Virtue's Last Reward

Games die geen wereldwijde releases krijgen, we vinden het allemaal ergerlijk. Vooral als die  game nog eens erg populair blijkt te zijn. De adventure games beginnen de laatste jaren terug boven water te komen en ook op Nintendo DS kwamen er enkele van dit genre voor. In 2010 kwam de prachtige horror visual novel 999: Nine Hours Nine Persons Nine Doors uit in Japan en Amerika, maar wij Europeanen moesten of op onze kin kloppen of de game importeren. Dit jaar komt er een vervolg op deze sleeper hit uit voor 3DS en Vita en gelukkig hebben we nu meer geluk en kunnen ook wij ermee aan de slag. Ook deze keer zal de game je volledig meesleuren met het verhaal.

[Gespeeld op 3DS]

Virtue's Last Reward laat zich net zoals zijn voorganger spelen als een interactief boek met af en toe keuzes die je maakt of puzzels die je moet oplossen om het verhaal te kunnen verderzetten. Wacht, klik nog niet direct weg want we kunnen je nu al verkondigen dat het verhaal zo spannend en meeslepend is dat zelfs niet-fans van het genre dit gewoon moeten proberen. We gaan nu niet direct het verhaal zomaar weggeven, maar hier heb je alvast een basis om te snappen over wat het precies gaat.

Virtue's Last Reward is een spirituele opvolger van 999, wat wil zeggen dat je niet per se het origineel moet gespeeld hebben om het verhaal te volgen, maar ergens is het toch leuker om eerst de eerste game door te nemen om ten volle van dit vervolg te genieten. Net zoals het origneel worden er negen mensen ontvoerd en opgesloten. Jijzelf speelt als de jongen Sigma en je moet met enkele vreemde individuen uit een afgesloten fabriek zien te ontsnappen. De enige uitweg is een deur met een grote '9' op geschilderd en om deze open te krijgen moet je samenwerken, maar tegelijk moet je elkaar ook bedriegen en beter leren kennen om te weten te komen wie je gijzelaar precies is.

De gijzelaar noemt zichzelf Zero en wilt dat je voor hem de 'Nonary Game' speelt, een game die draait rond het cijfer negen. Iedere speler draagt een armband met een cijfer op en pas wanneer dat cijfer negen of hoger bereikt kun je de deur openen. De deur kan echter maar eenmalig geopend worden en als je erdoor stapt met minder dan negen punten, sterf je door injectienaalden die in de armband zitten, hetzelfde geldt als je nog maar nul punten over hebt.

De weg naar negen punten is geen lachertje. Je zal puzzels moeten oplossen in verschillende kamers en in groepjes van drie. Welke kamer je binnengaat en met wie beslis je zelf en dit is ook belangrijk om de andere spelers beter te leren kennen en te weten te komen wie te vertrouwen is en waarom zij hier precies zijn. Achter iedere puzzel kun je punten verdienen door een Ambidex game te spelen waar je beslist of je je partners vertrouwt of bedriegt. Aan de hand van ieder personage zijn keuze verdien of verlies je punten en je kan wel al raden dat mensen zullen achterdochtig worden als ze punten verliezen.

Aangezien ook Zero zich in het spel vermengt zullen er meermaals plottwists gebeuren en kunnen er zelfs midden in het spel mensen het leven laten. Neem dit alles samen plus het feit dat je maar één 'echt' einde hebt en je kan je wel al voorstellen dat je bij een slecht einde direct gemotiveerd bent om opnieuw te proberen. Gelukkig moet je niet iedere keer volledig terug de game opnieuw herstarten, maar hebben de makers goed naar de mankementjes in het origineel gekeken om het tweede deel te perfectioneren.

Iets dat direct opvalt zijn de graphics en het geluid. In het eerste deel zag je nog 2D-plaatjes en viel alles te lezen, maar nu zijn de personages volledig in 3D en zijn de grootste stukken in het verhaal ingesproken. Enkel tijdens een puzzel blijven de karakters muisstil tijdens het praten, wat een klein gemis is, maar de aangename achtergrondmuziek maakt dit zeker goed. Op de Vita ziet alles er haarscherp uit en op 3DS zijn de animaties van personages en karakters mooi weergegeven in 3D. Klein pluspunt voor de 3DS, tijdens puzzels kun je memo's maken als geheugensteuntjes en met de stylus in de aanslag speelt dit toch wel prettiger dan met je vinger op de Vita.

Naast het verbeterd geluid en graphics is ook het verloop van het verhaal aangenamer. Op eender welk moment kun je namelijjk terugkkeren naar een eerder punt in de game en van daar terug herstarten om bijvoorbeeld een andere keuze te maken of iets te herzien dat je vergeten was. Mocht je stukken herspelen opdeze manier, dan kun je alle tekst die je al gelezen hebt doorspoelen en stopt de game automatisch op het punt dat je nog niet gezien hebt. Ook aangenaam is dat je nu niet meer constant op de a- of x-knop moet drukken om het volgende stukje tekst te zien, je kan ook gewoon de game vanzelf laten afspelen als een ingesproken boek en er relaxed bijzitten tot het aan jou is om een keuze te maken of een puzzel op te lossen.

In iedere nieuwe kamer die je terecht komt zijn er zoals in het eerste deel puzzels op te lossen om de sleutel te bemachtigen die de volgende deur opent. Deze puzzels zijn erg complex opgebouwd en het is best om de hele kamer te doorzoeken naar alle items die je nodig hebt of hints die je verder op weg helpen. Om de kamer te doorzoeken gebruik je het onderste scherm van de 3DS om de camera rond te draaien. Klik je een voorwerp aan dan pak je het op of zeggen andere personages iets over de situatie of wat je nodig hebt. Soms trigger je ook zo een gesprek om meer over de andere gevangenen te weten te komen, erg handig als je wilt weten wat hun achtergrond juist is of of die persoon wel te vertrouwen is.

Iedere puzzel begin je aanvankelijk op een harde moeilijkheidsgraad maar kun je wanneer je maar wilt veranderen naar makkelijk. Niet dat het antwoord dan voor het oprapen ligt, maar personages zullen een pak meer hints geven over wat je precies moet doen. Meestal zijn er wel voorwerpen die je moet combineren met elkaar om iets nieuws te bekomen of je moet brieven, brochures of andere dingen bekijken om te zien hoe je de puzzel juist moet oplossen. Een pak meer werk dan in Professor Layton, maar niks is onmogelijk en als je alles overloopt kom je automatisch wel in de buurt van het antwoord.

Naast het vinden van een sleutel herbergt iedere kamer ook documenten die je kan vinden en die je meer info geven over het Nonary Game en wie Zero precies is en waarom hij dit precies doet. Om alles te weten te komen over het spel en alle personages zul je toch meerdere keren het verhaal willen doornemen en dat duurt makkelijk 30 tot 40 uur. En denk maar niet dat je na een maal een eind gezien te hebben er genoeg van hebt, want Virtue's last Reward laat je iedere keer met de nodige vraagtekens achter dat je direct terugkeert in het verhaal om andere keuzes te maken en een ander einde voorgeschoteld te krijgen.