Joe Danger 2: The Movie (PSN/XBLA)

De zwanenzang van een stuntman in Joe Danger 2: The Movie

(PS3-review op pagina 2)

Met de originele Joe Danger zette het bescheiden Hello Games haar eerste stappen in de gameswereld. Het spel werd een buitengewoon succes gezien de beperkte middelen van de indie-studio, want de verslavende combinatie van het platformgenre, het stunt-racinggenre en combo-geörienteerde games veroverde de harten van vele gamers. Vandaag is Joe terug in zijn tweede (en meteen ook laatste) avontuur, waarin de ontwikkelaar nog eens alles uit de kast haalt om ’s werelds beste stuntman op een gepaste manier uit te wuiven.

Joe Danger 2: The Movie voelt nog steeds aan als dezelfde knotsgekke mix van genres en bekende games. De racephysics doen wat aan Trials Evolution denken, terwijl de snelle gameplay nog steeds herinnert aan oude Sonic The Hedgehog-games en de dwang om ondertussen zo lang mogelijke combo’s te realiseren neigt naar het betere Tony Hawk-werk. Door een doorgedreven diepgang op het vlak van speelbare voertuigen en inventieve ideeën in het leveldesign werkt de succesformule nu zelfs nog beter dan weleer.

Waar je het vorige keer nog enkel met een stuntbike moest stellen, krijg je in Joe Danger 2 allerlei verschillende vehikels onder de kont geduwd. Voertuigen gaan van mijnkarretjes over skilatten tot zelfs een jetpack. Elk van de vervoermiddelen voelt uniek aan, terwijl de besturing altijd even strak blijft. Vooral het jetpack kon ons bekoren, al vereist het vliegen behoorlijk wat fingerspitzengefühl om alle alarmen, valkuilen en dodelijke lasers te ontwijken.

Opnieuw is er een uitgebreide carrièremodus die je deze keer langsheen diverse filmscènes leidt. Cinefielen zullen ongetwijfeld de niet altijd even subtiele hints naar onder andere Indiana Jones en James Bond herkennen en de subtiele humor die zich vooral in de titels van elk van de levels (of zijn het nu filmscènes) doet voelen, is typerend voor de Britse stijl van de ontwikkelaar. Het verhaal, dat eigenlijk een aaneenkoppeling is van verschillende stuntscènes die Joe moet uitvoeren, heeft trouwens nog steeds weinig of niks om het lijf. Voor een stuk is dat een gemiste kans, al heeft het niet echt invloed op het spelplezier.

Een helemaal aparte spelmodus vind je in Deleted Scenes. Deze modus rijgt de meest exotische ideeën van het ontwikkelteam in rotvaart aan elkaar, zonder echte thema’s zoals in de carrièremodus. In beide modi speel je opeenvolgende levels vrij, waarin telkens één of meerdere objectieven kunnen worden gehaald. Doelen die je tot een goed eind brengt, geven je sterren, die dan weer dienen als pasmunt om latere levels vrij te spelen. De verschillende soorten doelen, zoals het oprapen van alle items in een level, het afwerken van een level binnen een bepaalde tijd of het verzamelen van alle D-A-N-G-E-R-letters, zijn erg herkenbaar voor wie de eerste Joe Danger speelde. De echte hardcorespelers zullen echter niet alleen focussen op deze objectieven, maar gaan resoluut voor de Pro-medailles die je vrijspeelt door alle targets in één level tegelijk te behalen. Deze medailles maken tegelijkertijd ook nieuwe outfits voor Joe beschikbaar.

Joe Danger 2: The Movie telt dus verschillende lagen van uitdagingen, die gaan van het simpelweg overleven van een level over het behalen van elk van de individuele doelen, tot en met het vrijspelen van de Pro-medailles. Daardoor komen zowel beginners als ervaren rotten aan hun trekken vanaf de allereerste level tot en met het de allerlaatste. De moeilijkheid om tot het uiterste te gaan is behoorlijk pittig, wat de herspeelbaarheid van de game alleen maar ten goede komt. Met nog meer levels dan de vorige keer kunnen we trouwens allerminst klagen over een gebrek aan content.

Ook wie zijn creativiteit wil botvieren komt aan zijn trekken, want de leveleditor die al in de eerste game verwerkt zat, is opnieuw van de partij. Deze keer kun je je meesterwerkjes niet alleen met vrienden delen, maar ligt de hele Xbox Live-community voor je open dankzij uitgebreide sharingmogelijkheden. Hello Games helpt je het bos door de bomen te zien door een duidelijke tutorial en door het aanvinken van een reeks Developer Picks, die pre-release al enkele leuke levels bevatten.

