The Raven: Legacy of a Master Thief

Goed uitkijken naar hints in The Raven: Legacy of a Master Thief

In de loop van de zomer heeft Nordic Games het in drie hoofdstukken gesplitste The Raven: Legacy of a Master Thief uitgebracht. In een periode waarin point & click adventures vooral een comeback lijken te maken in indie-vorm, probeert dit spel toch terug een adventure te lanceren met een hoger afwerkingsniveau. Maar de fans van het genre zullen zeker bevestigen dat een goede 3D engine natuurlijk geen goede adventure maakt.

Het spel laat al snel merken dat de makers ettelijke kruiwagens mosterd gehaald hebben uit de Poirot-verhalen van de legendarische detectiveschrijfster Agatha Christie. Je kruipt in de huid van een al wat oudere, koppige man voorzien van een gek hoedje, een fijn verzorgde snor, een klein buikje en Engels met een Frans accent. Om het compleet te maken zit de brave man in de Orient Express. Door de lange introductiescène waarin je de trein volgt door het landschap terwijl de credits in beeld verschijnen en typische filmmuziek te horen is, waan je je helemaal in een filmversie van Moord in de Oriënt Expres.

In plaats van een Belgische detective ben je echter de Zwitserse agent Zellner die op de trein gestationeerd is om een kostbare edelsteen te bewaken. Men vreest namelijk dat de edelsteen gestolen zal worden door de opvolger van de legendarische dief The Raven. De originele Raven werd doodgeschoten door de Franse inspecteur Legrand en de inspecteur is dan ook aanwezig op de trein om de opvolger van The Raven in te rekenen. Zellner is de hoofdfiguur in de eerste van de drie episodes van het spel, maar in de volgende twee episodes zal je ook andere karakters in behoorlijk andere situaties te spelen krijgen. Aangezien we het spel hier in zijn geheel beoordelen zou het spijtig genoeg het verhaal vergallen moesten we hier verder op in gaan.

Het opdelen van het spel in drie delen op zich is ook niet bepaald de meest gelukkige beslissing geweest. Wie het spel in één stuk speelt, wordt nu geconfronteerd met vrij slecht gekozen cliffhangers die eigenlijk niets toevoegen, maar een overblijfsel zijn van toen het spel in episodes uitgebracht werd. Ook het feit dat sommige locaties in meerdere episodes gebruikt worden, is iets dat des te meer opvalt wanneer je alle afleveringen na elkaar speelt. Daarnaast lijkt ook de kwaliteit van het plot ook niet al te stabiel. De eerste episode is veruit de beste, maar later varieert het verhaal tussen goed, vergezocht en soms gewoon flauw.

Buiten het oplossen van klassieke adventurepuzzels is er ook heel wat ruimte voor dialogen. Zoals het een goed detectiveverhaal betaamt zijn er heel wat - al dan niet verdachte - figuren die je zal ontmoeten en waar je een gesprek mee kan aanknopen. Meestal zijn deze gesprekken niet echt noodzakelijk om verder te raken in het spel, maar ze geven je vooral een goede invulling van het verhaal en de omgeving. Het feit dat de voice acting van topniveau is, maakt het des te leuker om alle dialogen volledig te beluisteren. Gecombineerd met een aantal minigames en actiemomenten die zelden briljant, maar altijd kort genoeg zijn om niet vervelend te worden, zorgt dit geheel ervoor dat het spel afwisselend genoeg blijft om een breder publiek dan enkel adventurefans aan te spreken.

We hadden het al over de muziek die zeker niet zou misstaan in film en de knappe voice acting. De graphics zijn echter van een iets minder niveau. De grafische engine kan wel knappe 3D omgevingen en karakters tevoorschijn toveren, maar ze hebben een nogal plastic look. De animaties, vooral die van het bewegen van personages, komen ook behoorlijk onnatuurlijk over. Dit valt nog eens extra duidelijk op omdat het navigeren soms ook niet goed lijkt te lukken en het spel niet altijd goed door heeft wat je wil bereiken.