bezitten meer detail, waardoor de omgevingen en voorwerpen er goed uitzien. Spijtig genoeg loopt men nog steeds wat achter en wordt het misschien eens tijd dat men overschakelt naar een aanzienlijk nieuwere engine. De engine weet nu al een paar jaar stand te houden, maar het wordt eens tijd om naar iets nieuws en fris over te stappen. Op vlak van geluid kunnen we hetzelfde kwijt als over het grafische. Het geluid is goed, maar het kan beter. De voice-acting is wel van een stevig kaliber dankzij de medewerking van Kevin Spacey en Troy Baker. Kevin Spacey weet je met zijn stem echt mee te sleuren in het verhaal, dat op zich ook al puik odnersteund wordt door de CGI-filmpjes.
In de multiplayer ondervonden we wel een aantal nadelen. Zo hadden we nogal last van een slechte hit detectie en was de ervaring niet soepel omwille van de lag gedurende de rondes. Call of Duty: Advanced Warfare maakt gebruik van dedicated servers voor de multiplayer, dus we hadden gehoopt dat die lag eindelijk voorbij was, maar de realiteit is anders. Hopelijk weet de ontwikkelaar deze twee nadelen toch snel op te lossen.
- Een van de betere Call of Duty's
- Grafisch iets beter, maar...
- Kevin Spacey
- Exosuit
- Lag en hit detectie-problemen
- ... het wordt tijd voor een nieuwe engine
- (Niks nieuws qua opzet in het verhaal)