Sleeping Dogs

De wereld van de triades is zeer spannend te noemen en dus is het niet verwonderlijk dat er al eens een game verschijnt die draait rond de maffia van het Oosten. Daarin speel je meestal een politieagent die het hele zaakje moet opdoeken of een lid van een bende die alleen maar uit is op het verkrijgen van meer macht voor zichzelf of zijn triade. Slechts zelden speel je iemand die zich tussen twee vuren bevindt. In Sleeping Dogs ga je echter aan de slag als iemand die steeds balanceert op de fijne lijn tussen undercover agent en volwaardig lid van de triades.

[Getest op PS3]

Wei Shen is een agent die jaren geleden met zijn moeder en zus verhuisde naar San Francisco om weg te geraken van het geweld en de problemen van de triades. Daar komt hij terecht bij de politie en al snel staat hij bekend als een uitstekende undercover agent. Jaren later is hij terug in Hong Kong om te infiltreren in het milieu waarvoor hij eerder was gevlucht. Hij krijgt de opdracht om zich te begeven in de kringen van de Sun On Yee, een van de meest gevreesde en sterkste bendes in Hong Kong. De bedoeling is om het hele netwerk van binnenuit neer te halen om zo opnieuw rust te creëren op de straten van Hong Kong. Het grootste gevaar bij zo’n operatie is natuurlijk dat je gehecht geraakt aan de mensen waarmee je moet samenleven. Al snel rijzen er dan ook twijfels over zijn loyauteit bij de oversten van Wei. Ook Wei begint zich vragen te stellen over wie hij wel en niet kan vertrouwen, zowel binnen de politie als binnen de triades.

Het verhaal van Sleeping Dogs is niet bepaald inventief te noemen, maar dat maakt het zeker geen flutverhaaltje. Wei Shen is een geloofwaardig personage en voor een groot stuk is het verhaal mooi in elkaar gestoken. Alleen hadden we soms het gevoel dat ze nogal gehaast te werk gingen. De plot moet duidelijk vooruit gaan en dus zijn er personages die plots kort hun opwachting maken, even heel belangrijk zijn en dan voor lange tijd verdwijnen of gewoon nooit meer verschijnen. Het verhaal zal je dan ook maar een tiental uurtjes bezighouden. Soms hadden we het gevoel dat ze ofwel stukken van het verhaal hebben moeten wegnemen om ruimte te maken voor de interessante personages of dat ze het verhaal gewoon meer uitgebreid hadden kunnen vertellen.

Nu moeten we wel zeggen dat de goede stukken echt goed zijn. Vooral het begin, wanneer Wei zich moet bewijzen voor Winston, een Red Pole (soort ploegbaas) van de Sun On Yee, is heel intrigerend. Daar zie je hoe hij vrienden maakt, terwijl hij weet dat hij ze uiteindelijk allemaal zal moeten verraden. Ook het laatste stuk van het verhaal, wanneer alles uit de hand loopt en Wei moet vechten voor zijn leven, zijn vrienden en alles waar hij in gelooft, wordt op een filmisch zeer mooie manier gebracht.

Naast de hoofdmoot kan je in Sleeping Dogs trouwens nog heel wat zijmissies uitvoeren. Er zijn straatraces, vriendendiensten, missies voor de Sun On Yee of voor de politie en nog een flinke hoop collectibles. Een paar keer kan je zelfs op date gaan met vrij aantrekkelijke dames. Spijtig genoeg zie je die later nooit meer terug. Wei is blijkbaar meer het type voor een snelle wip dan een lange relatie. Speel je enkel het hoofdverhaal dan kan je in een dikke tien uur al rond zijn. Ga je echter helemaal op in de spelwereld, dan zal de lengte van Sleeping Dogs rond de 25 uren zitten. Niet bijzonder lang, zeker voor een game met een open wereld, maar het zorgt er voor dat al de zijmissies niet te snel gaan vervelen, aangezien je niet 1000 keer dezelfde moet doen. Al is er hier en daar natuurlijk wel sprake van herhaling.

