Edna & Harvey: Harvey's New Eyes

Klassieke adventure games zijn dun gezaaid tegenwoordig. Het Duitse Daedalic Entertainment blijft echter op regelmatige basis haar ding doen, met wisselend succes. Eén van die games was Edna & Harvey: The Breakout. Hoewel dit spel maar matig ontvangen werd, bleek het voor Daedalic toch succesvol genoeg om een vervolg te rechtvaardigen. We trokken op avontuur in deze bizarre wereld om uit te vissen of dit spel het beter doet dan zijn voorganger.

Ondanks dat Edna en Harvey nog altijd hun naam geven aan het spel, spelen ze geen hoofdrol meer in dit spel. Die is weggelegd voor de immer schattige doch weinig spraakzame Lilli. Zij leeft samen met andere kinderen in een weeshuis dat geleid wordt door een dictatoriale moeder-overste. Lilli is een heel braaf meisje. Lilli doet altijd wat haar opgedragen wordt. Lilli is soms verbaasd over de resultaten van haar goedbedoelde acties. Lilli ziet regelmatig vreemde wezentjes die de wereld paars verven.

Hoewel het spel er behoorlijk kinderachtig uitziet en in het begin ook zo lijkt te spelen, wordt het spel al snel een psychotische belevenis. Van doordeweekse klusjes rond het klooster gaan we over zéér bizarre figuren om uit te komen in alternatieve dimensies en droomwerelden. Het verhaal is met voorsprong het sterkste punt van dit spel, maar spijtig genoeg kunnen we er weinig over vertellen zonder de absurde plotwendingen te verklappen. Wie echter fan is van onconventionele humor zal zich zeker amuseren met het plot van dit spel.

Over de rest van het spel kunnen we natuurlijk wel voluit praten, maar die zijn een pak minder positief. De grafische cartoonstijl die gehanteerd wordt, kan in sommige gevallen goed uitpakken, maar in Edna & Harvey lijkt het soms alsof er iemand een spel in Flash gemaakt heeft. Vooral de animatiekwaliteit is niet meer van deze tijd. Ook het geluid laat heel wat steken vallen. Hoewel de intromuziek een bijzonder knap macaber deuntje is en we ook hier en daar leuke achtergrondmuziek te horen krijgen, is er veel te weinig afwisseling. Zeker als je op bepaalde momenten - zoals wel eens gebeurt in adventures - de oplossing niet kan vinden voor een bepaald probleem, werkt zichzelf constant herhalende achtergrondmuziek soms danig op de zenuwen. Ook het stemmenwerk, hoewel professioneel gedaan, is niet bepaald om over naar huis te schrijven.

Hoewel de over-the-top voice acting eigenlijk wel past bij de absurde figuren, worden de ingesproken teksten net iets te traag overgebracht, alsof de acteurs vooral op het hart gedrukt werd om zo verstaanbaar mogelijk te spreken. Vooral de stem van de tutorial en verhaalverteller wordt op den duur irritant, ook al weet hij vaak op een grappige manier de fourth wall te doorbreken en vraagt hij op een bepaald moment zelfs aan reviewers om het spel een vergezochte puzzeloplossing niet kwalijk te nemen. Enkel de stem van Lilli zelf weet te overtuigen, maar misschien omdat ze nooit verder komt dan ‘Euh’ of ‘Ah’  zonder onderbroken te worden door de andere praatgrage karakters.

De gameplay is wat je van een klassieke adventure kan verwachten. Doorzoek ieder scherm naar meeneembare objecten en combineer ze met andere zaken of omgevingselementen om zo een stap verder te komen in het spel. De oplossingen zijn de ene keer al logischer dan de andere. Zo kan je bijvoorbeeld een inkerving in een boom vreemd genoeg niet verwijderen met een scoutsmes, maar kan je dit laatste wel inruilen bij de kokkin voor een kettingzaag… Bij momenten krijg je ook een op te lossen raadsel voorgeschoteld, maar met enig logisch denkvermogen zal dit zelden voor oponthoud zorgen. Wie ze niet ziet zitten, kan ze makkelijk genoeg overslaan ten koste van achievements.

Rond het einde van het eerste van de drie hoofdstukken, wordt er wel een unieke twist toegevoegd. Een louche psychiater komt op de proppen met het knuffelkonijn Harvey dat Lilli gedragscorrigerende hypnotherapie doet ondergaan. Hierdoor krijgt Lilli een aantal beperkingen opgelegd zoals niet met vuur spelen of volwassenen tegenspreken.  In het verder verloop van het spel krijg je de mogelijkheid om telkens één van deze beperkingen op te heffen om zo puzzels op te lossen. Hoewel dit erop zou kunnen wijzen dat je creatief kan zijn en er verschillende oplossingen zijn, blijkt dit niet zo te zijn. Met dit idee had men zeker meer kunnen doen.