Fable Heroes (XBLA)

Zowel vriend als vijand zullen beamen dat het al enige tijd bergaf aan het gaan is met de Lionheads ooit roemrijke Fable-franchise. Het niveau van de eerste game wist de studio van Peter Molyneux nooit meer te evenaren, dus het hoeft dan ook niet te verbazen dat het enthousiasme en de verwachtingen voor het aankomende Fable: The Journey niet zo hoog gespannen zijn. Toch houdt Lionhead vast aan de traditie van het uitbrengen van een spin-off om haar publiek warm te maken voor het echte werk. Wij zochten uit of Fable Heroes een geslaagd opwarmertje is, ofdat het de Fable-barometer nog verder zou doen zakken.

De release van Fable II, de eerste game uit de reeks op Xbox 360, werd kracht bijgezet door het uitbrengen van Fable II: Pub Games op XBLA. Deze verzameling minigames liet ongeduldige spelers toe om alvast op voorhand de goudvoorraad aan te dikken waarmee ze Fable II konden aanvatten. Op dezelfde manier kreeg Windows Phone 7 enkele jaren later de Fable Coin Golf-app toebedeeld, waarmee je startgoud kon sparen ter voorbereiding op Fable III door minigolf-parcoursen af te haspelen. Vandaag is het dus Fable Heroes dat de baan moet vrijmaken voor Fable: The Journey en dat je tegelijk ook een spaarpotje laat aanleggen voor die game.

Fable Heroes moet het niet (alleen) hebben van minigames, maar is in wezen een hack-and-slash game dat focust op een team van vier helden. Net zoals bij de andere spin-offs heeft Fable Heroes geen echt verhaal, al speelt de game zich natuurlijk wel af in Albion, de thuis van het Fable-universum. Fans van het origineel zullen ongetwijfeld blij zijn met het weerzien van onder andere Hero, Garth, Hammer en Reaver die opnieuw hun opwachting maken als protagonisten. Elk personage heeft zijn eigen lichte en zware aanval, waarbij sommige personages beperkt zijn tot aanvallen van kortbij en andere beschikken over een projectielwapen. Beide types zijn leuk om mee te spelen, al is het duidelijk dat het spel een voordeel biedt aan degenen die van kortbij de vijanden te grazen nemen.

Het hoofddoel van Fable Heroes is immers, naar goede traditie, om goud te verzamelen. Goudstukken vallen op de grond wanneer je vijanden het stof doet bijten en de vallende edelmetalen zijn nu eenmaal sneller op te rapen als  je dicht in de buurt bent, waardoor je licht in het nadeel bent als je bijvoorbeeld met een personage met pijl en boog speelt. Anderzijds bouwt er zich gestaag een multiplier op wanneer je zelf een tijdje geen schade moet verduren, wat dan weer in het voordeel speelt van wie het vanop een veilige afstand aanpakt. De besturing is erg basic en naast een knop om zwaar of licht uit te halen beschik je enkel nog over de mogelijkheid om snel uit de weg te rollen of om een superaanval uit te voeren die een hap uit je levensmeter kost.

Op zich blijkt de simpele vechtengine niet echt voor problemen te zorgen, want de vijanden die je voor de voeten geschoven krijgt stellen niet zoveel voor. Hoewel ze soms groot in aantal zijn of groot van gestalte, zoals de eindbazen, bieden ze nooit echt genoeg weerstand om je echt te bedreigen als je uitkijkt. Wie toch zijn levensmeter helemaal ziet leeglopen, kan blijven doorspelen als geest en moet proberen om een hartje op te pikken om zijn of haar levensmeter terug aan te vullen, want hoewel je als geest nog steeds slagen kunt uitdelen, is het niet meer mogelijk om goud buit te maken. Het spel is dus, zelfs op de middelste van drie moeilijkheidsgraden, duidelijk gericht op niet zo ervaren gamers die gewoon al hakkend en schietend frustratievrije fun willen beleven. In dat opzet slaagt Fable Heroes vrij goed, al zorgt dat er tegelijk voor dat hack-and-slashgamers die wel van een uitdaging houden hier niet aan het juiste adres zijn.

Hoewel elk van de levels een eigen design en achtergrond heeft, zien ze er toch erg gelijkaardig uit. Je trekt van de ene groep vijanden naar de andere terwijl je tussendoor extraatjes probeert mee te gritsen uit containers die je aan de kant van het lineaire pad terugvindt. Eens het eind van de level in zicht, splitst het pad zich in twee en leidt de ene keuze doorgaans naar een eindbaas terwijl het andere pad je naar een minigame voert. De spelduur van Fable Heroes wordt daardoor dus verdubbeld als je graag wil ontdekken wat er achter elk pad verscholen zit. Ook door een donkere versie van Albion vrij te spelen zul je de herspeelbaarheid van Fable Heroes (en de potentiële goudwinsten) zien vergroten, al belet dat niet dat het spel al met al eerder bescheiden in omvang is.

Tussen het spelen van de levels door kun je de diverse personages laten ontwikkelen door upgrades te kopen met het goud dat je verzameld hebt. Dat doe je door middel van een spelbord waarover je met behulp van dobbelstenen heen loopt en waarbij elk vakje waar je terecht kunt komen een aantal upgrade-opties verbergt. Al met al vonden we dit systeem vrij complex, zonder echt een meerwaarde te bieden. Het feit dat je niet gewoon kunt kiezen waar je je zuurverdiende centen aan spendeert, maar afhankelijk bent van de dobbelstenen, wordt na een tijd gewoon frustrerend wanneer je alleen nog maar op vakjes belandt waarvan je de nuttigste upgrades al hebt gekocht.

Fable Heroes kun je zowel alleen spelen als lokaal of online met maximaal drie vrienden. Spelen met menselijke medespelers is vanzelfsprekend een stuk fijner, al trekt de AI ook best zijn streng. Je AI-partners hakken lustig mee op de vijand in, houden zich eerder afzijdig bij het verzamelen van goud en zullen zelden jouw oogst schaamteloos inpikken. De deuntjes die je tijdens het spelen te horen krijgt zijn passend bij de opgewekte en bij wijlen kiddy sfeer en hetzelfde geldt voor de geluidseffecten die je bij een slag of schot te horen krijgt. Ook grafisch ziet het er allemaal speels en cartoony uit, dankzij een cel-shaded tekenstijl. De kleurige wereld ziet er springlevend uit en ondanks de soms grote hoeveelheid aan tegenstanders op het scherm zagen we de framerate nooit stotteren.

Fable Heroes is verkrijgbaar in de Xbox Live Marketplace voor 800 Microsoft Punten (zo’n 10 euro).