New Super Mario Bros. 2

Al sinds de allereerste Game Boy heeft Nintendo ervoor gezorgd dat hun handhelds voorzien worden van een 2D Mario game met klassieke platformactie en met New Super Mario Bros. 2 geeft men nu ook een aan 3DS-bezitters. De focus wordt meer dan ooit gelegd bij de gouden muntjes die de speler moet verzamelen. De vraag is dan of er niet teveel afstand wordt gedaan van de traditionele gameplay, die reeds decennia lang geliefd is bij fans.

Om de vraag uit de inleiding meteen te beantwoorden volstaat het te zeggen dat New Super Mario Bros. 2 lichtjes differentieert, maar niet distantieert. Er wordt dan wel veel aandacht besteed aan het verzamelen van munten, maar dat is niet ten koste van de klassieke gameplay. Zoals steeds is het de bedoeling om het einde van de levels te bereiken, terwijl je zoveel mogelijk vijanden te lijf gaat en zelf liefst zo weinig mogelijk levens verliest. Het lopen en springen voelt nog even goed aan als altijd, de level designs zijn even pienter uitgewerkt als tevoren en het verzamelen van munten voegt hier nog eens een frisse nieuwe uitdaging aan toe. Je streeft naar een groots totaal van een miljoen munten, en indien gewenst kan je SpotPass inschakelen om jouw totaal toe te voegen aan het wereldwijde totaal aantal munten, dat eveneens wordt bijgehouden.

We kunnen gerust stellen dat wie New Super Mario Bros.-games op de DS en Wii kon smaken, zijn heil ook wel bij New Super Mario Bros. 2 zal vinden. Zowel grafisch als qua geluid lijkt het spel erg op zijn voorgangers, en men lijkt van deze game een ultieme nostalgische trip te willen maken voor de fans, wat blijkt uit subtiele knipoogjes naar oudere Mario-games als Yoshi’s Island. Vele deuntjes zijn herbewerkte versies van deuntjes die reeds gekend zijn, en er zijn ook een heleboel oude vijanden aanwezig. Zo zien we niet alleen de neefjes van Bowser terug, maar ook gevechten tegen bazen die we sinds Super Mario World voor de SNES niet meer hebben gezien. Power-ups als het Tanooki Suit (dat we ook al enige tijd niet meer in een 2D Mario hadden gekregen) en de Mega Mushroom maken wederom hun opwachting, en ook het verhaal wijkt niet af van de traditionele reddingstocht naar de prinses.

Wie vreest dat er teveel werd gerecycleerd en er niets nieuws onder de zon is, kunnen we gelukkig ook geruststellen. In het thema van de gouden munten werd een nieuwe power-up bedacht. Door een gouden vuurbloem te grijpen verander je in Gouden Mario, die gouden bollen kan vuren om vrijwel alles in zijn pad om te zetten naar muntjes. Wanneer je door een gouden ring springt, verander je vijanden in goud, die op hun beurt weer munten genereren. Dit en meer zorgt voor een ander soort uitdaging dan we gewend zijn, en zo is men er gelukkig in geslaagd om het spel wat frisser te doen aanvoelen. Door de erg simpele doelstelling van het verzamelen van een miljoen munten aan de speler op te leggen, wordt de herspeelbaarheid van de game ook wat vergroot. Menig speler zal zich echter niet verplicht voelen om dit te doen, en gewoon spelen totdat alle werelden zijn voltooid. In de hoofdqueeste speel je zo zes werelden uit. Daarnaast zijn er nog een paddestoel- bloem- en sterrenwereld (die eveneens wat doet denken aan de Star Road uit Super Mario World) vrij te spelen. Deze laatste kan je echter pas bereiken nadat je het hoofdverhaal hebt uitgespeeld en negentig grote sterrenmunten bij elkaar hebt gesprokkeld.

