Rayman Jungle Run

Het zal toch niet waar zijn. Bijna een jaar nadat het fenomenale Rayman Origins het felgekleurde licht op de huidige generaties consoles zag, is er nu een Rayman voor iOS (en Android). Deze geestige, innovatieve, uitdagende en vooral schitterend mooie platformgame wordt nu in het strakke keurslijf van een auto-runner met aanraakbesturing gehesen.

Het lijkt een onmogelijke taak om het creatieve leveldesign in combinatie met de minutieuze besturing van het origineel te vertalen naar een mobiele game zonder verlies van die typische Rayman-levensvreugde. Het vrijwaren van die frisheid, originaliteit en dat ongebreideld spelplezier in een titel waar de helft van de besturing op automatische piloot loopt, lijkt eerder gewoon te zullen teren op de merknaam "Rayman" en toch ... even wachten met het aansteken van die brandstapel.

Voor diegenen die het concept niet kennen: in een auto-runner game neemt de computer een deel van de besturing over. In Jungle Run wil dit zeggen dat Rayman automatisch de snelste (en kortste) route van punt A naar B zal nemen. Verwar dit echter niet met het endless-runner speltype, waar het de bedoeling is om zo lang en ver mogelijk te blijven lopen door een (theoretisch) oneindig gerecycleerd - en meestal ongeïnspireerd - level. Rayman mag dan wel uit zichzelf bewegen, de game speelt zeker niet op rails. Het geniale leveldesign zorgt ervoor dat er genoeg mogelijkheden zijn om van het uitgestippelde pad af te wijken.

Zo zijn de veertig levels verdeeld in vier groepen: lopen, vliegen, klimmen en vechten, waarbij elke categorie verder bouwt op eerder aangeleerde technieken. Aangezien lopen vanzelf gaat, hoef je je enkel bezig te houden met het onthouden van het parcours, speuren naar alternatieve routes en het perfect timen van de beschikbare moves. Die bewegingen gebeuren door simpel gebruik van het aanraakscherm en evolueren van platform naar platform springen, tot perfect op de milliseconde georkestreerde routines. Grote pluim voor de precisie en aanraakgevoeligheid van het iPadscherm dat steeds elke tik perfect registreerde.

Deze combinatie van bewegingsvrijheid bovenop het geautomatiseerde lopen en de enorm slim opgebouwde levels zorgen ervoor dat er veel verschillende manieren zijn om elke keer het eindpunt te bereiken. Wat nodig is, want in elk level zitten er 100 Lums (vuurvliegjes) verstopt die samen een perfecte score opleveren. Slaag je er in om per groep minstens vijf keer alle Lums te vinden, unlock je de uiterst moeilijke en extreem gevaarlijke ‘Land of the dead’ stage. Hier moet je “enkel” zo snel mogelijk het einde zien te bereiken. Makkelijker gezegd dan gedaan.

Tot nu toe hebben we al een mooi lijstje. De besturing zit knap in elkaar met veel variatie. Levels zijn uitdagend en zitten vol verrassingen. Kan Jungle Run ook op audiovisueel vlak bekoren zoals vanouds? Zeker en vast. Achter de schermen is dezelfde UbiArt Framework engine aan het werk die voor het prachtige Origins verantwoordelijk was. Het schitterende artwork spat van het Retina display af. Elk level lijkt wel tot in de kleinste details met de hand getekend. Lichteffecten en animaties komen schijnbaar rechtstreeks van op de consoles getoverd. Een fenomenale prestatie en makkelijk één van de mooiste games die we dit jaar al zagen voorbijkomen.

Achtergrondmuziek en geluidseffecten klinken al even vertrouwd in de oren en moeten qua kwaliteit zeker niet onderdoen voor de rest. Echter was het mooi geweest mocht er wat meer variatie zijn op dat gebied. Als je zoals wij een tientallen (al dan niet honderden) keren opnieuw begint om toch die laatste Lum te pakken te krijgen, word je sommige deuntjes al snel beu. Toch bleven we maar spelen tot we de perfecte run onder de knie hadden. Eens je alle levels en achievements behaald hebt, kan je je gelukkig nog wat zoet houden met de leaderboards, maar wat we écht willen is gewoon nóg meer levels. 

Stop met deze review te lezen en haal Rayman Jungle Run in de Apple Store (2,39 €).