Monaco: What's Yours Is Mine

De rijkdom herverdelen in Monaco: What's Yours is Mine

Monaco: What's Yours Is Mine is een spel dat naar indie-normen al een eeuwigheid in ontwikkeling is. Al in 2010 kaapte het twee prijzen weg op het Independent Games Festival. De makers zelf omschrijven het als 'Pacman meets Hitman' wat een behoorlijk bizarre mix lijkt, maar het spel eigenlijk vrij goed beschrijft. Ook het recenter uitgekomen Hotline Miami lijkt heel wat inspiratie te delen met Monaco. Maar ieder excuus is goed om eens op rooftocht naar het aangename klimaat van de ministaat te trekken.

In Monaco neem je de rol op je van vier criminelen die uit de gevangenis ontsnappen en snode plannen smeden om een fortuin te vergaren voor ze het land ontvluchten. De bende bestaat initieel uit The Locksmith die sneller sloten kan openen, The Lookout die alle vijanden in de buurt kan opmerken, The Cleaner die onoplettende bewakers kan verdoven en The Pickpocket die met zijn tamme aap vanop een afstand goud kan verzamelen. In de loop van het spel komt er nog The Hacker bij die sneller beveiligingssystemen kan uitschakelen, The Mole die zijn eigen weg baant door los door muren te slaan, The Gentlemen die zich kan vermommen als bewaker en The Redhead die de bewakers kan verleiden. Hoewel ze niet meer dan een handvol pixels groot zijn, hebben alle figuren toch een apart karakter dat je in cutscenes zal opmerken. Zo is The Gentleman de George Clooney van het gezelschap en bedenkt hij de complexe plannen, is The Mole een domme kracht waar je geen poëzie van moet verwachten en spreekt The Hacker dan weer in leetspeak en DOS-commando's.

Met een selectie uit deze groep krijg je allerlei missies voorgeschoteld die meestal neerkomen op het binnendringen in een gebouw om er enkele specifieke items te gaan stelen en levend terug buiten te raken. Om dit doel te bereiken zal je op een typische stealth action manier bewakers moeten ontwijken of stilletjes uitschakelen, afhankelijk van met welk type karakter je speelt. Omdat de mogelijkheden van iedere dief anders zijn, geeft dit het spel ook heel wat herspeelwaarde omdat je telkens een andere tactiek zal moeten bedenken. Sommige locaties zijn ook gewoon geschikter voor het ene dan voor het andere karakter. Zo zal The Hacker niet van veel nut zijn als je door grotten moet dwalen, maar wel superhandig zijn als je op zoek bent naar bewijsmateriaal in een IT-afdeling.

Je zal onderweg onder andere geconfronteerd worden met lasers, sloten, honden en geautomatiseerde bewakingssystemen. Je zal ook rekening moeten houden met zowel je eigen gezichtsveld als dat van vijanden. Als je opgemerkt wordt zullen bewakers een kijkje gaan nemen op de locatie waar ze iets gezien hebben. Zolang ze echter niet zeker zijn dat er een indringer is, zullen ze nog niet direct alarm slaan en kan je hiervan profiteren om ze weg te lokken. Word je betrapt, dan kan je best zo snel mogelijk vluchten, want meer dan enkele schoten zal je niet overleven. Omdat je in het begin van een level niet meer ziet van de omgeving dan een plattegrond, die tijdens het spelen bijgewerkt wordt naar de werkelijkheid, loont het de moeite om zoveel mogelijk te verkennen voor je effectief risico's begint te nemen.

Dit allemaal legt alleszins het Hitman deel van het spel uit, maar ook Pacman is sterk aanwezig. De topdown ouderwetse grafische stijl geeft natuurlijk een retro look aan het spel, maar ook de gameplay komt regelmatig naar boven. Direct opvallend zijn natuurlijk de blinkende munten die je kan verzamelen om je score te verhogen, maar eens je betrapt wordt en de bewakers achter je aan krijgt, komt de Pacman-sfeer helemaal terug. Dan is het een kwestie van koortsachtig tussen de bureau's en door de gangen te hollen in de hoop ze af te schudden terwijl je munten bij elkaar verzamelt.

Hoewel levels niet enorm moeilijk zijn om te overwinnen, gaat dit spel vooral om high scores. Elk level wordt op tijd gemeten en je zal vaker in problemen komen omdat je je probeert te haasten dan door moeilijke vijanden. Ook krijg je straftijd voor iedere gemiste munt in een level. Het spel zorgt er zo voor dat zowel de speler die gewoon een leuk top down stealh action spel wil spelen, als de meer competitief ingestelde gamer beiden hun ding kunnen doen. Een probleem waarop vooral die laatste zal stuiten is de nogal glijdende besturing. Omdat je nu en dan toch wel precies en snel moet kunnen bewegen, loop je het risico dat je net die paar pixels te ver beweegt en toch in het zicht van een bewaker komt. Het slot van een gesloten deur open je bijvoorbeeld door er enkele seconden tegenaan te lopen, maar als de deur dan openklapt, storm je soms automatisch een kamer met vijanden binnen die je liever eerst eens vanuit het deurgat had willen bestuderen. Zeker als je voor topscores aan het spelen bent, kan dit voor frustratie zorgen.

Door de retrostijl zijn de omgevingen waarin je vertoeft een beetje gemengd. Sommigen zoals een ziekenhuis of een grottensysteem komen overtuigend over, maar sommige locaties zoals het jacht zijn nauwelijks herkenbaar als wat ze moeten voorstellen. Toch slaagt het spel erin om meestal een goede sfeer op te bouwen. Aan die sfeer draagt ook zeker de opwindende muziek bij. Deze is gecomponeerd door Austion Wintory die roem vergaarde met de soundtrack van Journey en zeker op hectische momenten past de snelle pianomuziek prima bij de gameplay.

Monaco kan je echter niet alleen op je eentje spelen, maar komt zelfs beter tot zijn recht als je samen met drie anderen je kans gaat. Dit kan zowel online of met samen op één scherm. Waar je in singleplayer vier levens krijgt waarvan je er één aan elk karakter kan besteden, kan je in multiplayer met vier leden van het team ineens huishouden. Hierdoor heb je heel wat meer opties. In singleplayer ben je eigenlijk verplicht om veel via stealth te werken omdat je na enkele rake schoten het loodje legt. .

In multiplayer kan je beter samenwerken door bijvoorbeeld één dief op het doel af te sturen, een andere munten laten verzamelen terwijl de anderen de bewakers afleiden. Als je liever van meer actie houdt, is het in groep ook een optie om gewoon allemaal tegelijk rond te rennen om zo de bewaking horendol te maken. Hoewel Monaco dus zeker zijn geld waard is als singleplayerspel, kunnen we ook aanbevelen om drie vrienden te overtuigen om mee in dit verhaal te stappen omdat je zo het meeste uit het spel kan halen.