Assassin's Creed III

Beïnvloed de Amerikaanse Revolutie in Assassin's Creed III
 

Assassin’s Creed III is een belangrijke game binnen de franchise van Ubisoft. Het betekent zowel een nieuw begin voor een groot stuk van de gameplay, als het einde van een verhaal dat zich zal voltrokken hebben over maar liefst vijf games. De verwachtingen zijn dus al maanden hooggespannen. Want niemand wil dat het verhaal van Desmond met een sisser eindigt en tegelijk hoopt iedereen op een fantastische game die de reeks naar het volgende niveau moet tillen.

[Getest op PS3]

Een strijd om vrijheid

Wie de vorige games nog niet heeft gespeeld of niet wil weten hoe Assassin's Creed III begint, kan best beginnen lezen vanaf het tweede blokje onder de afbeelding


 

Assassin’s Creed III begint waar Revelations is geëindigd. Desmond heeft de locatie van de tempel van “Those who came before” ontdekt en het team trekt dan ook onmiddellijk naar daar om te onderzoeken of ze de oplossing vinden om het einde van de wereld tegen te houden. In de tempel toont Juno aan Desmond dat de laatste sleutel voor het laatst gezien is in het Amerika ten tijde van de onafhankelijkheidsoorlog. Dus zit er niets anders op dan Desmond in de Animus te zetten en hem naar de achttiende eeuw te sturen.

Daar maken we kennis met Haytham. Inderdaad, niet Connor. De eerste paar sequenties gaan we aan de slag met een Brit die de oversteek heeft gemaakt naar de kolonies. Hij is de aanzet van alles wat nog zal volgen en is tevens de vader van Connor. Al snel neem je echter de controle over Connor en dat doe je al heel vroeg in zijn leven. De eerste keer dat je Connor ontmoet is hij immers nog maar 7 à 8 jaar oud. Je zal hem dus voor een stuk zien opgroeien.

Al van heel jong krijgt Connor te maken met tragedies en problemen in zijn leven, wat hem tot bij Achilles brengt. Die neemt de tiener Connor onder zijn vleugels en traint hem tot een echte assassin. Wanneer de onafhankelijkheidsoorlog in al zijn hevigheid losbarst in Amerika krijgt het volk van Connor het zwaar te verduren. Om hen te beschermen moet hij de plannen van de tempeliers tegenhouden. Zij willen de oorlog naar hun hand zetten om zo controle te krijgen over de Verenigde Staten. Om in hun opzet te slagen hebben ze besloten om de Loyalists te steunen. Dit is het vooral Britse leger dat de kant van de Britse kroon heeft gekozen in de oorlog.

Connor zelf wil aanvankelijk geen zijde kiezen, maar hij merkt al snel dat de mensen waarin hij gelooft zich bevinden onder de Patriots. Zo wordt de eeuwenoude strijd tussen de Assassins en de Templars onbedoeld ook een oorlog om de vrijheid van een volledige natie. Die strijd zal hem doorheen Boston, New York en het platteland sleuren, met af en toe een omweg op de open wateren. Alles samen zijn die gebieden trouwens vrij immens te noemen. In de frontier zal je bijvoorbeeld flink wat minuten onderweg zijn als je van de ene naar de andere kant wil lopen.

Ook het verhaal van Desmond loopt verder in Assassin’s Creed III. Het einde nadert en dat mag je vrij letterlijk nemen. In dit spel zal je het uiteindelijke lot van Desmond en de rest van de wereld te weten komen. “The ones who came before” zullen eindelijk heel hun verhaal uit de doeken doen en eindelijk zal je te weten komen wat hun echte plannen zijn.

