Tokyo Crash Mobs

De Japanse gamesindustrie is tot de dag van vandaag echt bizar te noemen voor ons Westerlingen. Je kan het niet zo vreemd bedenken of het kan wel eens bestaan in het land van de rijzende zon. Meestal zien we bij hen RPG's of adventure games waar je je ogen van zou opentrekken, maar het blijft dan ook in Japan en wij kunnen ons alleen maar afvragen of die games nu werkelijk leuk zijn. Toch komt er soms eens zo'n spelletje naar de andere kant van de wereld gesukkeld en kunnen ook wij met iets bizars aan de slag. In de eShop van de 3DS is het nu ook weer van dat en deze keer kunnen we met een puzzelgame ons vermaken waarin we  een rij mensen  omver moeten kegelen met... andere mensen?

Bij het opstarten van de game Tokyo Crash Mobs zou je niet kunnen gissen wat je te wachten staat. Het ene vreemde filmpje na het andere verschijnt op het scherm waarin enkele vrouwen zich gedragen alsof ze in een fotoshoot of een reclamefilmpje zitten en af en toe zie je een hele vloot mensen over het scherm heen en weer lopen. Ergens zou je kunnen denken dat je op het punt staat een visual novel of een adventure te starten met deze dames in de hoofdrol. Dan start je de game effectief op en wordt het al snel duidelijk dat deze game eigenlijk een variant is op de populaire puzzelgame Zuma.

In Tokyo Crash Mobs komt het er eigenlijk op neer dat je mensen die dezelfde kleur van kledij hebben samenvoegt, waarna ze uit het spel verdwijnen. Een lange slinger mensen die soms ook beweegt, moet je zo snel mogelijk zien in te korten of volledig weg te werken. Waar je in Zuma met gekleurde balletjes werkt, rol en werp je hier met mensen, van sterke dames gesproken. Ieder level geeft iets extra aan de game om het allemaal fris te houden, maar over het algemeen zijn er maar twee soorten puzzels in Tokyo Crash Mobs te vinden.

De ene dame wilt dolgraag in een winkel geraken, maar ze laten slechts 10 mensen per keer binnen. Aan jou om dan de rij binnen de tijd in te korten tot minder dan tien mensen door andere kleuren per drie of meer te combineren. Af en toe komen er ook voorkruipers tevoorschijn en deze moet je met een welgeplaatste worp wegkegelen voor ze zich in de rij vermengen. Andere keren kan er een bom-bal jou kant opkomen en als je deze niet snel genoeg wegkrijgt, ontploft hij in je gezicht en verlies je enkele van je kostbare seconden.

In de andere modus sta jijzelf in de belangstelling. Een hele rij mensen komt traag maar zeker op je af en jij moet mensen rollen naar dezelfde kleuren om ze per drie te combineren en te verwijderen. Hier geen voorkruipers en geen normaal tijdslimiet te vinden, maar aangezien de rij steeds dichterbij komt kun je niet staan dartelen en moet je steeds verder doen of je bent er ook geweest. Het concept van beide puzzelgames is eenvoudig, maar op computer werkt alles toch iets fijner.

Het probleem met deze game zijn de controls. De game speelt enkel met het touchscreen en de actie speelt zich op het bovenste scherm af. Het aanraken van het scherm is zeer nauwkeurig, maar aangezien je constant naar het bovenste scherm moet kijken waar je moet mikken terwijl je blindelings je pennetje verschuift kan dit toch voor een raar gevoel zorgen of het gewoon moeilijker maken om precies te mikken. Het is wel vaker gebeurd dat je net op het punt dat je loslaat een tikkeltje verschuift en daardoor je mens naar de verkeerde kleuren smijt of rolt. Het zijn maar kleine dingetjes, maar met een tijdslimiet aan je been is het toch niet zo grappig om dit mee te maken.

Het bijzonderste aan deze game zijn nog de tussenfilmpjes en de laadschermen waarin  de vrouwen je keer op  keer versteld doen staan. Mocht je willen, kun je alle  filmpjes die je vrijspeelt herontdekken in een doolhof met verschillende vertakkingen. Je weet nooit welke je zal tegenkomen, maar het is eens iets anders dan gewoon een lijstje te geven zoals andere games dat doen. Ook de muziek is typisch Japans en tenzij je daar niet echt tegenkan zijn het vermakelijke deuntjes om tijdens de puzzels te aanhoren.