Shootmania Storm

Doe-het-zelver in ShootMania Storm

[Geschreven door Timothy Ryckmans]

Call of Duty is een uitgemolken koe, Battlefield lijdt aan DLC-kanker en Crysis verloochent zijn originele doelpubliek door op consoles te verschijnen. Een wandeling langs de vele fora en nieuwssites op het internet leert ons dat de gemiddelde gamer een veeleisende mierenneuker is. Nadeo kaatst met ShootMania Storm de bal terug naar het kamp van de weners: laat maar eens iets zien.

Een shooterontwikkelaar moet tegenwoordig al de perfectie benaderen voor het publiek de loftrompet afsteekt. Zelfs producenten als Infinity Ward, DICE en Crytek, die ooit op handen werden gedragen met de bekroonde merken Call of Duty, Battlefield en Crysis, krijgen nu vaak de wind van voren als er ook maar een klein foutje in hun creatie zit. We vragen ons af hoe lang Ken Levine’s Irrational Games haar vlaggenschip BioShock nog lekvrij kan houden in de wispelturige consumentenzee.

Hoe kan een bescheiden Franse spellenmaker nog scoren in een tijd waarin zelfs het beste niet goed genoeg is? Nadeo, ons bekend van de TrackMania-games, waagt zich wijselijk niet aan de piranhaput van technische hoogstandjes en diepzinnige vertelsels, maar komt met een betaalbaar bouwpakket dat alle mogelijkheden in de klauwen van de koper duwt. Een gewiekste zet, want als het niet goed uitdraait, dan kan de ontevreden massa alleen zichzelf met de vinger wijzen.

Het zal de aspirant-ontwikkelaars ongetwijfeld plezieren dat ze aan de slag mogen met exact hetzelfde gereedschap waarmee de makers ShootMania ineenboksten. De map editor levert meer dan 250 verschillende constructieblokken om je schietgalerij mee te versieren. Daar bovenop kan je eigen texturen importeren om echt originele maps te creëren. In theorie is het dus mogelijk om een omgeving te maken die volledig uit foto’s van je gezicht bestaat. Wie een verregaande kennis heeft van spelmodificatie, kan zelfs een geheel nieuwe modus samengooien met zelf ontworpen objectieven en scripts.

In de nabije toekomst zal de ontwikkelaar ook een hulpprogramma uitbrengen waarmee je aangepaste wapens, visuele effecten en zelfs verse animaties in het spel kan laden. De opties zijn eindeloos, alleen je verbeelding en expertise staan een meesterwerk in de weg. Uit de eerdere TrackMania-games blijkt dat deze formule vaak fantastische resultaten oplevert. Ondertussen bevat ShootMania al negen officiële modi en meer dan veertig spelstanden uit de handen van de community.

Nadeo kondigde ShootMania aan als de terugkeer van de snelle FPS en daar heeft het gedeeltelijk gelijk in. Toegegeven, het publiek is in slaap gewiegd door de ‘vlammende’ actie van games gegrond op de realiteit zoals Black Ops 2 en Battlefield 3. ShootMania geeft een welgekomen alternatief voor die slakkengang. De normale loopsnelheid voelt aan als spurten en een druk op de sprintknop schakelt de versnelling nog een standje hoger. Welke modus je ook speelt, de spelmechanismen zorgen er automatisch voor dat de adrenaline begint te vloeien. Mede verantwoordelijk daarvoor zijn de wapens ter beschikking: met het standaard schiettuig vuur je dodelijk precieze energiebollen af in een rechte lijn, maar je ammunitie is beperkt tot vijf herlaadbare schoten.

De overige twee strijdmiddelen, een explosieve ballenbeuker en een sluipschuttersgeweer, zijn alleen beschikbaar in tunnels of op speciale platformen. Koppel dat aan een of meerdere tegenstanders die in het rond springen als hyperkinetische apen en je weet meteen dat alleen de sterkste speler de arena zal verlaten. Stilstaan is doodgaan, dat leert het spel je al snel. Dynamiek is hier het kernwoord: in een match kets je van de ene kant naar de andere dankzij lanceerplatformen die op de juiste plaatsen neergepoot zijn. Al die mobiliteit maakt een kill dan ook bevredigender dan ooit, want je weet dat het niet gemakkelijk is om een doelwit neer te leggen. Het doet ons allemaal denken aan de frenetieke knalfestijnen van weleer. Op die manier maakt Nadeo haar belofte wel waar.

