Enemy Front

All quiet on the Enemy Front

[gespeeld op pc]

De Tweede Wereldoorlog wordt in shooters tegenwoordig toch regelmatig links gelaten, ten voordele van het moderne tijdperk. Sommigen wagen zich echter toch aan de klassieke oorlog en dan vallen deze games dus meteen wat op. Ontwikkelaar CI Games, bekend van de (middelmatige) Sniper Ghost Warrior-reeks, brengt ons nu naar Enemy Front.

In Enemy Front spring je in de huid van Robert Hawkins, een Amerikaanse reporter die het front van dichtbij wil beleven en dus trekt hij naar Polen, waar de oorlog net is uitgebroken. Daar probeert hij het verzet te helpen tegen de bezetting van Polen. Daarna trekt hij naar Frankrijk en blijft hij ginds ook reportages maken. Een leuke insteek, maar op zich is het verhaal best generisch te noemen en bleven we enigszins op onze honger zitten.

Dat heeft ook deels te maken met het feit dat de game redelijk snel is uitgespeeld. In 3 uurtjes vlogen we door de singleplayer. De kleine extra mini-campagne is ook geen half uur waard, dus dat helpt de zaak ook niet meteen. Qua herspeelbaarheid ben je ook aan het verkeerde adres bij deze game, want het spel stimuleert je niet meteen om alles nog eens te gaan doen. Men doet wel een poging om je keuzemogelijkheden aan te bieden (frontale aanval of kleine omweg bijvoorbeeld), zoals ook Sniper Ghost Warrior je 2 verschillende wapens gaf om je mogelijkheden te geven. Deze zijn nog wel een mooi pluspunt, maar veel vrijheid krijg je wel niet - met uitzondering van de flashbacks die enigszins wat vrijheid aanbieden.

De slowmotion camera, die de kogel volgt als je iemand op een mooie manier weet te raken met je sluipschuttersgeweer, is ook een leuk extraatje, al is het op zich redelijk nutteloos qua gameplay. Geef echter toe, het resultaat van je prachtige schot zien is leuk, toch? Ook de deursequenties zijn herkenbaar vanuit andere shooters, want als er vijanden aanwezig zijn, krijg je ook een slow motion-scène zodat je snel een heleboel vijanden kan afmaken voor de scène helemaal losbarst.

Grafisch ziet de titel er niet slecht uit, mede dankzij het gebruik van de CryEngine. De omgevingen zien er kleurrijk uit en hebben ook genoeg detail, maar blijf niet te lang stilstaan bij objecten, want dan vallen de mindere textures wel op. Een groot pluspunt is hoe de wapens zijn gemaakt en hoe ze ook geanimeerd zijn, want die zijn werkelijk heel sterk in elkaar gestoken. De tussenscènes op pc zijn wel in 720p, wat niet meteen te verklaren valt. Qua stemmenwerk is het allemaal van goede kwaliteit, zeker bij de Poolse stemmen. Dat is niet geheel verwonderlijk aangezien de ontwikkelaar zelf ook Pools is. Qua AI heeft men echter nog wel werk voor de boeg, want die valt enigszins te vergelijken met Sniper Ghost Warrior: niet bijster slim en soms gewoon ronduit ergerlijk.

Qua multiplayer moet je de verwachtingen ook niet al te hoog leggen, want deze lijkt er vooral snel bijgeplakt te zijn. Vier mappen en 3 modi (Deathmatch, Team Deathmatch en Radio Transmission). Enkel deze laatste is enigszins 'origineel', als variant op Domination waarbij je je eigen zender moet inpalmen om vervolgens de antennemast te veroveren. Verwacht echter niet dat je vlotjes rondjes kan spelen, want echt populair is de multiplayer alleszins niet. Dat je niets kan vrijspelen, geen rangen kan behalen en er dus geen "vooruitgang" is, zal velen ongetwijfeld ook storen -  voor zij die de multiplayer toch een kans geven.