Magic The Gathering: Duels of the Planeswalkers 2013 (XBLA, PSN, pc, Mobile)

Alweer de derde Duels of the Planeswalkers

Hoewel Magic The Gathering al bijna twee decennia het universum van de ruilkaarten domineert heeft het tot drie jaar geleden geduurd eer het ook de consolewereld op de kar deed springen. Na het succesvolle Magic The Gathering Online op pc bracht Wizards of the Coast met Duels of the Planeswalkers een voor leken hapbare versie van haar paradepaardje naar diverse platformen. Ondertussen zitten we al aan de derde editie dankzij Magic The Gathering: Duels of the Planeswalkers 2013 en lijkt er nog geen sleet op de formule te zitten, ondanks enkele hardnekkige tekortkomingen.

Het lijstje platformen waarop je van Magic The Gathering kunt genieten wordt elk jaar langer. Duels of the Planeswalkers 2013 verschijnt op XBLA (de versie die wij speelden), PSN, pc, iPad en iPhone. Buiten de evident verschillende besturing met controller, muis of touchscreen zijn alle versies nagenoeg gelijk op het gebied van gameplay en content. Voor de meeste platformen zijn er ook gratis demo-versies beschikbaar waarmee je zelf kunt nagaan of het voor velen mysterieuze kaartspel iets voor jou is.

DotP 2013 bouwt natuurlijk verder op de traditionele regels van Magic The Gathering en voor een kort overzicht daarvan verwijzen we je graag naar onze review van Duels of the Planeswalkers 2012. Ingewijden weten dat Magic draait om het uitspelen van magische spreuken, betoveringen en vervaarlijk uitziende wezens op basis van een beschikbare voorraad grondstoffen (mana). Dat is niet anders in DotP 2013, maar zoals we ondertussen van deze jaarlijkse updates gewend zijn heeft Wizards of the Coast opnieuw 10 verschillende sets (decks) van kaarten voor ons uitgezocht die verschillende technieken en spelstijlen toelaten.

Hoewel er nog steeds geen mogelijkheid is om zoals bij het kaartspel of zoals in Magic The Gathering Online je eigen deck vanaf nul samen te stellen, een steeds weerkerende kritiek bij deze arcadeversie van Magic, heeft men wel proberen tegemoetkomen aan de verzuchtingen van spelers die meer variatie wilden zien. Zo zijn er dit keer niet 16, maar wel 30 extra kaarten per deck die je kunt vrijspelen. Dat laat je toe om doorgaans betere kaarten in je spel te stoppen, terwijl je het je tegelijkertijd kunt veroorloven om zwakkere kaarten links te laten liggen. In elke versie van de game kun je ook betalen om deze extra kaarten te unlocken, maar met wat geduld en doorzettingsvermogen is het ook perfect mogelijk om alle kaarten gratis vrij te spelen omdat elk gewonnen potje je één nieuwe kaart oplevert.

De voornaamste reden waarom spelers die DotP 2012 speelden zouden willen overstappen op DotP  2013 is de funfactor van de beschikbare decks. Na het spelen van ettelijke tientallen games met en tegen zowat alle beschikbare decks in het spel durven we gerust te stellen dat DotP 2013 de beste line-up van decks in de reeks bevat. In tegenstelling tot de vorige games lijkt er immers geen deck bij te zitten dat zwaar overpowered is tegenover alle andere, maar is Wizards of the Coast er erg goed in geslaagd om een gebalanceerde selectie te maken. Wanneer je een aantal decks uitprobeert, zul je al snel merken dat sommige mikken op het snel overrompelen van de tegenstander met veel individueel zwakke kaarten, zoals het Goblin-deck, of net op het uitspelen van een leger enorm sterke kaarten aan het eind van het spel. Andere decks pakken het dan weer helemaal anders aan door in te spelen op de mogelijkheid om je levensbalk de hoogte in te jagen of om ervoor te zorgen dat je tegenstander al zijn kaarten kwijtraakt en zo ook per direct het potje verliest. Zoals steeds zijn er ook al ettelijke decks aangekondigd als toekomstige DLC, wat de herspeelbaarheid nog verder zal aanzwengelen.

Op het gebied van de beschikbare kaarten zit het dus zeker snor bij DotP 2013, dus laat ons eens kijken naar de grieven die we bij de voorganger lieten optekenen. Als we dat doen zien we dat een aantal zaken stevig verbeterd zijn, maar dat er tegelijkertijd ook nog een aantal puntjes van kritiek overblijven. Iets waar we op gehoopt hadden, maar niet hebben gekregen, is de mogelijkheid om de decks van de vorige games te importeren in de nieuwe versie. We begrijpen dat daar ook een zeker commerciële redenering achter zit, maar stoppen deze wens toch nog niet helemaal in de diepvriezer. Een kleine geste naar de trouwe fans is wel dat je een gratis sleutel krijgt om één deck volledig te unlocken als je een DotP 2012-profiel hebt staan.

