Alien: Isolation

Angstzweet bij Alien: Isolation

[gespeeld op PS4]

Aliens: Colonial Marines liet bij veel gamers een wrange nasmaak achter die men niet snel zal vergeten. Excuses dat dat gedrocht nogmaals wordt bovengehaald, maar uit diens assen komt nu Alien: Isolation gekropen. Ontwikkelaar The Creative Assembly, vooral bekend van de Total War-serie, krijgt de taak om de vorige game te doen vergeten.

Het verhaal van Alien: Isolation speelt zich af tussen de eerste twee films, meer bepaald 15 jaar na de gebeurtenissen van de eerste film. Het verhaal van de game is er dan ook goed geënt. Je kruipt in de huid van Amanda Ripley, dochter van Ellen Ripley uit de eerste film, die wordt benaderd door Christopher Samuels. Hij stelt dat de recorder van de Nostromo gevonden werd en nu op Sevastopol Station bevindt. Omdat hij weet dat je op zoek bent naar je moeder, wil hij je meenemen en je de kans geven om dat hoofdstuk af te sluiten.

Het schip, de Torrens, is in handen van Captain Diane Verlaine. Eenmaal we met onze groep bij het Sevastopol Station aankomen, merken we op dat we geen communicatie kunnen opstarten en dat het ook stevig beschadigd is. Dit weerhoudt het team natuurlijk niet om naar het station te reizen, maar vanaf dan loopt het fout. De verbinding tussen de Torrents en het Sevastopol Station wordt door een losvliegend brokstuk verbroken en we worden richting het station gekatapulteerd. Na de stevige landing zijn we op onszelf aangewezen.

Vanaf dan begint het verhaal van Ripley en merk je dat je niet alleen op het station vertoeft. Zo zijn er overlevenden die ronddwalen in het station, al zijn ze niet meteen al te vriendelijk. Verder heb je ook de Android, mechanische robots, die worden aanzien als de “Working Joe”. Uiteraard dwaalt er ook een Xenomorph rond op het schip die systematisch alle menselijke levensvormen ombrengt. Doorheen de singleplayer krijg je meer uitleg over de verdwijning van je moeder en wat er net allemaal met haar gebeurd is, maar ook de komst van de Xenomorph en je eigen strijd worden uit de doeken gedaan.

In totaal heb je 18 missies in de singleplayer, met een specifiek doel per missie. Zo moet je bijvoorbeeld een EHBO-doos gaan zoeken voor een gewonde teamgenoot. De opzet is veelal dat je start aan punt a en je een weg baant naar punt b om dan hierna terug te keren naar punt a. Voor sommige mensen kan dit dus snel eentonig overkomen, maar de spanning en sfeer zorgt steeds voor een andere en aangename ervaring. Het verhaal op zich is alleszins een pak beter dan zijn voorganger en is op zich goed genoeg voor de game. Het komt traag op gang, maar de spanning houdt je wel vast tot het einde. 

Om je gedurende de missies bij te staan met enige vorm van navigatie voorziet de ontwikkelaar twee mogelijkheden. Ten eerste heb je een map die je een indicatie geeft waar je heen moet. Via terminals kan je een gedetailleerde map raadplegen en op die manier je eigen map updaten. Ten tweede hebben we een Scanner die indicaties geeft in welke richting je moet gaan zoeken. Gelukkig kan de Scanner ook vijanden opsporen door als radar te fungeren. Veelal zal je het gebruiken om te weten waar de Xenomorph net zit en of deze ver van je is verwijderd. Je moet wel opletten, want wanneer een vijand op de Scanner komt, maakt dit een piepend geluidje, toevallig iets dat de Xenomorph kan horen.

Indien het tot een confrontatie komt met de Xenomorph is er maar één mogelijkheid en dat is schuilen en wachten. Je kan de Xenomorph niet doden en weglopen is zeker geen oplossing, aangezien hij je vrij snel spiest. Zijn basistactiek is om geluid op te sporen en op basis daarvan toe te slagen. Doorheen de singleplayer zal je hem door de ventilatie heen en weer horen kruipen en dat alleen al zorgt voor extra spanning. Maak op dat moment lawaai en hij zou wel eens naar beneden kunnen komen. Oplossing is om dan snel in kluizen of kasten te kruipen of om ergens onder te gaan zitten. Ook achter dozen zitten is een optie, maar die is wel een tikkeltje riskanter. Voortdurend verstoppertje spelen kan eentonig overkomen, maar wij vonden het perfect bij de opzet van het spel passen.

