Lumines: Electronic Symphony
Een puzzelspel met een simpele, maar verslavende opzet, dat is altijd al een voltreffer geweest. Tetris is daar al jaar en dag het grote voorbeeld van en er zijn al heel wat games de revue gepasseerd die hebben geprobeerd om koning Tetris naar de kroon te steken. Lumines is op dat vlak een van de grote uitdagers. De eerste versie op de PSP was een immens succes en het mag dan ook niet verbazen dat er voor de Vita een opvolger is gemaakt.
Aan de basis is in Lumines: Electronic Symphony niks veranderd. Je krijgt nog steeds vierkantjes, opgemaakt uit 4 blokjes. De bedoeling is dat je de blokken zo neerzet dat je terug blokken van vier maakt, die bestaan uit dezelfde kleur. In Lumines hoef je maar rekening te houden met twee kleuren, dus dat kan eigenlijk niet zo moeilijk zijn. Op zich is het dat ook helemaal niet, maar het tempo waarin je het spel moet spelen kan je flink parten spelen. Alles draait om muziek in dit spel. Er zitten een flink aantal bekende nummers in, die allemaal hun eigen skin hebben gekregen. Afhankelijk van de beat zal je sneller of trager moeten spelen. Er loopt ook nog eens een lijn over het scherm die je blokjes uit één kleur wegneemt. Die lijn gaat soms snel en soms traag, ook weer volledig in het ritme van de muziek die je op die moment te horen krijgt.
Wanneer de blokjes traag vallen, zal je raar of zelden echt in de problemen komen. In die momenten is het cruciaal om goed na te denken en je scherm zo leeg mogelijk te krijgen. Je zal soms ook te maken krijgen met blokken die razendsnel naar beneden vallen. Dan is nadenken niet echt een optie en moet je het hebben van vliegensvlugge reflexen. Krijg je daar bovenop nog eens een lijn die maar traag over je scherm beweegt, waardoor de blokken trager verdwijnen, dan weet je dat het niet gemakkelijk gaat worden.
Gelukkig kan je soms ook hulp inroepen. In deze Lumines zitten er twee hele speciale blokjes. De ene verwijdert alle blokjes van dezelfde kleur die in aanraking komen met ofwel die ene blok ofwel met elkaar. Lukt het je om een lange slang te maken, dan kan je zo al snel heel wat ruimte creëren en tevens een flink pak punten scoren. De andere steen doet een hoop blokken van kleur veranderen, waardoor je onverwachts een aantal blokken zal kunnen wegspelen. Dit blijft altijd een beetje een gok en soms zal je iets meer geluk hebben, terwijl je op andere keren bijna geen effect zal zien.
Deze blokjes komen puur willekeurig, al kan je ze ook zelf oproepen. Dat doe je door gebruik te maken van je avatar. Je kan een avatar kiezen uit je eigen verzameling, die je vergaart tijdens het spelen, en elke avatar heeft zijn eigen speciale kracht. Zo kan je blokjes trager laten vallen, maar kan je ook de twee speciale blokken oproepen, zodat je ze kan gebruiken wanneer de nood het hoogst is. De kracht van je avatar moet je echter opladen. Dat kan door gewoon te spelen, maar ook door op het touchpad te tikken achteraan. Zo kan je sneller en vaker je avatar gebruiken. Let wel op dat je de rest van het spel op zo’n moment niet uit het oog verliest, want dan zal je er weinig aan hebben.
De gameplay is op zich nog altijd vrij eenvoudig gebleven, maar is net daarom verschrikkelijk verslavend, zeker in combinatie met de behoorlijk knappe soundtrack, die nummers bevat van Deep Dish, Mylo, Ken Ishii, The Chemical Brothers en nog veel meer. Ook The Bongo Song is weer aanwezig, toch wel de klassieker voor dit spel. Elk lied heeft trouwens zijn eigen skin, met uiteenlopende designs. Sommige skins zijn niet even duidelijk en wanneer er wordt gewisseld van nummer en dus van skin is het soms even heel verwarrend. Dan heb je toch wel een seconde of twee nodig om je aan te passen. Voor de rest ziet Lumines er prachtig uit. Het heeft een strakke vormgeving die helemaal past binnen de sfeer die wordt gecreëerd door de muziek.
