Reality Fighters

Sony wil met de PS Vita de mogelijkheden van een handheld gevoelig uitbreiden. Een van de opties waar het op wil inzetten is de mogelijkheid om met augmented reality (AR) te werken. Dat is natuurlijk niet iets compleet nieuws, maar bij Sony hopen ze het naar een nieuw niveau te tillen. Een van de eerste games die gebruik maakt van AR is Reality Fighters, een vechtspel met een komische noot dat hopelijk meer is dan een demo voor het gebruik van AR.

Die kerel ken ik precies

Reality Fighters teert dus voor een groot stuk op AR. Het belangrijkste aspect daarbij is dat je jezelf in het spel kan steken. Even een foto van jezelf nemen, je lichaamsbouw kiezen en je bent klaar om in de ring te stappen. De eerste minuten is het misschien moeilijk om een goede foto van jezelf te kunnen nemen, maar eens je dat is gelukt, dan is het resultaat heel knap. Je gezicht wordt op een heel overtuigende manier verwerkt in het personage dat je aanmaakt. Zelfs gelaatsuitdrukkingen werken perfect, als je tenminste een goede foto hebt gemaakt. Nadat je tevreden bent met je lichaamsbouw kan je jouw fighter verder aankleden. In het begin zal je niet echt veel keuze hebben qua kledij, maar eens je wat bent gevorderd in het spel zal je een flink aantal kledingstukken kunnen vrijspelen en aankopen. Dat doe je trouwens met sterren die je verdient tijdens je gevechten. Humor is heel belangrijk in deze Reality Fighters en dat zie je bij de kledij. Je kan je verkleden als zombie, konijn, Zeus en nog veel meer.

Eens je tevreden bent met je outfit is het tijd om een stijl te kiezen. Hierbij moet je niet denken aan zaken als karate of boksen, al zijn die stijlen ook aanwezig. Ons oog viel eerder op zaken als zombie, ballet, breakdance, disco of super hero. Net als bij de outfits kiest Reality Fighters dus eerder voor het grappige dan voor het realistische, ondanks de naam van het spel. Tijdens het spelen zal je ook nieuwe gevechtsstijlen vrijspelen, net als bij de kledij. Ook wapens zijn van de partij, al zijn die niet onmiddellijk beschikbaar voor gebruik. Je kan daarbij kiezen voor bijvoorbeeld een katana, maar waarom ga je niet voor een grasmaaier, een pan, een toeter, een toverstaf of een vliegend tapijt? Elk wapen heeft zijn eigen stijl en meestal hebben ze ook een grappig effect op de tegenstander.

Als het op je personage aankomt, dan zit het dus duidelijk goed in Reality Fighters. De humor is aanwezig en de manier waarop je gezicht wordt overgezet naar een fighter is heel knap gedaan. Verwacht je hierbij niet aan graphics van de bovenste plank, maar de overvloed aan mogelijkheden maakt veel goed op dat vlak.

Het geluid is nooit overweldigend, maar je kan er wel iets leuk mee. Je kan zelf enkele kreten van je vechter inspreken. We kunnen ons nu al voorstellen dat enkele creatieve breinen zich helemaal zullen laten gaan met deze optie.

Daar ben ik al eens geweest

De augmented reality is niet alleen van toepassing op je vechtersbaas. Ook de omgeving werkt lustig mee. Om te beginnen krijg je in het spel al enkele realistische omgevingen voorgeschoteld, zoals de Taj Mahal, Tokio, een bos enzovoort. Bij het begin van een spel kan je dan zelf kiezen waar je de vechters plaatst. Bij deze omgevingen is dat niet zo belangrijk, maar dat wordt het wel wanneer je zelf je arena gaat kiezen. Dat kan op twee manieren. Ten eerste kan je bij het begin van een gevecht kiezen voor augmented reality. Doe je dat, dan schiet je camera in actie en kan je een foto maken van iets in je omgeving, waarna je het gevecht daar kan laten doorgaan. Dat is mooi om even snel aan je vrienden te tonen hoe het nu allemaal juist werkt, maar de tweede optie is een flink stuk leuker. Je kan namelijk ook bepaalde plaatsen opslaan. Zet je op een strategische locatie, kies je beginplaats en je Vita zal al het werk doen. Gewoon draaien met de camera en hij zal vanzelf foto’s maken en een arena creëren. Het vraagt in het begin wat oefening, maar eens je het goed kan, zal je mooie plaatjes kunnen maken. Net als bij de fighters werkt de AR dus goed wanneer het op locaties aankomt. Tot nu toe hebben we nog geen klachten over Reality Fighters, maar misschien wordt het eens tijd om de echte gameplay te gaan testen.

Rammen op die knoppen

Net daar begint het hele zaakje spijtig genoeg te rammelen. Het is heel fijn dat de AR goed zijn ding doet, maar in zijn kern hoort Reality Fighters ook een goed vechtspel te zijn. Dat is het spijtig genoeg iets te vaak niet. Om te beginnen is het allemaal veel te stroef, niets lijkt echt vloeiend te gaan. Ook hebben de fighters net iets te weinig moves in hun arsenaal, waardoor je al snel steeds dezelfde zaken ziet passeren. Zelfs de speciale moves, waarvoor je een metertje moet doen vollopen, zullen al snel beginnen vervelen. Je kan ze dan ook net iets te vlot gebruiken.

Ook de controls zijn niet echt van de bovenste plank. In het begin zal je nog proberen om op een degelijke manier combo’s op je scherm te toveren. Op een bepaald moment zal je echter snappen dat het allemaal veel beter gaat wanneer je in het wilde weg op de knoppen begint te rammen. Dat is echter niet het doel van een goede fighter en dus zal de fun er snel af zijn. Toch spijtig om te zien dat er blijkbaar te weinig aandacht is besteed aan dit aspect van het spel. Iets meer diepgang in het vechten had een kleine topper van dit spel kunnen maken, maar nu gaat het verloren gaan als een middelmatige fighter met een leuke gimmick. Je kan trouwens ook aan de slag met het touchscreen en het touchpad. Door op de voor- of achterkant van je Vita te tikken of te swipen zal je moves kunnen uitvoeren. Het kon natuurlijk aan ons hebben gelegen, maar echt vlot vonden we dat niet. Vooral omdat je soms ook nog je knoppen moet gebruiken en je vingers door het over en weer gezwier al eens in de knoop durven geraken.

Wil je toch wat tijd spenderen aan Reality Fighters, dan kan dat in een paar modi. Vooreerst heb je de Story Mode, waarin je onder leiding van Mr. Miyagi – ja, die van Karate Kid – moet uitgroeien tot een echte meester. Dit doe je door een hoop gevechten te winnen of door een paar speciale uitdagingen tot een goed einde te brengen. Eens je deze mode een keer hebt uitgespeeld, kan je er nog een keer helemaal doorspelen, maar dit keer mag je ook je wapens gebruiken. Daarnaast heb je ook nog Quick Fight, Time Attack en Survival. Quick Fight zijn gewoon losse gevechten, waarin je eens lekker link mag doen. In Time Attack moet je zo snel mogelijk objecten kapotslaan om zo punten te verdienen, die je dan weer kan gebruiken om spullen te kopen. In Survival tenslotte is het de bedoeling dat je zo veel mogelijk vijanden achter elkaar verslaat, zonder te sterven. Niks nieuws onder de zon dus. Je kan in Reality Fighters trouwens ook aan de slag met je vrienden, via ad-hoc of gewoon over het internet. Dat internet kan je ook gebruiken om via Near bepaalde cadeautjes uit te wisselen met andere gamers.