Epic Mickey: The Power of Illusion

Epic Mickey: The Power of Illusion

Mickey Mouse is sinds vorig jaar volledig terug onder de gamers en dit jaar doet hij daar nog een schepje bovenop door ook op 3DS een nieuw avontuur te brengen. Epic Mickey op de Wii was al bijna schitterend te noemen, maar voor zijn sprong naar de handheld houdt de muis het op een 2D-avontuur. Vele fans hebben hier maanden op zitten wachten, maar helaas is de terugkeer naar het kasteel van Illusie niet zo vlotjes gelopen als Disney gehoopt had.

Al heeft deze 3DS-game de naam Epic Mickey gekregen, toch heeft het niks te maken met de games die op console zijn verschenen. Power of Illusion kun je nog het beste vergelijken als een spirituele opvolger van de klassieker Castle of Illusion van op de SEGA Megadrive. De gemene heks Mizrabel heeft Minnie en tal van andere Disneyfiguren opgesloten in haar kasteel en het is nu aan Mickey om, met een beetje hulp van Jiminey Cricket, zijn vrienden te redden en de heks een toontje lager te laten zingen.

Net als vroeger speelt de game zich in 2D af en zal je doorheen het kasteel navigeren, een kasteel dat zichzelf omvormt in verschillende werelden van de Disneyfilms. Wat misschien wat opvalt, is dat Mickey - in vergelijking met andere platformers - wat traagjes loopt, maar de levels zijn zo goed gebouwd en Mickey reageert zo lekker op de besturing dat het je niet veel zal storen. Je mag ook niet verwachten dat de game te simpel is, want ook vijanden kunnen rake klappen uitdelen en soms is er een schatkistje met geld of een te redden Disneyfiguur net zo geplaatst dat je goed moet springen of je valt de dieperik in.

Om zichzelf te verdedigen kan Mickey op vijanden springen, een draai-aanval uitvoeren of zijn magic brush gebruiken om verf of tinner af te vuren. Deze magische kwast is echter meer dan een wapen, want net als bij zijn grote broer op consoles zal je de kwast gebruiken om voorwerpen in te verven of uit te wissen. Je kan het al raden, dit gebeurt allemaal op het onderste scherm waar je zoals op school de lijntjes moet volgen om een vorm of letter te tekenen of de vorm netjes uit te wissen. Klodder je er maar op los, dan zal je opnieuw mogen beginnen, want je hebt niet eindeloos verf en tinner tot je beschikking. Deze kan je dan wel weer bijkrijgen door vijanden te doden of iets perfect te tekenen of te verwijderen.

Het concept is mooi bedacht en je hebt de kwast soms nodig om ergens hogerop te geraken of je kan de hulp inschakelen van medehelden zoals Aladdin, maar het kan ook snel gaan vervelen als je enkele levels na elkaar steeds weer hetzelfde moet tekenen en uitwissen. De makers hadden veel inspiratie om de levels te ontwikkelen, maar interactieve voorwerpen creëren was duidelijk niet hun sterkste punt. Nou ja, gelukkig hebben we onze ogen kunnen opentrekken met wat er al voorgetekend was op de achtergrond.

Zoals je mag verwachten van Disney zien alle levels en werelden er piekfijn uit en ook in 3D is deze 2D-platformer een lust voor het oog. Van artistieke gebouwen in Agrabah tot de jungles en bergen uit Peter Pan. De achtergronden en de bijpassende muziek doen je volledig wegzinken in de game. Ook de stemmen en personages zijn gedetailleerd afgewerkt en ergens zou je haast wensen dat je dezelfde kunsten kon uithalen met je kwast als de art-designers met hun potloden.

Mooie liedjes duren meestal niet lang en dat is ook iets waar Power of Illusion mee kampt. De game telt maar drie werelden met elk een viertal levels en maar enkele baasgevechten. Dit maakt dat de game in een dagje geklaard kan zijn en voor een retailgame aan de volle pot is dat maar magertjes. Doorheen de game kun je wel een vijftiental karakters bevrijden die dan in een hub genaamd The Fortress terechtkomen, maar ook op deze plaats valt er buiten wat praten, een item in een level zoeken of delivery quests niet veel te doen. Het enige personage dat van pas komt, is Dagobert Duck, omdat hij je leven, aanvalskracht en je kwast kan verbeteren door upgrades van hem te kopen met geld dat je in levels vindt. De magie van de Disneyfilms duurt soms net niet lang genoeg naar wat we willen en ook in dit avontuur is het net iets te vlug gedaan. Hopelijk zal er ooit nog een nieuw, langer deel uitkomen, want dit smaakt echt naar meer.