Infestor (iOS)
Flubber neemt de mensheid over in Infestor
Ver in de toekomst, op een of andere kolonieplaneet, strijden 2 facties om macht en grondstoffen, tot er een biologisch wapen wordt gemaakt die de gave heeft om de vijand gewoon over te nemen en diens vaardigheden zelf te gebruiken. Tijd om de Infestor te zijn.
Deze groene bal slijm is op zich behoorlijk onschadelijk, want het enige dat het kan is links en rechts wiebelen en springen. Het is echter zijn gave om tegenstanders over te nemen die je zal kunnen gebruiken. Spring op een mens, verander zijn hoofd in een groene bol en doe waar die specifieke mens zo goed in is (springen, deuren openen, schieten, dubbel springen en dozen duwen) om zelf het einde van de level te bereiken. Mario-gewijs verdwijn je dan in een koker en beland je in de volgende omgeving. Je mens mag je niet meenemen, dus vlak voor je vertrekt, mag je hem nog even afmaken.
Het flinterdunne verhaal legt je bestaansreden uit, maar tot welke factie je hoort en waarom je 60 levels lang ligt te springen en te huppelen wordt ook niet meteen duidelijk gemaakt. We begrijpen dat er een reden wordt gegeven om te platformen, maar iets meer moeite kon wel gedaan worden. Dat je na het einde ook proper op je honger blijft zitten en eigenlijk nog altijd niks weet, is jammer.
Het platformen zelf werkt wel bijzonder goed. Je krijgt 2 pijltjes links onderaan en 2 ‘knoppen’ rechts onderaan om te springen en ‘mensen te bezitten’. Je flubber reageert snel en goed op je input, al blijft het een gebrek om er soms naast te duwen omdat je de knoppen niet voelt. Soms is er ook een derde knop, om te schieten, en doordat die weer wat verder staat, is het soms moeilijk om je blik op zowel het scherm als op de toetsen te houden, waardoor je soms nodeloos sterft.
Los daarvan speelt Infestor wel vrolijk weg. Je moet wel tegen de retrostijl bestand zijn en ermee kunnen leven dat de geluidjes ook uit de jaren 80 zijn ontsnapt, al is er jammer genoeg maar 1 liedje meegekomen, waardoor je dat na 3 tellen ook van buiten kent - net zoals de omgevingen ook niet meteen heel gevarieerd zijn. Jammer genoeg vlieg je echt in een rotflubber door het spel, met enkel de laatste aantal levels die je even zullen doen vloeken. Deel van de reden hiervoor is omdat je geen volledig overzicht van de level krijgt en dus verkeerde stappen zet die je niet ongedaan kan maken (of je vast blijft zitten in een doos ...), waardoor je dus opnieuw mag beginnen.
Dat men ook geen moeite heeft gedaan om extraatjes te verstoppen, die de uitdaging groter zouden maken, en dat de hele affaire nogal eenvoudig is (de onduidelijke laatste levels buiten beschouwing gelaten), zorgen ervoor dat Infestor vooral een gemiste kans is. Men mikt duidelijk op een Infestor 2 en dan is het te hopen dat men alles nog net dat tikkeltje extra geeft, want de basis is goed, maar ook niet meer dan een basis.
Wil je toch een uurtje de slijmbal uithangen, dan kan je Infestor nu voor 89 cent kopen via de App Store.