Grafisch ziet alles er nog steeds knap afgewerkt en speels uit, door de heldere kleuren en het prachtige leveldesign. Ook de achtergronden zijn mooi verzorgd en vaak humoristisch. Op het vlak van multiplayer werden we wel enigszins teleurgesteld, want net als vorige keer is er geen online functionaliteit voorzien. Vorig jaar zagen we dat gemis nog door de vingers, maar deze keer is het moeilijk om deze lacune te verteren – zeker omdat Hello Games al aankondigde dat dit de ultieme en allerlaatste Joe Danger zou zijn. Je kunt nu wel met vier offline aan de slag en ondertussen heel wat fun beleven, maar het gebrek aan online interactiviteit is toch stuitend. Niet dat er helemaal niet gewerkt is op dat vlak, want door de uitgebreide leaderboards en ghosts van online vrienden bieden op zich wel een leuke asynchrone multiplayerervaring.

Geperfectioneerd voor PS3

Een tijdje geleden bezorgden we jullie al een review van Joe Danger 2: The Movie. Toen was het nog niet zeker of de game ook zou verschijnen op de console van Sony, maar ondertussen hebben de mannen van Hello Games onze favoriete stuntman ook naar de PS3 gebracht. Zoals we dat van hen gewoon zijn, hebben ze dat niet zomaar gedaan. Er is extra content toegevoegd aan het spel en er is een beetje gesleuteld aan de rest. Wij konden het dus niet laten om deze versie ook een keertje te testen.

Het grootste deel van Joe Danger 2: The Movie is hetzelfde op PSN en XBLA. Voor de basis verwijzen we je dan ook graag naar de review van Goofus, op de vorige pagina. Movie Mode, Deleted Scenes, Multiplayer en Movie Maker zijn allemaal nog aanwezig in dit spel. Dat wil echter niet zeggen dat de ontwikkelaars er niet aan gewerkt hebben. Ze hebben geluisterd naar de feedback van de spelers en hebben aan de hand daarvan enkele wijzigingen doorgevoerd en een paar nieuwigheden in het spel gestoken.

Om te beginnen is er gewerkt aan de moeilijkheid van het spel. Joe Danger 2: The Movie is nog steeds heel uitdagend, maar waar de XBLA-versie met momenten heel sterk stijgt in moeilijkheid, hebben ze bij Hello Games geprobeerd om het nu allemaal iets natuurlijker te laten lopen. Zo zal je als minder begaafde speler hopelijk niet meer plots vast te komen zitten na een bepaald level, omdat je niet genoeg sterren kan verzamelen. Verder kan je nu ook filmpjes opnemen en uploaden naar Youtube. Zo kan je zelfgemaakte levels aan de rest van de wereld tonen of kan je laten zien hoe goed je wel bent in dat ene moeilijke level. Ook de level editor werkt nu net iets vlotter, waardoor je nog sneller leuke tracks kan maken en delen met de wereld.

Al deze extraatjes en aanpassingen klinken heel leuk, maar uiteindelijk wil een gamer vooral meer content krijgen, dan is hij pas echt tevreden. Gelukkig dus maar dat ze dat bij Hello Games ook weten en ze ons het Nasty Championship hebben gegeven. Hierin speel je met Team Nasty, die fans van het eerste deel nog wel zullen herkennen als de tegenstanders van Joe Danger. Elk lid van Team Nasty heeft in dat kampioenschap zijn eigen cup van vijf races. Dat komt dus neer op 25 extra levels en volgens de makers wil dat zeggen dat je 10 uur extra content hebt. Sommige mensen zullen bij dat getal misschien de wenkbrauwen optrekken, maar fans van Joe Danger weten dat als je echt alles wil behalen, je een tijdje zoet bent met die 25 levels. Vooral wanneer je bedenkt dat ze bij Hello Games dit kampioenschap de bijnaam ‘Joe Danger Gaiden’ hebben gegeven.Daarmee wordt natuurlijk verwezen naar Ninja Gaiden en de hoge moeilijkheidsgraad van dat spel.

De Nasty Championship zit dan ook vol levels die oorspronkelijk te moeilijk of te vreemd werden bevonden om in het spel te steken. Het waren experimenten die wel hun waarde hadden, maar niet helemaal pasten binnen het plaatje van Joe Danger 2: The Movie. De 25 levels hebben ook meer weg van het eerste deel dan van de sequel. Fans van het origineel zullen dan ook delen van enkele levels herkennen. De manier waarop het speelt en het feit dat je enkel gebruik maakt van een moto zijn nog enkele punten die het meer aan Joe Danger dan aan Joe Danger 2: The Movie doen denken. Om het te laten passen binnen Joe Danger 2: The Movie werden zaken als Pro Medals en het verzamelen van bananen toegevoegd. Alles samen is deze uitbreiding alleen al een reden om voor de PS3-versie te kiezen, moest je nog twijfelen. Je krijgt er enkele heel uitdagende levels bij, die je verschillende uren zullen bezig houden.