Omdat deze shooter echter toevallig met raketlanceerders, kettingspringen en futuristische springplanken geleverd wordt, wil nog niet zeggen dat het even sterk uit de hoek komt als de oudjes Quake 3: Arena en Unreal Tournament. Dat zou de bloeddoorlopen ogen van enkele veteranen oneer aandoen. Vooral het beperkte arsenaal stelt teleur. De klassiekers draaiden vaak grotendeels rond de raketwerper, maar je had onder andere ook het flakkanon, de plasmaspuit en het nagelgeweer. Allemaal iconische schietijzers die gerust in ShootMania mochten terugkeren. Natuurlijk zal de gamergemeenschap daar een mouw aan passen met de map editor, maar het voelt toch als luiheid vanwege de ontwikkelaar zelf. Ten slotte missen we ook een beetje de opzwepende omroeperstem die oneliners als “monster kill”, “humiliation” en “first blood” in onze oren schreeuwt, al is dat misschien een kwestie van smaak.

Net zoals bij de andere Mania-games, mikt Nadeo met ShootMania Storm voluit op de competitieve scène. Bij de eerste keer opstarten, maak je een profiel met je gegevens over je woonplaats aan. Die spelen een rol in welke rangschikking je terechtkomt. Na elke match in de matchmakingstand, krijg je punten toegewezen of afgetrokken, waardoor je stijgt of daalt in de regionale, landelijke en Europese ranking. Dat werkt motiverend, want het geeft een trots gevoel wanneer je de top honderd van bijvoorbeeld Antwerpen binnensluipt. Wie niet genoeg heeft aan een prestigieuze plek op de ranglijsten, kan altijd deelnemen aan de toernooien die spelers of organisaties binnen de game zelf kunnen aanmaken.

Daarmee heeft Nadeo duidelijk de ambitie om ShootMania tot een echte elektronische sport (eSport) te verheffen. Als een ontwikkelaar 100.000 euro aan prijzengeld in een lanceringconcours pompt, wees dan maar zeker dat het een voetafdruk wil achterlaten in het landschap der eSports. Met de mogelijkheid om je schietgrage ventje uit te dossen met allerlei sponsors, professionele teamsymbolen of gewoon de driekleur van je moederland, hebben ze in ieder geval een ideaal platform om een succes uit te bouwen. Nu alleen het publiek nog meekrijgen.

Geen idee welke spelmodi je nu als eerste een kans moet geven in Shootmania Storm? Wij zetten in elk geval al een aantal modi op een rijtje en zijn zo vriendelijk om er ons persoonlijk oordeel ook al over te lossen.

Joust:

In deze modus ga je het duel aan met een enkele tegenstander. De beste revolverheld zal de bovenhand halen, tenzij hij zonder kogels komt te zitten. De ammunitiepaal is dan ook een fel bevochten locatie. Omdat je meestal met meerdere spelers op een server zit en je dus niet altijd in het strijdperk bevindt, kan deze stand met rangschikking wel eens saai aanvoelen. Het is wel de perfect training voor een-tegen-een-gevechten. Score: 6

Elite:

Hét uithangbord van ShootMania en meteen ook competitief de interessantste modus. Twee teams van drie nemen het tegen elkaar op in doolhofachtige omgevingen. Elke ronde krijgt een persoon van het aanvallende team het dodelijke sluipschuttersgeweer en drie levenspunten om de drie verdedigers om zeep te helpen of een doelwit te bereiken. De tegenstand moet met slimme flankmanoeuvres of pure overmacht de aanvaller uitschakelen om een punt te scoren. Spannend, tactisch en hoogst entertainend. Score: 9

Royal:

In een wedstrijdje een tegen allen vecht je niet alleen tegen je vijanden, maar ook tegen de tijd. Een gigantische windhoos omringt de arena, cirkelt steeds dichterbij en dwingt je om de strijd aan te gaan. De laatste overlevende of diegene die na een bepaalde periode de doelpaal activeert, is de overwinnaar. Een leuk stand zonder inzet, maar het is iets te makkelijk om je te verstoppen en gewoon te wachten tot de tornado zijn slachtoffers opeist. Score: 7

Speedball:

Een modus gecreëerd door de gemeenschap die wat weg heeft van rugby, met lasers dan. De bal ligt in het midden van de map en moet naar een paal gebracht worden om te scoren. Passen kan door te vuren op teamgenoten en de groene bol valt op de grond wanneer een tegenstander je raakt. Wie de meeste punten scoort binnen de tijdslimiet, wint. Deze modus toont de mogelijkheden van de map editor en is lang niet gek. Score: 8

JailBreak:

De kinderspelen uit de jeugdjaren van de mapmakers waren duidelijk een inspiratie voor deze modus. Wanneer je een tegenstrever aantikt met een schot, moet hij naar het cachot. Zijn compagnons kunnen hem bevrijden door even stil te staan naast een paal. Het team dat volledig in de gevangenis belandt, verliest de ronde. Minstens even amusant als vroeger. Score: 7

Obstacle:

Zoals de titel al doet vermoeden, moet je hier obstakelkoersen ontworpen door medespelers overwinnen. Makkelijker gezegd dan gedaan, want er bestaan enkele pittige maps. Een tip: beheers eerst de walljump voor je een dergelijke server betreedt. Voor de geduldige masochisten onder ons. Score: 5