Zeno Clash II

Crash in Zeno Clash II?

[Gespeeld op pc]

De fantasie van mensen is soms fascinerend. Wat we allemaal niet kunnen bedenken door de dingen om ons heen te bekijken, is haast onmogelijk op te sommen en sommige zaken zijn zelfs te absurd voor woorden. Games zijn een prachtig medium om je fantasie tot leven te brengen en dat resulteerde in het verleden al tot prachtige creaties. Ace Team ontwikkelde enkele jaren terug ook zoiets. Een wereld vol vreemde wezens, creaties en gebeurtenissen die onmogelijk op onze planeet kunnen gebeuren.

Rond dat thema brachten ze ook als één van de weinigen het brawling-genre naar een first-person standpunt.  Hier en daar was er nog een haperinkje of iets dat niet goed meewerkte, maar nu komen ze met deel twee op de proppen, eenvoudigweg Zeno Clash II genaamd, en ze hebben dan ook geprobeerd om al de oorspronkelijke gebreken weg te werken en een even fascinerende wereld tot leven te brengen.

Indien je de eerste Zeno Clash niet gespeeld hebt, zul je al direct enkele vragen hebben. 'Waar ben ik?', 'Wie ben ik?' en 'Wie is in godsnaam de FatherMother?' Alles wordt gaandeweg wel wat uitgelegd voor je, maar het verhaal op zich zit toch wel even bizar in elkaar als de wereld waarin het zich afspeelt. Hoofdpersonage Ghat en enkele anderen spelen hun rol wel goed en brengen nog wat extra leven in de fantasiewereld, maar de zijpersonages en het plot zelf zijn niet meteen memorabel te noemen. Toch zal je een goede tien uur bezig zijn en zijn er meer dan genoeg andere zaken die de game interessant houden.

De belangrijkste elementen in de game zijn natuurlijk het artistiek design en de combat. Zeno Clash II gebruikt een nieuwere engine dan het eerste deel, maar aan het detail van de karakters en de omgevingen zou je dit toch niet direct zeggen. Sommige voorwerpen komen wat flets over en de personages zouden een jaar of drie geleden niet misstaan. Het grote plaatje maakt echter alles meer dan goed. De wereld en omgevingen zijn groter dan bij het eerste deel en iedere omgeving heeft zo zijn eigen kleurenpalet waarbij je toch even een “wow”-gevoel krijgt. De omgevingen verkennen is dan ook iets dat automatisch naar boven komt. Je wil die constructie in de verte eens bekijken of de personen bij het kampvuur wel eens spreken. De wereld niet verkennen zou haast een zonde te noemen zijn.

Verkennen is echter ook aangeraden. Je kan namelijk een soort totempalen vinden die je skillpoints geven om je RPG-gewijs sterker te maken. Meer kracht, stamina of leiderschap om nieuwe handlangers te recruteren, hiervoor dienen deze punten en het feit dat je ze enkel door te verkennen kunt verdienen, is wel een wat vervelende beslissing als je ze niet allemaal meteen vindt. Je in-game map helpt namelijk voor geen meter. Het toont de zones en de wegen waarmee de zones aan elkaar gelinkt zijn, maar je kan niet inzoomen, iets aanduiden of zien waar iets specifiek te vinden is. De basis van de basis dus en dat zouden ze met de grotere omgevingen toch beter ontworpen mogen hebben.

De combat in Zeno Clash II is ook wat verbeterd, of toch wat aangepast om het speelbaarder te maken. Met de linker -en rechterknop van je muis combineer je de slagen die je uitdeelt en deze ingedrukt houden geeft een hardere klap of soms een harde schop waardoor je vijand gaat vliegen. Daarnaast kun je ook je tegenstander locken en hem vastgrijpen door hem via een combo te doen duizelen. Een worp doet lekker veel schade, maar vooraleer je hiertoe in staat bent, zul je toch al wat klappen moeten uitgedeeld hebben.

De combinatie-aanvallen uitvoeren is vrij eenvoudig en na enige oefening zit je wel in een ritme om je tegenstander klein te krijgen. Let er echter wel op dat je stamina-meter niet leeg loopt, want dan ben je trager en kun je geen klappen meer uitdelen. Op dat moment blok, pareer en ontwijk je best de aanvallen via je spatiebalk. Hier houdt het eigenlijk ook op, want de combat zit niet zo diepgaand in elkaar zoals bij een God of War, maar moet het meer hebben van zijn intensiteit tussen jouw personage en een of meerdere vreemde tegenstanders. Die variëren van geschifte kippen en vervormde biggen tot mannen met een zak over hun hoofd.

Voorwerpen zijn ook nog steeds op te pakken en te gebruiken. Grote hamers, shotguns of een voorwerp dat tegenstanders tegen elkaar doet botsen houden de variatie er gelukkig nog in, maar de vuurwapens zijn niet zo sterk dat je in een mum van tijd iemand omlegt, maar dat is misschien goed ook als je zelf tegenover enkele van die knallers staat. Je handlangers zijn helaas niet om over naar huis te schrijven. Ze richten niet veel uit tijdens gevechten en leggen al vrij snel het loodje, zodat jij de klus maar weer moet klaren. Gelukkig bevat de game ook een co-op waarmee je iemand uit je vriendenlijst kan uitnodigen en zo sta je alweer dubbel zo sterk tegen alle wezens die hun vuisten tegen je opsteken.