Star Wars: The Old Republic
Vrede, het is iets dat de Galactische Republiek al een lange tijd kent doorheen het heelal. Beschermd door de Jedi voelen alle rassen zich veilig, maar helaas komt hier, zonder dat iemand het zag aankomen, abrupt een eind aan. Uit het niets kwam de Empire met duizenden, zoniet honderdduizenden gelijktijdig aanvallen. De Jedi waren volledig verrast door alle plotse aanvallen en moeten nu vanuit hun thuiswereld de oorlog in hun voordeel zien om te draaien. Als bewoner binnen deze oorlog sta je nu voor een keuze. Steun je het Keizerrijk of de Republiek?
* lees hier ons dagboek van onze avonturen in Star Wars: The Old Republic *
De eerste indruk
Voor mensen die Star Wars: The Old Republic maar met een half oog open gevolgd hebben, is het misschien goed om te weten dat dit niet het universum is dat iedereen kent. SWTOR speelt zich 300 jaar na de gebeurtenissen uit Knights of the Old Republic af en duizenden jaren voor de films. Daardoor zullen de meeste figuren die je in dit heelal ontmoet nieuw zijn voor iedereen, maar zullen er ook verwijzingen zijn naar de KOTOR-reeks. Toch blijft het universum nog steeds Star Wars en zullen zowel de planeten als de rassen vertrouwd aanvoelen voor de speler en voelt het aan alsof het nooit anders geweest is.
Als speler krijg je tijdens het maken van je karakter meerdere opties om je personage uniek te maken, maar helaas is het uiteindelijke design misschien toch niet zo speciaal. Alle speelbare rassen hebben menselijke vormen en proporties, waardoor een ander ras kiezen meer aanvoelt alsof er een kleurenpalet (met al dan niet stekels) over het lichaam getrokken wordt. Je kan echter wel veel soorten tatoeages, haarstijlen, kleuren en uitdrukkingen kiezen om je gezicht aan te passen. Dit is uiteindelijk erg belangrijk, aangezien je jouw gezicht vergeleken met een andere MMO vaak zal zien terugkomen.
Nadat je het spel effectief hebt opgestart, is je eerste indruk erg belangrijk in een MMO, want het gebruiksgemak van de interface en de controls van je personage moet je het volledige spel doorsleuren. Hier slaagt de game in grote lijnen erg goed in. Je personage reageert perfect en er is geen enkele vorm van (server)lag of "vreemde" bewegingen te bespeuren. Ook de interface is mooi opgedeeld over het scherm met duidelijke icoontjes, info over quests en degelijke locaties om je skills te plaatsen. Mensen die echter de UI een eigen stijl geven zullen hier knarsetanden, want buiten balkjes zoals de chat zul je geen opties vinden om icoontjes of skillbalken te verplaatsen en ben je vrijwel genoodzaakt om alles te laten staan zoals het is, omdat het zo nou eenmaal het beste uitkomt.
Let me tell you a story
Doorheen het ontwikkelproces heeft Bioware vaak het verhaal aangeprezen als "vierde pilaar" binnen MMORPG's en gelijk hebben ze. Net als in hun RPG's zal ieder van de acht klasses zijn eigen verhaal krijgen als leidraad door het spel. Binnen het verhaal krijgt iedere speler keuzes zoals we die kennen uit Dragon Age of Mass Effect en jouw beslissingen zullen het verloop van de game verder bepalen. Kies je om wreed te zijn, dan zullen npc's je later ook vrezen of misschien verafschuwen. Help je hen, dan zullen ze ook jou eren, maar kunnen er ook mensen jou haten omdat je hen verraden hebt. Om het verhaal aan de speler over te brengen zul je net zoals in andere MMO's quests voorgeschoteld krijgen, zijnde het wel dat iedere quest ingesproken is.
De duizenden stemmen in de game helpen het verhaal wel degelijk. Waar je in andere MMO's vaak snel een quest accepteert en de vele teksten skipt, krijg je ze hier allemaal te horen in dialoogvorm. De meeste quests mogen dan wel van het type 'dood zoveel X', 'breng of vernietig zoveel Y' zijn, het feit dat je hoort wat er gaande is, laat je meeleven in het verhaal en zet je er toe aan om het spel verder te spelen en dat is precies wat telt om progressie te maken en je te amuseren. Zelfs zijmissies die op simpelere dingen kunnen aankomen, zijn meestal boeiend om te volgen en op iedere planeet kom je wel terug meer te weten van de lore van Star Wars en alle conflicten die er gaande zijn.