Echte jagers

Ubisoft is al heel lang aan het uitpakken met wat er allemaal nieuw is in Assassin’s Creed III. Het meest in het oog springende is misschien wel het jagen. Connor is een Native en die weten hoe ze op dieren moeten jagen. Je zal dan ook heel wat beestjes tegenkomen, het ene al wat vriendelijker dan het andere. Jagen is best leuk om te doen, omdat je meestal echt moet proberen om dieren te besluipen of te vangen in een val. Je kan ze ook vanop een afstand afknallen met een pistool, maar dan krijg je veel slechtere materialen. Echte jagers gooien een beetje aas op de grond en wachten rustig af tot er een dier afkomt, om dan genadeloos toe te slaan.

Jagen is vooral nodig als bron van inkomsten. Je kan je materialen verkopen, maar je kan ze ook gebruiken om betere materialen mee te maken. Het enige minpunt bij het jagen is de manier waarop je omgaat met roofdieren. Die vallen je soms aan en om je te verdedigen moet je dan enkel op het juiste moment op de knop duwen die op het scherm verschijnt. Dit is heel eenvoudig en wanneer een roedel wolven je aanvalt, zal je totaal niet in de problemen komen. Een beetje jammer toch.

Het verkopen van je materialen kan je gewoon in de winkel doen, maar je verdient meer wanneer je een beetje geduld hebt en handelexpedities uitstuurt, die dan je materiaal gaan verkopen. Er zijn nog enkele andere manieren om geld te verdienen, zoals het voltooien van (zij)missies, openen van schatkisten en het uitsturen van je assassins.

Je assassins moet je tijdens het spelen weer rekruteren, maar daar waar je in de vorige games een heleboel rekruten had, heb je er nu nog maar zes. Dat houdt in dat ze nu ook meer een eigen verhaal hebben, in plaats van de gezichtloze rekruten uit voorgaande delen. Om hen vrij te spelen, moet je hun district bevrijden van templarinvloed. Daarvoor moet je een paar Liberation Contracts vervullen en uit dankbaarheid zullen ze zich bij jou aansluiten.

Het leuke is dat je assassins hun eigen specialiteit meebrengen. De ene zorgt er voor dat je de assassins als bodyguards kan gebruiken, terwijl de andere sluipschutters met zich meebrengt. De leukste vaardigheid in onze ogen is die waarbij je rekruten zich als soldaten verkleden en jou als het ware gevangen nemen. Zo kan je vlot verboden gebieden binnenkomen, om dan genadeloos toe te slaan. Heel leuk gevonden.

Burgemeester en piraat

Liberation Contracts zijn niet de enige zijmissies in deze game. Daar zijn er immers een flink pak van. Zo heb je nog steeds Assassination Contracts en Delivery Requests, maar daarnaast heb je bijvoorbeeld ook nog enkele clubs die je zullen uitnodigen om je bij hen aan te sluiten wanneer je bepaalde zaken uitvoert. Die clubs brengen dan ook nog eens een aantal extra zijmissies met zich mee, die je een paar uurtjes zoet zullen houden. De meest uitgebreide set missies zijn de Homestead Missions.

Je homestead is je thuis, de plek waar Connor woont en waar hij dankzij zijn gedrag een beetje als burgemeester fungeert. De bedoeling is dat je de homestead uitbreidt met verschillende mensen die hun beroep er kunnen uitoefenen. Eens ze zich gesetteld hebben, zullen ze je af en toe om een gunst vragen. Help je hen met hun problemen, dan kan je van hen betere producten verkrijgen om te verkopen of te gebruiken. Het heeft dus zeker zijn nut om deze Homestead Missions te voltooien. Het toont ook een andere kant van Connor. Niet die van koele assassin, maar wel die van een zachtaardige persoon die maar al te graag zijn medemens wil helpen.

Af en toe speelt Connor echter ook al eens graag de piraat of "privateer". Hij heeft dan ook zijn eigen schip en er zitten een pak Naval Missions in het spel. Die vervangen het tower defense-gedeelte uit Revelations en we moeten zeggen dat ze veel leuker zijn om te spelen. Wanneer je er op uit trekt met de Aquila, zo heet het schip van Connor, dan sta je zelf aan het roer. Jij bent de kapitein en bepaalt wat er gebeurt. In vrijwel alle missies moet je gewoon een hele hoop andere schepen naar de bodem van de oceaan sturen. Daarvoor heb je een boel kanonnen ter beschikking die je vrolijk kan laten schieten op vijandige schepen.

