Rabbids Land
Sinds de launch van de Nintendo Wii zijn ze niet meer weg te denken als je het over mini-games hebt en ze hadden zelfs voor een tijdje Rayman uit de schijnwerpers geschopt. We hebben het hier natuurlijk over de Raving Rabbids, de knotsgekke konijnen van Ubisoft. Sinds de eerste game zijn er al meerdere games verschenen met hen in de hoofdrol en sommige ervan zijn zelfs buiten het partygenre getreden. Voor de launch van de Wii U keren ze echter terug naar het begin en hopen ze met een hoop nieuwe mini-games opnieuw de speler te bekoren, maar deze keer slaan ze de bal toch wat mis.
Het thema van deze Rabbids game is een pretpark, maar eigenlijk kun je het meer met de Mario Party-games vergelijken waar je op een ganzenbord van vakje naar vakje loopt met elke haverklap een mini-game of iets anders dat je te wachten staat. Je kiest een konijn, geeft hem een kleurtje en het spel kan beginnen. Als je wilt, kun je ook alleen spelen met enkel de gamepad bij de hand. Dan heb je geen tv of vrienden nodig en neemt de AI de andere drie plaatsen in.
Net als in Mario Party moet iedereen om beurt een dobbelsteen gooien en stappen naar waar je wilt. Trophies zijn er te verdienen door games tegen een van de andere personages te spelen, een quizvraag juist te antwoorden of gewoon geluk te hebben en er eentje te krijgen zonder iets te doen. Indien je genoeg prijzen verdiend hebt, dien je terug te springen naar het midden van de cirkelvormige map om de echte winnaar te worden. Het klinkt een simpel ganzenbordspel en dat is het ook, maar de uitvoering van de beurtrol doet het voor de wachtende spelers toch de das om.
Als je zelf speelt, is er niks aan de hand. Je gooit een dobbelsteen, springt naar waar je kan en doet wat er gevraagd wordt, maar daarna moet je toekijken hoe de andere spelers, of nog erger, de computer elk traagjes hun beurten doen en tenzij jijzelf uitgedaagd wordt tot een mini-game kan het wel enige tijd duren voor je terug aan zet bent. Het haalt allemaal het tempo wat uit de game en na voor de zoveelste keer gezien te hebben hoe een tegenstander naar een nieuw vakje slentert of een trofee inslikt die hij net gewonnen heeft, wenste je toch dat je dit allemaal kon overslaan zodat je nog eens iets kan doen. Met vrienden of familie spelen is natuurlijk iets leuker, maar ook dan zou je wensen dat er meer te doen was buiten je eigen beurt.
Betekent dit dat je niet met vier tegelijk kan spelen? Dit klopt, want waar de makers al meteen slecht scoren, is het feit dat je maar maximum met twee gelijktijdig een mini-game kan spelen. Ben je dus met drie of meer, dan zullen er altijd enkele moeten toekijken hoe een of twee anderen het even uitvechten. Als je op een vakje met een spel belandt, neemt de computer een mini-game en tegenstander die je niet kan kiezen uit een lijst en zal de uitdager de andere moeten verslaan om trofeën te verdienen. Verlies je, dan zal speler twee met de winst gaan lopen. Iedere keer heeft een speler de gamepad nodig en de ander gebruikt de traditionele Wii Remote en nunchuck. Aangezien de gamepad een gloednieuwe gadget is, zijn er weer nieuwe games te testen, maar ergens krijg je toch een déjà-vu gevoel.
Indien je met de gamepad speelt, moet je iedere keer de controller op een andere manier gebruiken: draaien om te sturen of hellen om een bal te doen bewegen met de tiltsensor, blazen in de micro om een kanon af te vuren of als vanouds de pijltjes en actieknoppen gebruiken. Voor een consoleversie is dit allemaal vrij nieuw, maar als je ook een 3DS of Vita bezit, heb je dit misschien wel al eens meegemaakt. Akkoord, het ziet er wel mooier uit, maar Rabbids Pretpark is zeker geen game om de grafische pracht van de Wii U te tonen, eerder een minder leuke vorm van Nintendo Land om de controller uitvoerig te leren kennen.
De ergernissen van de mini-games houden helaas niet snel op. De games worden in fases vrijgespeeld, wat wil zeggen dat je een aantal keer dezelfde spelletjes zal moeten spelen eer je nieuwe voorgeschoteld krijgt. Mocht je er echt weg van zijn, kun je in een challenge mode een spel uitkiezen en muntjes verzamelen om daarmee filmpjes van de Rabbids vrij te spelen. Sommige hiervan zijn oude klassiekers, maar als je ze uteindelijk kan bekijken, brengen de konijnen toch nog een keer een glimlach op je gezicht tijdens deze behoorlijk uitgemolken reeks.
- Rabbids blijven grappig
- Déjà-vu gevoel
- Enkel party games voor twee spelers
- Te lang wachten tussen beurten