Nu en dan kom je door één van je quests in een zone terecht die exclusief voor jou (en iedereen in je party) gemaakt is. Hier krijg je vaak plottwists en speciale gevechten voorgeschoteld. Dat je hierbij niet op een nieuwe spawn moet wachten of niet gespoild kan worden door iemand die net voor je hier was, is mooi meegenomen. Uiteindelijk kun je ook kiezen om alle dialogen te skippen en enkel de keuzes te maken die nodig zijn, maar reken maar dat je dan veel leuke dingen zult missen en dat je je wel eens kan gaan vervelen na een tijdje.
Art boven realisme
Niet alleen lore moet er zijn, maar het oog wil natuurlijk ook wat. Om de levensduur van de game ten goede te komen, heeft de maker voor een artstijl gekozen in plaats van realistische graphics met "echte" omgevingen. Deze stijl zal door de jaren hopelijk trager verouderd overkomen, wat wel belangrijk is voor een game die lang gespeeld moet worden. De artstijl zorgt er ook voor dat mensen met een oudere pc of laptop niet veel moeten inboeten tegenover gamers met high-end systemen en de gebieden zullen (op effectjes, textuur en resolutie na) net hetzelfde eruit zien als iemand die alles op maximum kan spelen. Spijtig genoeg wil dat ook zeggen dat mensen met een dure computer niet alles uit hun hardware kunnen persen om echt versteld te staan van de graphics. Er is momenteel zelfs geen optie om anti-aliasing omhoog te krikken, al komt daar met de aankomende 1.1 patch verandering in.
Toch zullen er op bepaalde momenten wel monden openvallen. De juiste stijl kan iets verbluffend mooi maken en iedere planeet heeft dan ook zo zijn regio's en panoramabeelden waar je even stil bij wil staan. Of het nu de drukke steden van Coruscant of Nar Shadaa zijn of de vlaktes van Tatooine en Hoth. De Star Wars-sfeer druipt gewoon van de planeten af en dat is nou net wat we willen zien. Of het echter ook door de jaren heen aangenaam blijft om te bekijken kan enkel de tand des tijd ons mededelen.
Waar de game ook aan moet voldoen is geluid. The Galaxy Far, Far Away heeft al sinds het ontstaan memorabele muziek en die is hier mooi in verwerkt om ons gedurende het reizen te vergezellen. Gezellige saxofoonmuziek in kantines en typisch actievolle muziek tijdens gevechten, het is er allemaal. Enkele van de planeten houden het wel stil tijdens het rondreizen, maar je hoeft niet constant met rumoer rond je oren te zitten als je van de omgeving wilt genieten. De muziek is er en dat is maar normaal ook, maar het zijn de ingesproken stemmen die hier een pluim verdienen. Alle dialogen die je tegenkomt zijn van hoge kwaliteit en ook de lipsynchronisatie is quasi overal perfect. Opmerkelijk is ook dat het detail in de gezichten tijdens dialogen hoger is dan tijdens de overige gameplay, maar dat is dan ook nodig om de juiste uitdrukkingen te kunnen weergeven tijdens het praten, lijkt ons. Misschien kan Bioware dit detail later in de volledige game gebruiken?
Gekende combat
Het mag dan wel Star Wars heten, maar verwacht geen fragmenten zoals uit de films waarin salto's en stunts à volonté op het scherm verschijnen. Voor de combat in SWTOR heeft Bioware voor de traditionele mix van tanks, healers en DPS gekozen en heb je ook een automatisch targetsysteem zodat je niet hoeft te mikken nadat je een target gekozen hebt. Wat wel opvallend is, is het feit dat er geen auto-attack in de game zit.