Deze zeemissies zijn echt leuk om te doen en zorgen voor een stevige afwisseling tussen al het lopen, springen en moorden. We hadden maar één probleem tijdens het spelen met ons bootje. Wanneer je recht voor je kijkt, dan zie je eigenlijk helemaal niks van de omgeving. Er zit immers een heel schip in de weg en dat neemt nogal veel plaats in op het scherm. Een beetje meer vrijheid met de camera was daar wel handig geweest.

Van boom tot boom

In Assassin's Creed III kan je voor de eerste keer ook in bomen en op kliffen klimmen en dat is een heel goede keuze geweest. Amerika is in de achttiende eeuw een land in opbouw. Het is niet de natie vol wolkenkrabbers zoals we die nu kennen. Dat wil niet zeggen dat er niet geklommen kan worden, maar in de steden is het toch minder indrukwekkend dan toen we doorheen Rome of Firenze klauterden. Zeker in New York, waar de halve stad in puin ligt, is het toch iets minder spectaculair.

Daarnaast is het free-runnen in de bossen met momenten fantastisch. Van boom tot boom springen gaat ontzettend vlot. Wanneer je dan vanuit zo’n boom op een majestueuze manier een eland kan doden, dan ben je toch wel even onder de indruk. Het is ook bijzonder eenvoudig om te free-runnen. De controls zijn aangepast, zodat je nog maar één knop moet indrukken om te klimmen. Dat heeft vooral het grote voordeel dat je nu niet meer per ongeluk ergens af zal springen.

Saté soldaat

Vechten was in Assassin’s Creed vroeger nogal traag, eenvoudig en alles behalve overweldigend. In deze game is dat flink aangepakt. Gevechten zijn een stuk sneller en je zal met momenten ook slimmer moeten vechten. Niet alle vijanden kunnen op dezelfde manier aangepakt worden, dus soms hoort er ook een beetje tactiek bij. Het is echter vooral de afwisseling die het vechten in Assassin’s Creed III leuk maakt. Om te beginnen heb je een heleboel wapens die allemaal anders vechten en andere animaties met zich meebrengen. Je kan je pijl en boog of pistool gebruik om van op afstand aan te vallen. Van dichtbij beschik je dan weer over verschillende messen, zwaarden, bijlen, hamers en musketten. Een ander leuk wapen is de rope dart, waarmee je soldaten letterlijk kan ophangen.

Daarnaast zitten er ook enkele heel coole bewegingen in het spel. Connor kan een running assassination uitvoeren, waarbij hij op volle snelheid een vijand neerhaalt. Het leukste voorbeeld hiervan is wanneer je twee vijanden in één keer op je musket prikt. Wij noemen het een saté soldaat. Ook wanneer twee vijanden tegelijk aanvallen en je net op tijd kan counteren, krijg je al eens iets leuk te zien. Zo plaatsten we een keertje ons pistool tegen het hoofd van een vijand, draaiden we hem in een andere richting en schoten we door zijn hoofd een andere vijand neer. Heel indrukwekkend. Het is ook goed dat je deze animaties niet in elk gevecht te zien krijgt, want zo blijven ze verrassend. Je kan vijanden trouwens ook gebruiken als schild tegen een vuurpeloton. Zo blijf jij veilig en moet je er alweer eentje minder neersteken.

De kalme indiaan

Ook grafisch is er flink wat veranderd door de nieuwe engine die wordt gebruikt. Assassin’s Creed III ziet er heel goed, al zijn de steden dan iets minder indrukwekkend. Vooral de frontier, het platteland, is heel mooi vormgegeven. Spijtig genoeg merkten we soms wel pop-ups op, ongetwijfeld het gevolg van de grootte van de gebieden in de game. Ook viel het al eens voor dat een kort tussenfilmpje er slecht uit zag, omdat Connor toevallig achter een paaltje stond toen we een vijand te grazen namen. Dat kan gebeuren, maar het is toch heel jammer. Alles in acht genomen ziet Assassin’s Creed III er wel heel goed uit en doet de nieuwe engine meer dan haar werk. Al hadden we wel onze vragen bij het gezicht van Desmond. Die is nu wel heel lelijk geworden, de arme jongen.