Grafisch zijn ook enkele nieuwigheden merkbaar. Je speelt uiteraard op een groter scherm dan bij het origineel op de DS, inclusief 3D-effect. Van het 3D-effect is echter niet veel te merken terwijl je speelt. Het voegt wel wat diepte toe en het toont dat de achtergronden iets verder staan dan wat zich op de voorgrond afspeelt, maar het is geen cruciaal onderdeel van het spel, wat wel te verwachten is van een 2D-platformer. Het geluid klinkt zoals gezegd erg vertrouwd, al zijn ook hier wat subtiele wijzigingen aangebracht. Wanneer je bijvoorbeeld door een gouden ring springt, en je vijanden in goud verandert, blijft hetzelfde deuntje spelen, maar het krijgt een lichte wijziging die het, net als de achtergrond, een soort gouden gloed geeft. Dat klinkt vreemd, maar het valt te vergelijken met hoe deuntjes bij Mario-games steeds wijzigen wanneer je op een Yoshi springt. Over deze trouwe, kleurrijke diertjes gesproken: fans zullen hen helaas moeten missen aangezien ze dit keer geen verschijning maken.

Naast de gewone modus voor één speler kan je kiezen voor Muntenjacht, nadat je de eerste wereld hebt voltooid. Hierin moet je drie willekeurige levels uit eenzelfde wereld na elkaar voltooien, en ondertussen met een beperkte tijdslimiet zoveel mogelijk gouden munten verzamelen. Via StreetPass kan je dan met anderen je records uitwisselen. Alweer een optie dus om op een eenvoudige manier de herspeelbaarheid te vergroten, en communicatie met andere spelers te bevorderen. Tot slot is er nog een modus voor twee spelers, en vooral dat klinkt als muziek in de oren. Je kan lokaal met een vriend(in) samen levels voltooien en munten verzamelen, op een manier die gelijkaardig is aan de multiplayer in New Super Mario Bros. Wii. Let wel op: je moet allebei in het bezit zijn van het spel.

Het grootste en vrijwel enige punt van kritiek bij Mario platformgames is dat ze niet lang meegaan. Zoals steeds zal je vrij snel door alle werelden zijn gesprongen, vooral als je een veteraan bent. Door verschillende nieuwe zaken toe te voegen zoals de Muntenjacht-modus, lokale multiplayer en doelstelling om een miljoen munten te verzamelen, heeft men toch getracht de levensduur van de game wat te verlengen, al zijn deze toevoegingen niet voor iedereen even aanlokkelijk. Er zijn (zoals bij elk deel in de New Super Mario Bros.-reeks) in elk level telkens ook drie grote sterrenmunten aanwezig, die niet allemaal even eenvoudig te vinden zijn, wat wel een behoorlijke uitdaging kan vormen. De enige manier om dergelijke games echter van een echt lange levensduur te voorzien is door meer levels aan het spel toe te voegen. Daaromtrent is er goed nieuws en slecht nieuws. Je kan namelijk meer levelpakketten downloaden via de in-game winkel, maar zoals je al kon verwachten is dit tegen betaling. Een oplossing waar menig gamer met gemengde gevoelens tegenover staat dus. Desalniettemin is het beter dan helemaal niets te bieden, dus een sterk minpunt kan het niet echt genoemd worden.

Tot slot is het het vermelden waard dat dit de eerste titel is die je niet alleen bij je favoriete gameboer kan kopen, maar ook digitaal via de 3DS eShop. Dit is een optie die men steeds meer zal gaan hanteren om het de speler makkelijk te maken, al zal het kaartje van 2 gigabyte die bij de standaard 3DS wordt geleverd daar op de lange termijn niet meer voor volstaan. Een laatste puntje waar de aandacht kan worden op gevestigd, is dat het spel volledig naar het Nederlands is vertaald. Elke fan weet dat een Mario-avontuur doorgaans niet veel leesvaardigheid vereist, maar het is toch een leuke dienst voor de Nederlandstalige gamer, de jongere in het bijzonder.