Spirit Camera: The Cursed Memoir

Het is alweer even geleden dat we iets konden beleven met de augmented reality-capaciteiten van de Nintendo 3DS. Een game die er integraal gebruik van maakt hebben we zelfs nog niet eerder meegemaakt. Onder vorm van een horrorgame wordt daar nu verandering in gebracht, met Spirit Camera: The Cursed Memoir. Met behulp van augmented reality, de gyrosensor van de 3DS, en een bijgeleverd AR-boekje wordt ons een heus horrorverhaal gebracht. Tijd om eens lekker te griezelen.

Griezelen, dat denk je wanneer je het spel opstart. Maar al gauw krijg je met een realiteit te maken, die zwaarder doorweegt in deze speelervaring dan de augmented reality: je moet de game spelen in een goed verlichte omgeving, anders kan de 3DS-camera het AR-boek niet detecteren en lezen. Dat is al meteen een redelijk grote domper, maar desalniettemin heeft dit concept heel wat potentieel. Het is voorts ook wel leuk dat je er zo’n boekje gratis bij krijgt, al is het spel er toch net iets te afhankelijk van. Zo kan je het bijvoorbeeld niet makkelijk in de auto of op het openbaar vervoer spelen, aangezien je dat boekje best op een plat oppervlak legt.

De game zelf bestaat uit drie modi: het verhaal, Spirit Camera en Cursed Pages. Met Spirit Camera is het de bedoeling dat je rondkijkt in je omgeving en foto’s neemt. Dan gebeurt het vaak dat je foto een kleine wijziging toont in het beeld waarvan je een foto nam, door er bijvoorbeeld een geest of wat bloed aan toe te voegen. In deze modus kan je het ook opnemen tegen geesten die bij je vrienden aan het spoken waren. Dit doe je door op de juiste momenten foto’s te nemen van de geest. Cursed Pages laat je het op een andere manier opnemen tegen geesten, namelijk door er spellen mee te spelen en hun vragen correct te beantwoorden.

De hoofdattractie is echter het verhaal, en dat sleept ons mee in een Japanse volkslegende van het paarse dagboek, of Purple Diary, zoals het spel het noemt. Dit is het zestien pagina’s tellende AR-boek, dat standaard bij het spel geleverd wordt. Je komt bij aanvang van het verhaal Maya tegen, een jonge vrouw die vastzit in het paarse dagboek, en al haar herinneringen kwijt is. Ze weet echter haar naam nog, en waarschuwt je ook voor de Woman in Black, die de gezichten van al wie haar pad kruist verscheurt. Met behulp van allerlei hints, die je zowel bij Maya als het dagboek kan krijgen, moet je dit verhaal zien te voltooien. Al bij al verloopt dit echter iets te lineair, het is namelijk veelal gewoon een kwestie van kijken (met de camera weliswaar) naar de volgende pagina in het dagboek, en af en toe een geest verslaan (op dezelfde manier als in de Spirit Cameramodus).

Wie al eens een spel onder handen heeft genomen waarbij je in het rond moet kijken met de 3DS-camera, weet dat het geen fantastische resultaten oplevert in combinatie met het 3D-effect. Ook wanneer je de handheld naar het AR-boekje moet richten, moet je zorgen dat je je gezicht in de juiste hoek meebeweegt om geen dubbele beelden te krijgen. De beste oplossing blijft echter om gewoon het 3D-effect uit te zetten, wat nogal zonde is, want op zich is het effect wel goed verzorgd. Verder valt op grafisch gebied niet veel aan te merken, aangezien je meestal met de camera in echte omgevingen aan het rondkijken bent. De graphics van het spel zijn dus oké, maar niets bijzonders.

Veruit het beste aspect van het spel is het geluid. Het betreft een typisch Japans horrorverhaal, dus het behoud van Japanse stemmen was een geschikte keuze. De geluidseffecten weten ook de juiste atmosfeer neer te zetten voor een game als deze. Al bij al brengt het spel dus wel een leuke ervaring, die zo griezelig is als ze maar kan zijn, alleen jammer dat er zoveel fundamentele fouten zijn die een geslaagde ervaring bijna volledig teniet doen.

Om een beeld te scheppen van de extra modus "Spirit Camera", waarbij je foto's door de software worden bewerkt om ze "enger" te maken, krijgen onze lezertjes speciaal voor hen genomen kiekjes voorgeschoteld:

Een kleine, zwart-witte jongen naast mijn bed. Dit kan niet goed aflo-WAAAAAAAAAAH!

         Eerder een droom die in vervulling komt dan eng...             Dat noemt men nog eens een takkewijf, hehe.

    Och, kijk eens aan. Er komt bloed in onze tuin gedropen.     Na deze te nemen toch de lenzen eens schoongeveegd.