Een ander euvel dat weerkeert is het feit dat de AI op de hoogste moeilijkheidsniveaus niet geprogrammeerd lijkt om sterker te spelen, zoals een schaakcomputer, maar wel lijkt te cheaten door consistent de meest geschikte kaarten te trekken. Een gewonnen spel uit handen geven omdat de tegenstander plotseling drie superkaarten op rij uitspeelt blijft nu eenmaal frustrerend en komt vaker voor dan dat je aan toeval zou kunnen toeschrijven.

Vorig jaar hadden we het in onze review nog over de verhaalmodus die als los zand aan elkaar hing en eigenlijk niet meer dan een opeenvolging van losse gevechten was. Daar heeft de ontwikkelaar wel iets aan proberen doen door veel meer naar de lore van Magic the Gathering en zijn planeswalkers (de personages die met de kaarten spelen) te verwijzen. Je krijgt voor de gevechten een kort introfilmpje samen met wat uitleg over de verschillende vetes, broederschappen en historiek van elke speler. Anderzijds moet je ook wel verdragen dat er zo nu en dan na wedstrijden een commerciële boodschap verschijnt om het kaartspel te promoten. Het past allemaal in de context, maar had voor ons eigenlijk niet echt gemoeten.

Ook de structuur van de verhaalmodus werd grondig onder handen genomen. De singleplayer bestaat uit een aantal verschillende spelmodi, waarbij de eerste een afwisseling is van gedetermineerde partijtjes (waarbij de tegenstander elke keer dezelfde kaarten trekt en speelt) met bossfights waarmee je nieuwe decks kunt vrijspelen. Eens deze reeks achter de rug kun je dan naar de Revenge campagne, waarin je het opnieuw kunt opnemen tegen de verschillende eindbazen die dan voorzien zijn van enkele sterkere kaarten. Ook de puzzelmodus maakt opnieuw een opwachting, met een tiental op het eerste zicht uitzichtloze situaties van waaruit je met welbepaalde kaarten een perfecte strategie moet zien uit te dokteren om alsnog de bovenhand te halen.

Verdergaand op de jaarlijkse traditie om telkens ook een compleet nieuwe spelmodus te introduceren, maakt de Archmage-modus in DotP 2013 plaats voor Planechase. Wanneer je voor het eerst een potje Planechase speelt, denk je misschien dat het gewoon een free-for-all modus is met vier spelers, maar niets is minder waar. In het midden van het spelbord is immers plaats voorzien voor een deck van “Planes”, dat aangeeft in welk gebied het spel zich momenteel afspeelt. Door tijdens zijn beurt te rollen met een dobbelsteen kunnen spelers speciale attributen van die planes triggeren of een “Planeswalk” doen naar een nieuw gebied. De diverse locaties hebben een serieuze impact op het spel, want naast beperkte effecten op de sterkte of defensie van je troepen kunnen ze ook voor heuse aardverschuivingen zorgen door letterlijk alle spelkaarten van de tafel te vegen. Geluk speelt dus een belangrijke rol bij deze Planechase-modus, maar als tussendoortje konden we dit nieuwtje best smaken. Dat was zeker het geval bij de multiplayer, waar we de vertrouwde opties en degelijke lobby-omgeving terugvonden. Alle modi zijn online en offline speelbaar en zoals steeds is er ook een Two-Headed Giant-modus voorzien waarin je het samen met een vriend kunt opnemen tegen twee andere spelers.

Het artwork en design van zowel de Magic-kaarten als de achtergronden en tussenfilmpjes laten de lore echt tot leven komen in en dat is in DotP 2013 nog meer het geval dan voorheen. De interface is zo goed als dezelfde als in de vorige edities, met een aantal duidelijke verbeteringen op vraag van de community. Zo kun je nu zelf selecteren welke mana-kaarten je wil aanspreken bij het uitspelen van een kaart, wat vooral handig is bij meerkleurige decks. Voor wie helemaal nieuw is bij de franchise is er nog steeds een erg duidelijke en uitgebreide tutorial voorzien die de nodige hulp biedt om je weg te vinden in de wondere wereld die Magic The Gathering is en kun je ervoor kiezen om tijdens het spelen ook pop-ups boven te halen met hints en uitleg over de kaarten en hun mogelijkheden.