Scourge: Outbreak

Scourge: Outbreak toont hoe het niet moet

Wanneer je weet dat verschillende mensen maanden lang hard gewerkt hebben aan een project en het bij wijze van spreken als hun eigen kind beschouwen is het niet gemakkelijk om het helemaal af te breken. Eerlijk als we zijn moeten we vaststellen dat er werkelijk weinig tot niets positief te vinden is aan Scourge: Outbreak. We zijn hier door onze voorraad Dafalgan gegaan door de acute hoofdpijn die je krijgt door dit spel te spelen. 

Je hebt controle over Echo Squad, een viertal uiteenlopende karakters die overdreven stoer overkomen. Jouw taak is om Nogari Corporation te stoppen met het uitbuiten van een energiemiddel uit een meteoriet. Missie één is een spion binnen een Nogari-gebouw in veiligheid te brengen om zo meer informatie te verkrijgen over de mysterieuze meteoriet. Deze spion, Dr. Reisbeck, zal je constant begeleiden in de spelwereld en je van punt A naar B sturen. Het verhaal heeft verder weinig tot niets boeiends te melden en is een mooi voorbeeld van nutteloze opvulling. 

Jammer genoeg voor ons en de andere kopers van Scourge: Outbreak bevat het spel redelijk wat dialogen. Wat normaal een meerwaarde zou moeten zijn, is echter een grote ergernis geworden. Waar ze de stemacteurs gevonden hebben is ons een raadsel, maar gooi 500 sigaretten per dag in de strijd en je krijgt zowat het stemkaliber van deze personages. Het is gewoon lachwekkend hoe emotieloos en afgelezen de dialogen zijn. Tot overmaat van ramp zit je telkens toevallig in een lift om daar tot soms vijf minuten te moeten luisteren naar gezever. In de eerste Mass Effect zat je ook regelmatig in zo'n situatie, maar daar was het niet ergerlijk. In het algemeen is het geluid sowieso erg pover. Wapens klinken erg plastiek-achtig uit en de omgevingsgeluiden zijn op het niveau van de stemacteurs.

Scourge: Outbreak neemt veel ideeën over van Gears of War, maar komt niet eens tot aan diens knieën. De cover-mogelijkheden zijn identiek hetzelfde, maar dan met houterige animaties en verschillende vervelende bugs. De ontwikkelaars hebben ook een beetje gekeken naar Crysis, want zo hebben de leden van Echo Squad een power suit genaamd Ambrosia-suit. Dankzij dit  Ambrosia-suit kan je een schild oproepen en een krachtige melee aanval doen. Om hiervan gebruik te maken moet je echter energie hebben. Omdat deze energie niet van zichzelf oplaadt, moet je constant zoeken naar containers met energie. M

et andere woorden zal je meer dan je lief is even moeten wachten op een plaats zodat je energie terug helemaal vol is. Een shooter zou natuurlijk geen shooter zijn zonder wapens. De in totaal acht verschillende wapens zijn allemaal geweren die we al eens in een ander spel gebruikt hebben. Op zich geen ramp natuurlijk, want men kan niet origineel uit de hoek blijven komen, maar de manier waarop de wapens afvuren is al even rampzalig als het spel zelf. Het gevoel zit compleet fout en een waterpistool heeft een realistischere recoil. Het slechtste moet echter nog komen: de AI.

Tijdens het spelen van Scourge: Outbreak zal je ongetwijfeld je hoofdharen willen uittrekken, want om de tien minuten gebeuren er wel eens dingen die fout lopen. Vooral de A.I. is van een droevig niveau. Vijanden gaan regelmatig in cover, maar weten niet dat ze volledig open staan. Erger is het feit dat er ook regelmatig vijanden zijn die gewoon blijven staan en niets meer doen. Je teamleden hebben gelukkig iets meer hersenen en spelen redelijk goed mee. Enkel wanneer ze je terug tot leven moeten brengen maken ze wel eens wat foutjes, maar als je bekijkt hoe dom de vijanden zijn is het bijna een mirakel te noemen dat je squadgenoten weten wat een geweer überhaupt is. Als de A.I. je niet gaat irriteren, dan zijn het de ontelbare bugs in het spel wel. Er zitten zelf bugs in die je verplichten om weer je checkpoint te laden, want anders zit je compleet vast. Wapens en vijanden die zweven, teamgenoten die vastlopen zodat je niet meer verder kunt, grafische fouten, door de vloer vallen, teamgenoten die in de grond schieten, cover nemen en ineens in het object zitten, het is schering en inslag.

Zoals we eerder in het begin al schreven is weinig tot niets positiefs aan Scourge: Outbreak. Toch is er één klein lichtpuntje: je kan namelijk co-op spelen met drie andere vrienden. Probleem is wel dat je dan drie verschillende vrienden moet vinden die Scourge: Outbreak gekocht hebben. Je hebt ook verschillende mogelijkheden om online te spelen. Je hebt de bekende Team en gewone Deathmatch en Capture The Flag. Het is wel zo dat de kans groter is om Big Foot te zien rondlopen in Antwerpen dan een online speler te vinden in het spel. We hebben jammer genoeg de online mode amper kunnen testen, want de tegenstanders waren allemaal slim genoeg om ver weg te blijven van Scourge: Outbreak.