Doctor Who: The Eternity Clock

Er zijn weinig tv-series die onverslijtbaar zijn en die zo sterk zijn dat ze steeds nieuwe generaties kunnen aanspreken. In het Verenigd Koninkrijk is naast Eastenders en Coronation Street het tijdloze Doctor Who een perfect voorbeeld van zo’n reeks. Al sinds 1963 is deze reeks mateloos populair en sinds de reboot uit 2005 is de bekendheid van de Doctor alleen maar gestegen. Er zijn naast de tv-serie ook al een aantal zijproducten ontstaan, zoals films, spin-offs en games. Het nieuwste spel Doctor Who: The Eternity Clock is sinds kort te verkrijgen op PS3 en het doet er alles aan om ons de tijd te doen vergeten.

Verhalen met de Doctor in de hoofdrol draaien maar om twee zaken. Of er is ergens op een planeet een bedreiging van de een of de andere alien die het niet zo begrepen heeft op bepaalde mensen (of de Doctor zelf), of er is een probleem met de tijd dat alleen onze tijdreizende vriend samen met zijn Tardis en partner van dienst kan oplossen. In The Eternity Clock zitten we met een catastrofe van het tweede genre. Er verschijnen overal scheuren in de tijd en dat is niet zo goed natuurlijk. Als die scheuren te groot worden, dan wordt alles en iedereen uitgevaagd en is het voor eeuwig en altijd gedaan. Dat kan de man met het strikje niet laten gebeuren en dus trekt hij op onderzoek uit. Al snel komt hij er achter dat een toestel met de naam Eternity Clock, verantwoordelijk is voor de scheuren. Het ding is om door iemand uit elkaar gehaald en de delen willen koste wat het kost terug naar elkaar toe. Daardoor zetten ze zoveel druk op het universum dat alles in elkaar dreigt te klappen.

Om alle onderdelen terug te vinden, moet de Doctor door verschillende tijden reizen om het mysterie helemaal op te lossen. Daarbij wordt hij geholpen door River Song, de vrouw waar hij al een tijdje een relatie mee heeft, min of meer toch. Spijtig genoeg voor de fans van knappe roodharigen is Amy Pond niet aanwezig in het spel. Dat is niet zo vreemd aangezien zij onlangs de serie verliet en dat waarschijnlijk al geweten was voor de ontwikkeling van dit spel van start ging. Samen met River zal de Doctor een flink aantal bekende vijanden tegen het lijf lopen. Doctor Who: The Eternity Clock is dan ook een festijn voor de fans, die het maar al te geweldig zullen vinden om zelf de strijd aan te binden met Daleks, Cybermen, de Silurian en The Silence. Zelfs de Weeping Angels zitten er een heel klein beetje in.

De Doctor is nooit echt een man van de actie geweest. Pistolen weigert hij te gebruiken. Hij houdt het liever op zijn sonische schroevendraaier. Dat is dan ook je trouwste metgezel tijdens dit spel. Je zal er deuren mee kunnen openen, vijanden tijdelijk mee kunnen uitschakelen en af en toe kan je er ook bepaalde zaken mee verplaatsen. River heeft wel een pistool, maar dat zal je slechts zelden echt moeten gebruiken. Deze game is dan ook een echte 2.5D puzzel-platformer. Je zal dan ook regelmatig je brein moeten laten werken om de puzzels op te lossen. Die zijn wel zelden echt verschrikkelijk moeilijk. Wil je een grotere uitdaging, dan kan je natuurlijk wel kiezen voor een hogere moeilijkheidsgraad. Dat kan je trouwens altijd en overal, zo kom je nooit ergens vast te zitten, waarna je weer opnieuw moet beginnen.

Wanneer je vijanden tegenkomt, ben je er beter mee ze te ontwijken dan om vol in de aanval te gaan. De Doctor en River kunnen wel iets verdragen, maar in een rechtstreekse aanval zullen ze meestal het onderspit delven. Om dat te doen, zal je dus af en toe van platform naar platform moeten springen. Het merendeel van dit spel werkt goed, maar hier gaat het soms toch in de fout, wat al eens tot frustratie kan leiden. Het springen werkt immers niet altijd perfect en soms zijn de afstanden net zo afgemeten, dat je het echt niet kan veroorloven om een klein beetje verkeerd te springen. We zeggen niet dat dit honderden keren gebeurde, maar in dit soort spel zou het eigenlijk nooit mogen gebeuren. Het gebeurde ook een paar keer dat we echt lange stukken terug moesten spelen hierdoor. We vinden het niet erg om 1 puzzel 2 keer te maken, maar wanneer dat 4 puzzels zijn, dan kan het al eens tegensteken.

Het beste aan dit spel zijn de stemmen en de dialogen. Alles wordt ingesproken door de acteurs uit de serie en dat zorgt onmiddellijk voor een vorm van herkenning bij de fans. Ook de dialogen zijn van een kwaliteit die je zou verwachten voor de serie. De typische uitspraken van de Doctor en het gekibbel met River zijn dus ook in dit spel aanwezig. Matt Smith en Alex Kingston hebben ook flink wat lijnen mogen inspreken, want er zit echt veel dialoog in het spel. Ook grafisch ziet het er allemaal leuk uit. Het zijn zeker en vast geen graphics van de bovenste plank, maar er zitten wel een boel animaties in die fans van de reeks zullen herkennen. Zo komt het allemaal nog net iets geloofwaardiger over.