Lego Marvel Super Heroes: Universe in Peril

Kort en (niet al te) krachtig in LEGO Marvel Super Heroes

Lego-games verkopen al jarenlang als zoete broodjes, dankzij het leuke concept en de toegankelijke, maar verslavende gameplay. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de makers nieuwe thema’s blijven zoeken in alle mogelijke media en franchises. Deze keer zijn de helden uit het Marvel-universum aan de beurt. In Universe In Peril bundelen ze hun krachten tegen Galactus, die weer boze plannen heeft met de wereld van onze blokkerige vrienden.

Universe in Peril is nog steeds een Lego-game in hart en nieren, maar verschilt toch behoorlijk van de vorige Lego games die op de Vita verschenen zijn. In plaats van de consoleversie van Lego Marvel Super Heroes gewoon te porten, hebben de makers het concept grondig aangepast aan de noden van een handheldgame. In de eerste plaats is er geen open wereld met centrale hubs meer, maar bestaat het spel uit 45 aparte levels die zich afspelen in 15 verschillende locaties. Elk level duurt amper een paar minuten, waardoor ze ideaal zijn om snel even tussendoor te spelen.

Ook de gameplay is behoorlijk bijgestuurd. De spelwereld wordt weergegeven vanuit een top-down standpunt, waardoor je een beter overzicht hebt op het kleinere scherm van de Vita. Een minder goed idee was echter om de besturing aan te passen naar touch controls. Je personage verplaatsen en vijanden aanvallen door op het touchscreen te tikken werkt een stuk minder vlot dan de klassieke controllerbesturing. Gelukkig kan je ook gewone de facebuttons en analoge sticks gebruiken, maar dan zal je wel zelf moeten uitzoeken waar alle knoppen voor dienen, want noch de tutorial noch de handleiding vermelden dit.

Niet dat je die tutorial echt nodig hebt, want de gameplay is redelijk simpel gehouden. Je schudt de ene combo na de andere uit je mouw door gewoon op dezelfde knop te rammen. Daarnaast kan je je partner om de zoveel tijd een automatische tagaanval laten uitvoeren en kan je een superaanval inzetten als je genoeg Legoblokjes verzameld hebt. De superhelden hebben wel nog elk een speciale gave: Spiderman kan bepaalde muren beklimmen, Human Torch kan ijs doen smelten enzovoort. Deze personages worden geleidelijk aan geïntroduceerd in de loop van het spel, zodat je uit ervaring leert welke sterktes ze hebben.

Omdat een level uitspelen nooit echt moeilijk is, zijn er maar liefst 450 challenges voorzien in een poging om wat uitdaging te bieden. Die variëren van het vinden van de befaamde red blocks, tot het beperken van de opgelopen schade of het vernietigen van bepaalde objecten in een level. Je zal dus elk level meermaals moeten herspelen, al dan niet met een specifiek personage. Na een tijdje begint dit behoorlijk eentonig te worden, vooral als je de red block voor onkwetsbaarheid gebruikt en de uitdaging helemaal vervalt. 

Het is vooral die eentonigheid die er voor zorgt dat Universe in Peril geen topper geworden is. Ondanks de speciale krachten van elk personage spelen ze zowat allemaal hetzelfde en ook in de levels zelf valt weinig boeiends te ontdekken. Niet alleen zijn ze strikt lineair en is verkenning van de levels compleet overbodig, er is gewoon niets anders te beleven dan wat deuren openen en tegenstanders tot moes slaan. Ook de humor uit de tussenfilmpjes valt in-game nergens meer te bespeuren. In combinatie met wat meer leuke ideeën had dit thans wonderen kunnen doen, maar nu wordt het allemaal nogal een saaie bedoening.

Audiovisueel is de game thans wel geslaagd. Voor de verandering krijgt de Vita geen slappe 3DS port te slikken, maar zien de graphics er opmerkelijk beter uit dankzij de hogere resolutie, scherpere textures en degelijke anti-aliasing. Er zijn heel wat verschillende omgevingen, die voor de fans van de comics en films van Marvel onmiddellijk herkenbaar zullen zijn. Ook de muziek klinkt goed in de oren en verandert dynamisch tijdens de gevechten of boss battles. Enkel de kwaliteit van de tussenfilmpjes had wat beter gekund. Die filmpjes zijn duidelijk in een lagere resolutie opgeslagen en staan in schril contrast met de in-game graphics.