Sacred Citadel

Een geslaagd voorgerecht in Sacred Citadel

                                                                                                                               [Gespeeld op Xbox 360]

Sacred Citadel is een 2D side-scrolling brawler die moet dienen als prequel voor Sacred 3. Het is niet de eerste keer dat er een arcadegame uitkomt om een ander spel te promoten. Mooie voorbeelden hiervan zijn Fable 2 Pub Games en Dead Space Ignition. Meningen verschillen, maar het waren niet meteen games die echt veel potten wisten te breken. Gelukkig voor Sacred Citadel mag het zich een volwaardige arcade-release noemen.

Voor je met het spel begint, kan je vier verschillende karakters kiezen die allemaal net iets anders aanvoelen. Iedereen die wat verstand heeft van RPG-games weet meteen wie waarvoor staat. Je hebt een warrior die het liefst de actie opzoekt, een ranger die met zijn boog best op een afstand blijft en de laatste twee karakters zijn een mage en shaman die het vooral moeten hebben van hun magie.

Het verhaal van 2D-games is meestal niet erg sterk en dit is met Sacred Citadel niet anders. Nadat je een karakter hebt gekozen, is er een korte, maar mooie cutscene die vertelt wat er allemaal aan de hand is. Daarna zit je rustig een pint te drinken in een taverne, maar mooie liedjes duren niet lang, want vrijwel meteen loopt er een paniekerige dorpeling binnen met de melding dat het dorp in gevaar is. Een paar verpulverde monsters later begin je aan een avontuur van 20 levels, vol monsters die klaar staan om afgeslacht te worden. 

Sacred Citadel is vooral gemaakt om met meerdere spelers te spelen. Zo kan je met drie spelers op je tv-scherm spelen of gewoon met andere online spelers. Vreemd dat het maar drie spelers zijn, want er zijn vier karakters. Met andere woorden moet je kiezen welk karakter er niet mee mag strijden. Het toffe aan de online mode is dat zelfs midden in het spel een nieuwe speler kan meespelen zodat je in theorie altijd het maximum aantal spelers hebt. Een perfect voorbeeld van drop-in, drop-out coöp dus. Jammer genoeg draait het in de praktijk net iets anders uit, want je zal niet meteen veel mensen online vinden. Vloeken en zuchten over lag of andere netwerkproblemen ga je wel niet doen, want het loopt allemaal erg soepel en we hebben geen enkele keer problemen gehad.

Voor mensen die liever alleen spelen is er geen enkel probleem, want het enige verschil is eigenlijk dat je langer bezig bent om de vijanden te vermoorden. Zoals het een gebruikelijke RPG betaamt, krijg je ervaringspunten per verslagen vijand. Het leveling-systeem zorgt ervoor dat je nieuwe krachtige combo's kunt gebruiken en je kan zelf bepalen welke aspecten je wilt verbeteren. Je kan kiezen om je aanval, health, kans op een critical hit of magie te verbeteren. Leuk, maar het is zeer simpel gehouden zodat iedereen er mee overweg kan. Sacred Citadel zelf is ook aan de te simpele kant en vooral als je met anderen samen speelt, is het echt met de vingers in de neus door de levels stormen. Storend is het niet echt, maar een beetje extra pit in het spel had het naar een hoger fun-gehalte gebracht. Vijanden die sterker werden naarmate er meerdere spelers deelnemen, had een handige ingreep geweest.

Met twintig korte levels kun je niet echt spreken van een langdurige ervaring, maar gelukkig heeft het spel wel een erg grote herspeelbaarheid met vier verschillende karakters, al speel je vooral opnieuw om de drie uitdagingen per level te kunnen behalen. Je kan er immers maar één per keer behalen. Het zijn wel steevast dezelfde challenges: niet doodgaan in een level, een bepaald aantal punten halen of je aan een tijdslimiet houden.. Met elke challenge die je weet te volbrengen krijg je broodnodig geld waarmee je nieuwe wapens of potions koopt.

Wapens krijg je ook af en toe door vijanden te vermoorden, maar je materiaalbeheer is erg gemakkelijk gehouden. Je kan maar drie wapens tegelijk vasthouden en het spel zelf vertelt wanneer een wapen beter is. Keuze is er in elk geval genoeg, aangezien er honderden verschillende wapens zijn. Buiten je wapens heb je ook nog keuze tussen kristallen die voor 10 minuten je aanval sterker maken of je verdediging kunnen verbeteren. Je zou bij aanvang ook naar het dichtsbijzijnde dorpje kunnen gaan voor nieuwe uitrusting, maar dat bleek eigenlijk niet nodig, want we vonden steeds wat we nodig hadden

Het spel heeft ook een aangename grafische stijl, een beetje cartoon-achtig met leuk gebruik van kleuren. De helden van dienst en de monsters zijn mooi gedetailleerd en zijn erg herkenbaar. Animaties lopen vloeiend en er is nooit sprake van framedrops of dergelijke. Ook het gehoor kan genieten, want ook de soundtrack is de moeite. Enkel het elektronisch melodietje in het hoofdmenu werkt snel op je zenuwen, maar gelukkig ga je dat niet veel horen. Ook de gesproken stemmen zijn erg goed gedaan. Het past perfect bij Sacred Citadel, al lijkt het misschien soms wel wat over-the-top.