Wanneer je schuilt, gebruik je de Scanner best niet, aangezien hij zo snel je positie te weten komt. Doe je het toch, wees dan snel. In een kast of kluis lijkt de Scanner echter niet volledig zichtbaar te zijn, waardoor je deels op je gevoel moet afgaan. Bovendien leert de Xenomorph van je gedrag en kan het de volgende keer wel eens wat moeilijker zijn. Zo leert hij ook over de gadgets die je gebriukt en wordt het dus moeilijker om die de volgende keer te gebruiken. De vlammenwerper is bijzonder effectief om hem weg te jagen, maar ook dat lijkt hij "gewoon" te worden. Volgens de ontwikkelaar zijn er slechts een beperkt aantal momenten gescript zijn en dat geloven we best. De Xenomorph weet echt te jagen op het kleinste geluid en dat jaagt het angstgevoel ook omhoog. De spanning zorgt er dan weer voor dat je fouten maakt en dat maakt het wederom spannender dankzij de Xenomorph. Hoedje af voor de ontwikkelaar.

In Alien: Isolation word je niet helemaal zonder wapens gezet, want je moet je ook nog kunnen verdedigen tegen de andere mensen en Androids. Doorheen de singleplayer krijg je toegang tot een Revolver, Shotgun, Stun Baton, Flamethrower en een Bolt Gun. Elk van deze wapens hebben hun sterktes ten opzichte van een bepaalde doelgroep. Enkel de Xenomorph is niet te doden en valt enkel af te schrikken met de vlammenwerper. Munitie is natuurlijk schaars, dus wees op je hoede. De wapens produceren uiteraard ook veel lawaai en dit trekt de Xenomorph dan weer aan. Het is dan ook aan te raden om de wapens enkel te gebruiken als je écht niet anders kan.

De moeilijkheidsgraden zijn in drie categorieën ondergesplitst, namelijk Easy, Normal en Hard. We hebben op de normale moeilijkheidsgraad gespeeld en dit gaf een leuke uitdaging zonder dat we echt op bepaalde punten vast kwamen te zitten. Op de hoogste moeilijkheidsgraad komt er een extra factor bij. Schuilen zal immers gepaard gaan met een ademhaling die je moet beheersen. Doe dit fout en de Xenomorph zal je horen uitademen, want hij is nu nog gevoeliger voor geluid. Om de spanning nog wat extra op te drijven voorziet de ontwikkelaar Emergency Terminals doorheen het station waar je je spel moet opslaan. Naar het einde toe zal het spel je af en toe nog wel helpen met een automatische save, maar voor het overige moet je het zelf doen. Fout begaan? Opnieuw beginnen van de vorige savelocatie.

De titel voorziet ook een leuk Crafting-systeem waarmee je een aantal gadgets kan fabriceren, waaronder Medkits (de enige optie om health te krijgen), Smoke Bombs, Noisemakers, Pipe Bombs en meer. Vooraleer je een gadget kan fabriceren, moet je hiervan de Blueprint vinden. Deze liggen verspreid in de spelwereld - meestal op je pad. Je zal ook Blueprints terugvinden die een verbetering zijn ten opzichte van een eerder gevonden Blueprint. De gadgets in elkaar zetten doe je met items die je verzamelt. Zo liggen er zaken zoals Scrap Metal, Injectors en meer in de spelwereld.

Opendeurdag kennen ze niet op het Sevastopol Station en bepaalde deuren zullen dan ook gesloten zijn. Deze kan je dan openen op twee manieren. Ofwel gebruik je een Hacking Tool en unlock je de deur via een kleine minigame of je gebruikt lasmateriaal om een hendel bloot te leggen. De Hacking Tool zal je ook gebruiken om bepaalde Terminals te hacken en de moeilijkheid zal doorheen de singleplayer stijgen. Na de singleplayer heb je nog een Survival-mode waar je een aantal opdrachten moet voltooien binnen een beperkte tijd met een ontsnapping als einddoel. Je krijgt hier geen bruikbare map en de Scanner zal geen indicatie geven. Hier worden leaderboards aan gekoppeld, zodat je het kan vergelijken met andere personen.

Grafisch ziet Alien: Isolation er niet slecht uit. De omgevingen zijn tot in de details afgewerkt en geven goed het beeld vanuit de films weer. Dankzij een goede soundtrack zit ook de sfeer perfect. Spannende momenten worden versterkt met een opbouwend nummer en willekeurige geluidjes houden je steeds waakzaam. We ondervonden wel een nadeel bij de cinematics in de consoleversies, want die hadden nogal pittige haperingen waardoor het soms gewoon niet meer aangenaam werd. Hopelijk werkt de ontwikkelaar dit er snel uit. De ontwikkelaar voorziet met Alien: Isolation nog twee leuke extraatjes. Bij de PlayStation 4-versie kon je de PlayStation Camera gebruiken om je hoofd te volgen - Head Tracking. Dit wordt dan gebruikt bij het kijken om hoekjes. Wanneer je links kijkt, zal Ripley hetzelfde doen. De ingebouwde microfoon in de PlayStation Camera wordt dan weer gebruikt om geluid uit je omgeving op te vangen, iets wat de Xenomorph kan aantrekken. Wanneer je bijvoorbeeld gilt, zal hij dit horen en naar je toestormen. Dit is ook bij de Xbox One-versie het geval.