In plaats daarvan krijgt iedere klasse een basisaanval die ze vrij kunnen gebruiken en die geen munitie of force verbruikt. In het begin is het zeker aan te raden gebruik te maken van deze aanval en sommige aanvallen kunnen later een extraatje bieden als je die in combinatie met de basisaanval gebruikt. Voor close range combat is het quasi een must, aangezien het een bonus is bij de schade die je doet, maar sommige ranged aanvallers zoals de sorcerer of de trooper hebben minder baat bij deze aanval en kunnen het in de latere levels zelfs compleet negeren.
Ook het sterker worden in de game is traditioneel gehouden door via experience (dankzij kills en quests) in level te stijgen. Vanaf een bepaald niveau krijg je echter wel de optie om je klasse verder in één richting te specialiseren. De Sith Inquisitor bijvoorbeeld krijgt de optie om Assassin of Sorcerer te worden. De beslissing die je maakt is erg belangrijk, want er is later geen mogelijkheid meer om hierop terug te komen. Waar je wel vrij in bent, is waar je je punten aan besteedt in de skilltree. Je kan bepaalde aanvallen verbeteren, je verdediging verhogen of nieuwe krachten krijgen. Dit heeft Bioware mooi afgekeken van andere grote MMO's en zorgt voor wat meer specialisatie in je personage, maar hardcore spelers zullen hier wellicht altijd dezelfde builds creëren om het beste te overleven of om het meeste schade uit te kunnen delen.
Om je personage speciaal en krachtig te doen voelen heeft de ontwikkelaar ervoor gezorgd dat je bijna nooit één-tegen-één gevechten hoeft mee te maken. Vijanden bestaan meestal uit groepjes van twee tot vier npc's die samenwerken om je een kopje kleiner te maken. De sensatie die de gevechten opwekken is zeker leuker dan de eentonige gevechten die andere MMO's meestal bieden, maar het merendeel van de vijanden wordt al snel neergemaaid doordat ze weinig hitpoints hebben. Sommige van de sterkere groepjes kunnen wel een leuke uitdaging bieden en als je niet goed gebruik maakt van al je abilities mag je al het loodje leggen. Vier tegen één is natuurlijk niet eerlijk volgens sommigen, maar ook jij kunt de hulp inschakelen van een npc die je gedurende de game een handje zal helpen.
Companions of pets in andere MMO's zijn meestal maar npc's die voor wat extra schade zorgen, maar bij Bioware denken ze daar toch anders over. Gedurende het verhaal kom je meerdere companions tegen die, willens nillens, met je mee zullen reizen en die een band proberen op te bouwen. Iedere npc heeft zijn eigen verhaal dat afhankelijk van je relatie met hem of haar duidelijker naar boven komt. Hoe jij omgaat met je omgeving en met hen bepaalt hoe zij over jou denken en met wat geluk (of pech, afhankelijk van je visie) zullen ze zelfs van je beginnen houden of een relatie met je willen aangaan. Dit hebben we al in meerdere games van Bioware zien terugkomen en dat het ook zo prominent aanwezig kan zijn in een MMO is een mooi pluspunt voor de game.
Companions zijn ook erg handig: als tank kun je iemand bij je hebben die je healt of extra schade aanricht of als je zwakke armour hebt kan je companion de nodige klappen incasseren. Iedere companion heeft wel ergens zijn nut en je hoeft niet per se op hem/haar te letten, want ze kennen genoeg aanvallen om zichzelf te verdedigen. Laat hen echter niet te veel doen, want het is natuurlijk nog altijd een npc en zonder de nodige hulp zal je companion nog altijd sneller het loodje leggen dan jijzelf.
Ook professions zijn in de game aanwezig. Deze beroepen kun je vanaf een bepaald punt activeren en zorgen ervoor dat je naast het verhaal iets hebt om je mee bezig te houden en ze bieden een extraatje zoals nieuwe stukken voor je uitrusting, injecties die je healen of bepantseringen die je huidige gear sterker maakt. Zie het echter niet als een grindfestijn zoals in andere MMO's. Al het nodige vind je dan wel tijdens het reizen, maar je kan je companion al het werk laten doen voor jou.
