PokéPark 2: Wonders Beyond

Een Pokémon-game op een Nintendo-console is jammer genoeg nog nooit zo bijzonder geweest als de draagbare tegenhangers. Natuurlijk zijn er enkele betere titels zoals Colosseum of Pokémon Snap, maar meestal zijn de games snel in elkaar gestoken en bieden ze geen buitengewone ervaring. Twee jaar geleden kwam Nintendo echter met een nieuwe, fleurige reeks genaamd PokéPark, die op het eerste zicht vernieuwing bracht, maar toch niet wist te overtuigen door zijn kinderlijke eenvoud. Deze maand proberen de ontwikkelaars het evenwel opnieuw, maar of de game ook meer te bieden heeft dan zijn voorganger valt nog te bezien.

Pokémon in hart en nieren

De PokéPark-games zijn enkele van de weinige titels die je in staat stellen zelf in de huid van een Pokémon te kruipen. In de eerste game kon je reeds als Pikachu aan de slag en een eenvoudig opgezet avontuur beleven waarin het voornamelijk de bedoeling was anderen te helpen en vrienden te worden met de plaatselijke inboorlingen. PokéPark 2: Wonders Beyond komt met eenzelfde opzet naar voor, maar de toon van de game lijkt iets donkerder te beginnen met legendaries Zekrom en Reshiram die over een groepering praten die van plan is alle Pokémon te vangen. Al gauw blijkt het kwaadaardige plan vrij simpel te zijn en gebruikt men (space)cake om de monstertjes te hypnotiseren. Opnieuw geen wonderbaarlijk verhaal dus, maar dat is iets waarmee we leren leven hebben bij Pokémon en het is nog altijd de gameplay die de reeks groot gemaakt heeft.

Om de groepering te stoppen zul je deze keer niet alleen over Pikachu beschikken als speelbaar personage, maar ook over de Pokémon Black & White starters Snivy, Oshawott en Tepig. Naast deze vier speelbare karakters kom je nog een hele resem andere Pokémon tegen waarmee je kan vechten en vrienden worden. Niet alle Pokémon zul je op je avontuur tegenkomen, maar met een goede honderd van deze beestjes zul je zeker hier en daar vertrouwde of geliefde soorten terugvinden. Met welke Pokémon jij speelt is volledig jouw keuze, maar op sommige momenten zal je toch moeten overschakelen naar een specifiek personage om een obstakel te overbruggen. Zo kan Snivy hoger springen, terwijl Oshawott kan zwemmen en Tepig obstructies uit de weg kan ruimen.

Naast het feit dat alles er terug schattig uitziet valt ook iets anders op. Zowel de graphics als de animaties zien er voorbeeldig uit. Niet allleen komt de wereld heel fleurig en mooi over, maar iedere Pokémon die je tegenkomt reageert zoals hij dat in de animatiereeks doet. Om je nog wat meer in het Pokémon-universum onder te dompelen is ieder beestje zelfs voorzien van zijn echte stem. Geen 8-bit geluiden hier, maar een echte "Pika" die uit de mond van Pikachu komt. Hopelijk zullen toekomstige games dit ook zo houden, want het is echt iets dat al lang gevraagd was en een gemis was in voorgaande games. Naast de officiële kreten is er ook mooie, opgewekte muziek aanwezig, maar dat was wel te verwachten bij een game als deze.

Combat zoals het bijna moet

Op je weg naar de redding van je soortgenoten kom je tal van locaties tegen zoals dorpjes, velden of vulkanische gebieden. Mocht je de mogelijkheid krijgen zou je makkelijk doorheen enkele van deze vlaktes kunnen crossen, maar dat is niet wat de makers wilden. Iedere regio heeft zijn eigen Pokémon die je moet helpen door simpele, maar soms langdradige opdrachtjes te vervullen. Andere Pokémon willen dan weer een spelletje met je spelen of dagen je uit tot een gevecht. Al deze uitdagingen worden beloond met geld en experience waardoor je in level stijgt. Het geld heb je nodig om nieuwe technieken of aanvallen aan te leren bij bepaalde Pokêmon en laten we zeggen dat het vechten eens anders in elkaar zit dan wat we gewend zijn.

Aangezien je zelf een Pokémon speelt vonden de makers het een goed idee om de gevechten allemaal realtime te houden. Geen beurtenrol waar je iedere keer een aanval kiest, nee, hier moet je zelf ontwijken, springen, mikken en slaan/schieten. Op het eerste zicht lijkt het prachtig, en dat is het ook, maar de combat is helaas niet ver genoeg uitgediept wat ertoe leidt dat je enkel wat aanvallen moet ontwijken en verder gewoon wat de knoppen zit te rammen. Wat wel aan te raden is, is dat je een nunchuck gebruikt. De volledige game is met enkel een Wiimote speelbaar, maar het feit dat de game zich in drie dimensies afspeelt en de Wiimote enkel pijltjes heeft is niet zo praktisch om je rond te bewegen. Hopelijk doen de ontwikkelaars nog eens iets met eenzelfde soort combat, want het heeft veel potentieel tot slagen. In Poképark echter hebben ze het te eenvoudig gehouden in onze ogen.

Wie een beetje door doet is makkelijk in enkele uurtjes rond en de held van de dag. Wil je echter vrienden worden met alle beestjes die je op je queeste tegenkomt, dan zul je makkelijk voorbij de tien uur geraken. Of je dit ook wilt doen hangt vooral af van wat je van de mini-games vindt die Pokémon je opdringen. Erg uitgebreid of inventief zijn ze niet en vaak zullen dingen repetitief overkomen, dus zullen de meesten onder jullie weinig tot geen zin hebben om je save file te perfectioneren en iedereen bevriend te krijgen. Mocht je toch weg zijn van de vele mini-games, dan kun je die eventueel ook in multiplayer spelen met anderen, maar dan moet je ze wel zover krijgen om deze schattige game ook in huis te halen.