Thomas Was Alone
Toch niet alleen in Thomas Was Alone
Als er iets is dat indies ons geleerd hebben, dan is het wel dat games geen foto-realistische graphics nodig hebben om te kunnen boeien. Als de gameplay goed is uitgewerkt, kan zelfs een flash-game je urenlang aan het scherm gekluisterd houden. Een mooi voorbeeld daarvan is Thomas Was Alone, oorspronkelijk een browsergame, maar sinds kort ook verkrijgbaar op de PS3 en PS Vita.
Thomas Was Alone speelt zich af in een computer mainframe, waar er door een technische storing een aantal artificiële intelligenties op de dool zijn geraakt. Elke AI wordt voorgesteld door een unieke vorm en kleur, maar heeft ook een eigen naam en personaliteit gekregen. Ze kunnen zelf niet spreken, maar een verteller houdt je op een luchtige manier op de hoogte van hun gedachten en gebeurtenissen. Dit klinkt vrij bizar, maar in de praktijk werkt dit concept prima en sleept het verhaal je even goed mee als bij andere games.
Het doel van het spel is om elke AI op een bepaalde plek in het mainframe te krijgen. Om dit te bereiken zullen ze onderling moeten samenwerken, want elke AI heeft unieke vaardigheden en beperkingen. Zo kan de blauwe AI drijven op het water en als ‘veerboot’ dienen voor de anderen, maar door de grote logge vorm kan deze niet hoog springen, dus zijn er andere AI’s nodig om een trap te vormen bij grotere hoogteverschillen. De groene AI kan dan weer extra hoog springen en is daardoor uitermate geschikt om schakels te bereiken op hoger gelegen gebieden. Op die manier maakt elke AI zich op een of andere manier nuttig.
In totaal zijn er tien hoofdstukken, die elk nog eens onderverdeeld zijn in tien verschillende levels. Bij elk hoofdstuk wordt er een nieuwe AI geïntroduceerd en ook het leveldesign bevat heel wat variatie. Met behulp van bijtende vloeistoffen, bewegende platformen en allerhande hoogteverschillen worden er steeds nieuwe uitdagingen bedacht waar je voorbij moet. Helaas ligt de moeilijkheidsgraad bijzonder laag, waardoor je als een sneltrein door het gros van de levels heen spurt. Dit zorgt niet alleen voor een (te) korte speelduur, maar geeft het ook het gevoel dat de vele creatieve ideeën beter hadden kunnen worden uitgewerkt tot degelijke puzzels. Zelfs de trophies zijn overdreven eenvoudig te behalen, doordat de nodige objecten makkelijk te vinden zijn door doorheen het speelveld te scrollen.
Over het audiovisuele aspect van het spel zijn we dan wel weer onder de indruk. Er worden niet eens textures gebruikt, maar slim gebruik van kleuren, licht en schaduw geven de levels een sfeervolle uitstraling. De stem van de verteller is ingesproken door komiek Danny Wallace en is ronduit subliem. Ook de muziek wist ons te bekoren met rustige, maar mysterieus klinkende deuntjes op de achtergrond. Een extra pluspunt is dat ook deze game cross-buy en cross-save is tussen PS3 en PS Vita, waardoor je zowel onderweg als thuis kan spelen. Bezitters van een PS+ abonnement mogen bovendien in de handen wrijven, want zij kunnen Thomas Was Alone gratis downloaden in de Instant Game Collection.
- Zeer origineel
- Veel variatie
- Verhaal en verteller
- Cross-buy/save
- Te gemakkelijk
- Snel uitgespeeld
