Mario Golf: World Tour

Net geen hole-in-one voor Mario Golf: World Tour

Na het karten, basketten en tennissen is Mario voor de zoveelste keer terug om met zijn vrienden er op uit te trekken en een sportief toernooitje te houden. De DS had helaas niet de eer om de spelers naar de green te lokken, maar Mario Golf World Tour is na een editie op console ook terug verkrijgbaar op een draagbaar platform en wees maar zeker dat Nintendo alle snufjes van de 3DS benut om er een unieke ervaring van te maken.

De Mario Golf-reeks heeft al lang geleden getoond hoe leuk Mario en golf gecombineerd kan zijn en daardoor weet je wel al van het begin wat World Tour je te bieden heeft. Binnen drie knoppen vliegt je bal al richting doel en met wat timing kun je er makkelijk een spin aan geven of hem een bepaalde richting laten draaien. Dit maakt de reeks eenvoudig genoeg om voor iedere beginner direct een leuke ervaring te geven. Mario Golf is daardoor niet omgevormd tot iets nieuws, maar volgt mooi de weg om de fans van eenzelfde ervaring te voorzien als vroeger.

De Castle Club is de grote singleplayer mode waar iedere speler met zijn Mii naartoe kan gaan. Het geeft je een selectie aan toernooien en trainingen om je vaardigheden in te trainen. De Club House zal je op weg helpen om alle kneepjes van het vak uit te leggen en daarna heb je drie trajecten van 18 banen die je Mii voldoende grappige emotes zal doen uitbeelden terwijl je bal doorheen verschillende landschappen vliegt of net voorbij je doel rolt op de green. Heb je alles gewonnen en rollen de credits over je scherm, dan ben je eigenlijk nog maar net begonnen en staan er nog veel meer banen en items op je te wachten.

De eerste toernooien die je na de credits krijgt zijn zes trajecten met 9 holes die elk hun eigen thema meekrijgen. Elk zijn ze gebaseerd op het universum van Mario, maar ze zijn toch niet allemaal perfect te noemen. De onderwater banen hebben willekeurige physics en op de Donkey Kong-banen durven er wel eens obstakels richting de holes geworpen te worden. Al deze kleine ergernissen smelten echter als sneeuw voor de zon wanneer je inziet hoe prachtig deze omgevingen allemaal niet gemaakt zijn en hoe de gekende Mario-sfeer er bij elk van hen gewoon afdruipt. Zo heb je er naast de leuke gameplay nog eens iets adembenemends om te aanschouwen.

Al deze ingeklede banen zijn natuurlijk schitterend, maar het klassieke golfen is er wel minder in te vinden. Zo is een klassiek golftoernooi 18 holes en geen 9, iets wat sommigen misschien wat weinig zullen vinden, maar voor Nintendo gaf het meer opties om meer gevarieerde regio’s te maken naast de drie standaardthema’s in de game. Op zijn best zijn de zes werelden leuk genoeg voor uren plezier alleen of in groep, maar er zullen er onder ons vast iets meer verwachten dan wat je nu te bieden krijgt.

Iedere hole zo perfect mogelijk spelen is je hoofddoel in het spel, maar World Tour heeft nog tal van challenges om de tijd verder te rekken. Al deze uitdagingen spelen zich af op de traditionele banen met 18 holes en introduceren nieuwe regels zoals om ter meest muntjes opvangen, binnen de tijd spelen of een zo’n hoog mogelijke score neerzetten. Nieuwe vrij te spelen outfits en banen volgen elkaar snel op bij het doorspelen van deze uitdagingen en zeg nu zelf, wie wilt er zijn avatar nu niet uitdossen in iets nieuws?

De outfits kun je niet alleen bij uitdagingen ontgrendelen, maar ook online. Mario Golf kan makkelijk lokaal of online gespeeld worden in zowel toernooien als slechts enkele snelle holes. Je kan zelfs chatten als je deze optie aanduidt via de instellingen. Nintendo heeft dit keer aan alles gedacht om meer te doen met online, met leaderboards en zelfs een season pass met drie pakketjes aan nieuwe holes in elk een eigen thema. Het enige minpunt hier is dat je voor lokaal spelen altijd meerdere games nodig hebt en single-cart play dus geen optie is, iets wat in Mario Kart en Mario Tennis wel aanwezig was.

Mario Golf: World Tour is ‘goed genoeg’ op zijn slechtst en haast perfect op zijn best. Het houdt de gameplay strak en eenvoudig genoeg zoals altijd al geweest is in de reeks en ziet er schitterend uit zowel met als zonder 3D. Het is net geen hole-in-one, maar met die grote hoeveelheid inhoud en een degelijke online multiplayer ben je hier meer dan een paar avonden mee zoet.