Reus

Reusachtig kleine planeet

Moest je je afvragen op welke manier je de naam van dit spel moet uitspreken (ré-oes, roowes, ree-us?), het betreft hier gewoon een spel van onze noorderburen die hun spel ongetwijfeld deze naam gaven om de Engelstalige reviewers te irriteren. Maar met een vrij opvallende grafische stijl en ongekende gameplay is de naam van dit spel zeker niet het enige vreemde dat je zal ontdekken in deze indie titel. Hopelijk maakt het spel zijn naam waar en komen we niet met een klein duimpje naar huis.

In Reus heb je de, op het eerste zicht vrij saai klinkende, rol van een kleine planeet te vervullen. Gelukkig word je op de bovengrond vertegenwoordigd door vier reuzen. Ze hebben ieder hun eigen aspect: de zee, de bergen, het bos en het moeras. Omdat je korst in het begin altijd droog en onvruchtbaar is schakel je best direct de zee-reus in. Zoals je verwacht bestaat zijn belangrijkste actie uit het scheppen van een zee, zodat het omringende land vochtig genoeg kan worden om er een andere biotoop op te plaatsen. Hier komen de bos- en moerasreus te pas die hun respectievelijke namen eer aan kunnen doen. De laatste reus heeft het echter liever droogn want door een berg te laten verrijzen creëer je een woestijn langs zijn flanken. Op de planeet is zo plaats voor een zestal biotopen.

De reuzen hebben nog wat andere trucjes ook. Zo kunnen ze onder andere planten en dieren plaatsen die afhankelijk van de reus èn de ondergrond variëren. Maar het spel stopt uiteraard niet bij dit fraai stukje tuinaanleg. Als je een biotoop voldoende bewerkt hebt, zullen er namelijk primitieve dorpen gesticht worden, die ook weer op te delen zijn in woestijn-, bos- en moerasstammen. Het leven van deze stammen zo aangenaam mogelijk is vanaf dat moment de opdracht van jouw reuzen.

In het begin is vooral voedsel belangrijk. Dit laat de groei van je dorpje toe. Daarbuiten zijn er nog rijkdom en technologie te verzamelen die je onder andere uit mineralen en kruiden kan puren. Alle grondstoffen kan je door je reuzen laten plaatsen op de grond, maar om optimaal rendement te hebben zijn er nog een aantal andere elementen om rekening mee te houden. Heel belangrijk is het concept van symbiose. Dit betekent dat bepaalde grondstoffen meer opbrengen als ze zich in de buurt van een specifieke andere grondstof bevinden. Zo brengen kippen meer voedsel op als ze langs bessen lopen en zijn bessen dan weer productiever als ze langs aardbeien groeien. De combinaties zijn niet altijd even logisch, maar ze zijn wel altijd duidelijk aangegeven bij de eigenschappen, zodat je zeker niet moet experimenteren om uit te zoeken wat goed werkt.

Een andere taak die je hebt als behoeder van de planeet is de rust bewaren tussen de verschillende stammen. Als ze te snel groeien zullen ze namelijk agressief worden en een leger op andere dorpen afsturen. Je zal dan moeten beslissen of je je reuzen hier een stokje voor laat steken of dat je net de aanvallende stam steunt. Als de dorpen moegetergd zijn door onvriendelijke reuzen kunnen ze zelfs hun respect ervoor verliezen, maar een stevige aardbeving zal ze in zo'n geval snel op hun plaats zetten.

Je kan Reus op twee manieren spelen. In de Era mode krijg je 30, 60 of 120 minuten de tijd om bepaalde doelen te bereiken. Zo zijn er uitdagingen om één zeer welvarende stam te laten ontstaan of net een heleboel stammen tegen elkaar op te zetten. In deze mode speel je dus ook nieuwe upgrades vrij. Je kan na de tijdstermijn gelukkig wel nog verder spelen, maar je zal dan niets nieuws bij verdienen. In de Freeplay mode kan je gewoon met al je mogelijkheden aan de slag zonder je druk te maken over de beperkte tijd. Zeker voor wie alle upgrades al heeft, is zo'n oneindige mode leuk, omdat je dan vrijelijk kan experimenteren of net je woede loslaten op de arme dorpelingen.

Een vervelende beperking is wel dat je weinig invloed hebt op de groei van dorpen. Aan de uiteindes van een grondgebied worden grensposten geplaatst, die zich beetje bij beetje verzetten als de aanliggende grond geschikt is voor het type dorp. Als je dan tijdens de laatste minuten van een sessie dan nèt niet genoeg grondstoffen kan verzamelen omdat je dorp niet wil uitbreiden kan de frustratie af en toe wel oplopen.

Technisch is Reus natuurlijk geen hoogvlieger. De eenvoudige 2D graphics doen hun job meer dan behoorlijk, maar je kijkt toch de hele tijd naar kwaliteit die je eerder op een tablet zou verwachten. Maar als je inzoomt op de dorpjes, merk je dat er toch heel wat aandacht voor detail is. Zo zal je in agressieve dorpen meer en meer soldaten zien rondlopen of zal het Mad Scientist gebouw een zombieplaag veroorzaken. Ook de geluidseffecten bevinden zich in hetzelfde schuitje. Ze vallen wat mager uit, maar geven op hun eenvoudige manier toch voldoende de sfeer en gebeurtenissen weer. Op zich stoort dit allemaal niet erg, omdat je toch het grootste deel van het spel vrij ver van de actie zit. Het lijkt ons ook niet onaannemelijk dat we dit spel binnen afzienbare tijd op mobiele apparaten zullen terugvinden. De hele ervaring lijkt zich trouwens beter tot zoiets te lenen, want soms krijg je wel het gevoel dat je een PC-port van een tablet spel aan het spelen bent. Er zit dan misschien wel wat meer diepgang in, maar het is nu niet direct een spel waarvoor je een game-pc wil aanzetten en er je volle aandacht aan wil besteden. Na een sessie heb je meestal wel het gevoel dat je je geamuseerd hebt, maar ik kreeg nooit de neiging om direct een nieuwe sessie van een half uur te starten.