Op vlak van geluid zijn we bij Assassin’s Creed heel veel gewoon. De soundtrack is al sinds het eerste deel van hoog niveau en dat is nu niet anders. Ook de stemacteurs doen hun werk heel goed, al hebben we ons soms flink gestoord aan Connor. Die spreekt met die typische, kalme stem zoals we die wel vaker horen bij indianen in films en games. Soms wilden we echter dat hij eens iets meer emotie toonde. Doorheen het hele spel zijn er slechts enkele momenten waar hij zich echt laat gaan. Wanneer je dit dan vergelijkt met de flamboyante Ezio, dan vinden we dat de ontwikkelaars hier niet helemaal de juiste keuze hebben gemaakt.

Multiplayer

Assassin’s Creed III bevat natuurlijk ook weer een multiplayer. Die is voor een groot deel hetzelfde gebleven, maar er zijn ook enkele nieuwe modi toegevoegd. Assassinate, Wanted, Deathmatch, Manhunt en Artifact Assault maken allemaal opnieuw hun opwachting. Aan deze modi is niets veranderd ten opzichte van het vorige deel. Gamers die de multiplayer van Revelations hebben gespeeld, zullen hier dus snel mee aan de slag kunnen gaan.

Daarnaast zijn er ook twee nieuwe modi toegevoegd, die gericht zijn op het spelen in teams. De eerste mode is Domination. Hierin worden er twee ploegen gemaakt en elk team krijgt drie gebieden ter beschikking. Het is dan aan het andere team om deze gebieden te gaan bezetten, om zo punten te scoren. Wat je moet doen, is dus niet zo verschillend ten opzichte van wat je vaak bij de multiplayer van een FPS te zien krijgt, maar hoe je het moet aanpakken is helemaal anders. Zowel verdedigende als aanvallende spelers moeten immers zo onopvallend mogelijk blijven. Je kan dus niet zomaar een gebied binnen stormen, want voor je het weet lig je dood te bloeden op de grond. Zo moet je heel vaak berekende risico’s kunnen nemen.

De andere mode is Wolfpack. Hierin nemen ploegen van maximaal vier spelers het op tegen de tijd. Ze moeten samenwerken om zo snel mogelijk NPC’s te doden, om zo punten te verzamelen. Spelers krijgen, zoals in de andere modi, extra punten wanneer ze onopvallend te werk gaan of bepaalde extra opdrachten uitvoeren. Vanaf er een bepaald aantal punten is bereikt, gaat het team over naar de volgende sequence. De bedoeling is simpelweg om het zo lang mogelijk vol te houden. Het leuke aan deze mode is dat je heel gemakkelijk een private sessie kan opzetten, zodat enkel genodigden deel kunnen nemen aan je spel. Vrienden kunnen zo samen proberen de hoogste score te behalen. Dat is zeker nuttig, want communicatie kan belangrijk zijn. Zo weet je sneller wie er dicht bij het target is of wie er de mogelijkheid heeft om een kill voor veel punten uit te voeren.

Tijdens het spelen zal je zoals steeds een boel experience verzamelen, waarmee je kan stijgen in level. Zo kan je nieuwe vaardigheden, zaken om je personage aan te passen en nog meer vrijspelen. Er zit ditmaal ook een verhaal bij de multiplayer. Die zou een officieel Abstergo-product zijn. Tijdens het spelen kan je dan ook Dev Diaries en andere info over Abstergo Entertainment vrijspelen. Leuk om gamers die anders de multiplayer links laten liggen toch aan te zetten tot het spelen van online games.