Veel mensen zullen op vlak van gameplay Sleeping Dogs vergelijken met Grand Theft Auto en ergens hebben ze ook wel gelijk. Toch is er een wezenlijk verschil tussen de twee. GTA focust vooral op wapens en veel schietkracht, met hier en daar een paar missies die zich in een auto afspelen. Sleeping Dogs maakt veel minder gebruik van wapens. Het zal lang duren voor je de eerste keer een wapen in je handen krijgt en nog veel langer voor dat wapen een vuurwapen is. Wei maakt vooral gebruik van zijn vuisten en zijn kennis van de oosterse vechtkunsten. Hier zie je dat de ontwikkelaars ook eens zijn gaan kijken bij games als Assassin’s Creed. Het vechten is immers redelijk gelijkend. Het gaat allemaal niet supersnel en je moet echt je kans afwachten. Dat is ook zoals het hoort te zijn. Mensen die een vechtsport beheersen vallen immers niet als een kip zonder kop aan. Zij wachten op een zwak moment van een tegenstander, om dan genadeloos uit te halen.

Wei is ook heel goed in free-running. Ook hier is de invloed van Assassin’s Creed duidelijk, al vinden we dat het in Sleeping Dogs allemaal net iets stroever gaat. Het is wel leuk dat ze dankzij het free-runnen achtervolgingen te voet in het spel hebben gestoken. Het is eens iets anders in dit soort game.

Tijdens het spelen van missies heb je drie soorten punten die je kan verzamelen. Je hebt Cop Points, die je krijgt wanneer je opdrachten voor de politie uitvoert en wanneer je bij missies voor de Sun On Yee geen vreemde toeren uithaalt. Je blijft immers een flik en dus is het niet de bedoeling dat je zomaar mensen omver begint te rijden of veel schade berokkent aan de stad. Dit systeem kan je vergelijken met L.A. Noire, waar je ook een beetje op je gedrag moest letten. Vervolgens heb je Triade Points. Die verzamel je tijdens missies wanneer je op een spectaculaire manier vijanden neerlegt of andere criminele feiten op een spectaculaire wijze pleegt. Het leuke is dat je elke missie opnieuw kan spelen, om zo een hoger aantal punten te halen. Sleeping Dogs beschikt dan ook over een online functie waarbij je scores en andere statistieken worden gedeeld met al je vrienden. Zo kan je zien wie van je vrienden het langst op het achterwiel van zijn motor kan rijden en zoveel meer.

De laatste soort ervaringspunten zijn Face Points. Die krijg je bij het uitvoeren van de zijmissies en kan je een beetje aanzien als reputatie die Wei heeft bij mensen op straat. Met al die punten kan je upgrades vrijspelen, om zo een sterkere Wei op de mat te kunnen brengen. Dat zorgt er voor dat het interessant is om ook die te spelen, omdat het je een boel voordelen kan opleveren.

Grafisch is Sleeping Dogs zeker geen hoogvlieger, al zien de tussenfilmpjes er stuk voor stuk heel knap uit. Tijdens het spelen heeft de game wel een flink aantal trucjes die het lekker spectaculair maken. De makers gaven al eerder grif toe dat ze veel films van John Woo hebben gezien en dat dat duidelijk afstraalt op de game. Tijdens een achtervolging kan je bijvoorbeeld de banden van een auto aan flarden schieten, waarna die auto een formidabele buiteling zal maken. Je kan ook op volle snelheid een auto stelen door van de ene naar de andere wagen te springen. Heel knap en soms ook nuttig, want het zorgt er voor dat je niet meer moet stoppen om een kapotte auto te vervangen. Het maakt achtervolgingen alvast een stuk intenser.

Tijdens vuurgevechten beschik je ook over een kleine vorm van bullet time. Wanneer je over een muurtje en dergelijke uit cover springt en tegelijk mikt, zal de tijd vertragen waardoor je snel enkele tegenstander door de kop kan knallen. Vooral handig wanneer er nog maar twee of drie schutters zijn. Ook de explosies zijn meer dan indrukwekkend te noemen. Ook Hong Kong ziet er best knap uit, maar toch kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat het allemaal net iets beter kon. Soms is de afwerking niet helemaal mooi en ook het glanzende effect dat veelvuldig wordt gebruikt, is iets waar je fan van moet zijn.

Het geluid is dan weer van heel hoog niveau. Wanneer je aan het rondrijden bent, heb je de keuze uit een aantal radiostations met verschillende muziekstijlen en zoals zo vaak kozen wij ook hier weer voor het station met de klassiekers. Het blijft toch net iets leuker om rond te rijden op het ritme van die nummers. Het stemmenwerk is van hoog niveau met flink wat bekende stemmen, zoals Emma Stone, Lucy Liu en James Hong. Aangezien Sleeping Dogs het toch moet hebben van zijn sfeer en geluid is het mooi meegenomen dat hier duidelijk zorg is voor gedragen.