Alsmaar langer en verder
Lumines: Electronic Symphony beschikt over enkele modi, die allemaal van hetzelfde principe uitgaan: zo snel mogelijk, zo veel mogelijk blokjes wegspelen, om zo heel veel punten te scoren. De hoofdmode is Voyage. Hierin speel je de verschillende skins met bijpassend nummer in een vaste volgorde. De opzet is heel simpel. Je moet het gewoon zo lang mogelijk vol houden en zo veel mogelijk punten halen. Rechts op je scherm kan je mooi zien hoeveel punten je hebt vergaard en hoe lang je al bezig bent. In het begin hielden wij het een kwartiertje vol, maar dat werd al snel twintig minuten, een halfuur en tenslotte zelfs langer dan een uur. Voyage is de mode waarin je het merendeel van je tijd zal besteden. Net als bij Tetris zal je het alsmaar langer willen volhouden. Lukt het je om doorheen alle skins te spelen, dan begint het gewoon opnieuw. Je kan dus eindeloos doorspelen, als je dat wil en kan.
Er zijn ook nog enkele andere modi, waarin je wel wat tijd kan spenderen. In Stopwatch krijg je dertig, zestig, 120 of 180 seconden om zoveel mogelijk blokken weg te spelen. Een simpel spelletje dat zorgt voor een heel zenuwachtige bedoening, want het spreekt heel hard je prestatiedrang aan. Dan heb je ook nog Master, een speltype dat is weggelegd voor de echte meester van Lumines. Master bevat vijf zones, waarin je steeds meer blokjes moet wegwerken. Het grote verschil met bijvoorbeeld Voyage is dat de moeilijkheidsgraad een stuk hoger ligt. Wil je doorheen alle zones spelen, begin dan je mouwen maar al op te stropen. In Playlist mag je zelf een afspeellijst maken met je favoriete nummers uit het spel, om ze daarna achter elkaar te spelen. Eigenlijk is dit gewoon een verkapte versie van Voyage en voor de rest weinig meer.
Tenslotte beschikt Lumines nog over twee modi die gericht zijn op multiplayer, al is de ene al wat actiever dan de andere. World Block is niet echt een speltype. Elke dag wordt er een blok gemaakt die bestaat uit twee miljoen blokjes. De bedoeling is dat alle spelers over de hele wereld hem samen weg te spelen. Dat doe je door simpelweg het spel te spelen. Elk blokje dat je wegspeelt, in eender welke mode, zal meetellen bij de World Block. Een leuk concept, met een groot mankementje. Toen wij het spel speelden was de World Block elke dag al voor tien uur ’s morgens weggespeeld. Misschien moeten de makers er aan denken om in de toekomst de World Block iets groter te maken.
Tenslotte heb je nog Duel. Dit is een mode waarin je rechtstreeks tegen iemand anders speelt. Je krijgt elk de helft van het scherm, met in het midden een lijn. Speel je sneller blokken weg dan je tegenstander, dan zal zijn speelveld kleiner worden. De eerste speler die in de fout gaat, verliest de wedstrijd. Het leuke is dat je in Duel ook de avatar kan gebruiken, maar dan wel om je opponent te ergeren. Maak zijn blokken onzichtbaar, laat ze sneller vallen, verander zijn draairichting of zorg er voor dat hij ze helemaal niet kan draaien. Het kan allemaal. Spijtig genoeg is Duel enkel speelbaar in ad-hoc. Met twee naast elkaar spelen, maakt het misschien wel spannender, maar deze mode had toch ook wel online speelbaar mogen zijn.
- Verslavend
- Sterke muziek
- Leuke modi
- Duel enkel ad-hoc
- Sommige skins onoverzichtelijk