Tearaway

Papier hier in Tearaway

Na twee zeer geslaagde LittleBigPlanet games is het wel duidelijk dat er in de kantoren van Media Molecule heel wat creatieve ideeën ontstaan. We keken dan ook reikhalzend uit naar Tearaway, de nieuwste game van deze studio die exclusief voor de PS Vita verschijnt. Een sprookjesachtige wereld die helemaal uit papier gemaakt is klinkt alvast veelbelovend, dus hoog tijd om te zien of de Vita er een broodnodige topper bij krijgt.

In Tearaway wordt een bijzonder verhaal verteld waarin twee personages een belangrijke rol spelen. Enerzijds is er Iota, een mysterieus wezentje met een hoofd in de vorm van een enveloppe, die leeft in een wereld die volledig uit papier bestaat. Daarnaast is er de speler, die voor de gemakkelijkheid “jij” wordt genoemd. Doordat “jij” op magische manieren de wereld van Iota kan beïnvloeden en je gezicht in de zon kan laten verschijnen, word je door de lokale bevolking als een soort god gezien. Iota is er dan ook van overtuigd dat hij de geheime boodschap die hij bij zich draagt aan jou moet afleveren.

De spelwereld die Media Molecule ontworpen heeft, zit zo knap in elkaar dat je het moet zien om het te geloven. Alles maar dan ook alles bestaat uit papier en heel wat dingen zijn bovendien voortreffelijk geanimeerd. Papieren bloemen ontvouwen zich als je in de buurt komt, papieren beesten grazen in het papieren gras en zelfs de regen bestaat uit blauwe stroken papier die naar beneden dwarrelen. Er is ook veel aandacht besteed aan de physics, waardoor alles zich ook gedraagt alsof het van papier is. Paden rollen zich voor je uit, hekjes en struiken vallen omver zodra je er tegen loopt en bruggen scheuren als je er te lang blijft opstaan.

Het is echter vooral de interactie van de speler op de spelwereld die Tearaway zo uniek maakt. In tegenstelling tot de meeste andere games wordt er op een lovenswaardige manier gebruikt gemaakt van de mogelijkheden van de Vita. Zo wordt de camera gebruikt om jouw gezicht op diverse plaatsen in de omgevingen te laten verschijnen, kan je met de microfoon je stem laten galmen in de ravijnen en biedt het touchscreen de mogelijkheid om papieren objecten te verplaatsen, op te rollen of te scheuren. Leukst van al is het achterste touchpad, waarmee je op bepaalde plaatsen je vinger letterlijk in de spelwereld kan laten verschijnen. Op die manier kan je niet alleen voorwerpen verplaatsen of optillen, maar je kan ook tegenstanders omver meppen of Iota de lucht in katapulteren.

Naarmate je verder komt in het spel krijg je niet alleen nieuwe vijanden en omgevingen, maar ook Iota krijgt er extra mogelijkheden bij. Zo kan je je oprollen als een bal en door de levels rollen alsof het een soort knikkerbaan is en krijg je op een gegeven moment een magische harmonica waarmee je voorwerpen en vijanden kan opzuigen of wegblazen. Tijdens je reis kom je ook heel wat NPC’s tegen, die je vragen om een optionele opdracht voor hen uit te voeren of waarmee je gewoon een babbeltje kan slaan. Soms houden ze je zelfs een tijdje gezelschap onderweg en helpen ze je verder door je mee te nemen op hun rug of hindernissen voor je uit de weg te ruimen.

Media Molecule heeft de goede gewoonte om de speler  aan te zetten tot creativiteit en ook hier is dat niet anders. Je wordt regelmatig meegenomen naar een knutseltafel, waar je naar hartenlust kan knippen en plakken met verschillende kleuren papier. Zo word je op een gegeven moment gevraagd om een sneeuwvlokje uit te knippen in een vorm en kleur naar keuze. Onze mond viel open van verbazing toen we even later onze creatie massaal naar beneden zagen dwarrelen in een sneeuw-level. Ook zijn er tientallen kant-en-klare stickers voorzien die je kan plakken op personages en voorwerpen die je tegen komt of zelfs op Iota zelf.

Daarnaast beschik je over een camera, waarmee je op elk moment foto’s kan maken die je vervolgens kan bewerken en uploaden naar je persoonlijke stekje op de website. Soms kom je in de spelwereld ook voorwerpen tegen die uit wit papier gemaakt zijn. Als je daar een foto van maakt, dan worden die niet alleen netjes ingekleurd, maar verschijnt het bouwplan in je collectie. Via de website kan je dit plan vervolgens uitprinten, zodat je het zelf kan nabouwen met tekenpapier. Bijzonder leuk idee, dat vooral door de creatieve gamers onder ons gesmaakt zal worden. Ook wie graag collectibles verzamelt, komt zeker aan zijn trekken, want in elk level liggen er heel wat cadeautjes verstopt om uit te pakken. Ook kan je confetti verzamelen waarmee je nieuwe stickers en speciale effecten voor je camera kan vrijspelen.

We zouden nog wel uren kunnen door gaan met onze lofzang, maar het zal nu al wel duidelijk zijn dat Media Molecule alweer een topper van formaat heeft afgeleverd. Enige minpunt dat we kunnen bedenken is dat de moeilijkheidsgraad relatief laag ligt, maar de spelervaring is zo geslaagd dat je je daar nauwelijks aan zal storen. Hoe verder je geraakt in het spel, hoe knapper en mysterieuzer de levels ontworpen zijn waardoor het enorm moeilijk is om te stoppen met spelen. Ook de typische humor uit LittleBigPlanet is weer aanwezig. Zo kom je op een gegeven moment in een laboratorium waar een groep wetenschappers op een “doorbraak” zit te wachten. Als je vervolgens via het achterste touchpad je vinger door de vloer laat scheuren, dan zie je ze allemaal tilt slaan en ijverig op hun machines tokkelen.