Via een menu kun je missies uitkiezen die met je beroep te maken hebben en zo kan je je companion grondstoffen laten vinden of ze een opdracht laten uitvoeren in jouw naam. Daarna komen ze al dan niet met een extraatje (of niets als ze falen) terug en gaat je skill de lucht in. Deze manier van professions trainen gaat erg gemakkelijk en is leuk om tijdens pvp en het reizen uit te voeren, zonder dat je er veel door gestoord wordt. Zo kunnen mensen die anders niets om professions geven of geen zin hebben om te grinden eindelijk ook genieten van de bonussen die beroepen kunnen bieden.
Je speelt dit niet alleen
Het verhaal en je companion zorgen er dan wel voor dat je veel alleen kan doen, toch is dit een MMO en leeft de game op zijn community. Via chat blijf je steeds in contact met de mensen van je guild of in de regio en na uitgebreid gebruik kunnen we alleen maar zeggen dat er een heleboel vriendelijke spelers je willen helpen door vragen te beantwoorden of door een bepaalde quest tesamen af te werken als je companion alleen niet volstaat. The Old Republic bevat namelijk ook quests die je enkel kan afwerken in een groep van twee tot vier. Je kan ze alleen proberen, maar de vijanden zijn meestal zo talrijk of sterk dat je niet alleen op je npc kan rekenen voor de nodige hulp. Op iedere planeet vindt je zo meerdere "Heroic" quests terug die jou een aangename beloning geven als je de moeite doet ze af te werken, en bovendien dagelijks opnieuw te spelen zijn.
Niet alleen voor quests heb je anderen nodig, ook de dungeons in de game, Flashpoints getiteld, zul je met meerdere echte spelers moeten doornemen. Deze instanced zones hebben elk hun eigen verhaal dat je als groep beleeft en waarvoor je de nodige teamwork nodig hebt om de bazen klein te krijgen. Om de zoveel tijd kom je ook in dialogen terecht met je groep waar je elk je keuzes kan ingeven over wat jij zou willen zeggen, maar uiteindelijk wordt er via een dobbelsteenworp bepaald wie er het antwoord mag geven. Wat je precies kiest kan de uitkomst van de instance veranderen en in sommige gevallen krikt dit de herspeelbaarheid omhoog, maar uiteindelijk zijn de verhalen van de meeste dungeons niet van het kaliber als het hoofdverhaal en zullen meerdere mensen enkel willen groeperen om, zoals altijd, zo snel mogelijk de instance af te werken voor de items en de experience die je hier voor terugkrijgt.
Mocht je uiteindelijk het ultieme level van de game bereiken (50) dan kun je ook in grote groepen samenkomen om raids (Operations genaamd) te spelen. Deze zorgen voor een nog grotere uitdaging waarbij tactiek essentieel is om heelhuids alle vijanden neer te krijgen, met sterke en indrukwekkend ogende uitrustingen als beloning voor het 'uitspelen' van deze zones. Mocht je huidige gear je echter meer genegen zijn, dan kun je in sommige gevallen ervoor kiezen om je huidige uitrusting te houden en deze constant te verbeteren met materialen die je her en der in de game vindt. Zo kun je uiteindelijk op level 20 een mantel of lightsaber vinden die nog steeds van nut is eenmaal je het maximum level bereikt hebt.
Niet iedereen is je vriend
Er mag dan reden genoeg zijn om met vrienden samen te spelen, des te meer reden heb je om vijandelijke spelers om het leven te brengen. The Old Republic is één groot conflict tussen het Keizerrijk en de Republiek en de ontwikkelaars hebben dan ook genoeg opties in de game gestoken om eens die idiote Jedi of smerige Sith klein te krijgen. De meeste van de opties bestaan uit dingen die we uit andere MMORPG's kennen. Iemand tegenkomen in de open wereld resulteert meestal in een knokpartij waar de sterkste als winnaar wegwandelt en planeten zoals Tatooine of Ilum hebben enkele zones gekregen die je kan overnemen door de vijandelijke spelers weg te jagen en uit te moorden. Het klinkt leuk, maar momenteel zijn deze zones vrij inactief en zijn sommige zelfs verlaten te noemen. Misschien zijn er nog niet genoeg high level spelers of zijn de beloningen niet interessant genoeg, maar Bioware zal deze gebieden in de toekomst toch aantrekkelijker moeten maken om volk te lokken.
Wat ook van de partij is zijn de pvp-modes, Warzones genaamd. Op ieder moment kun je je voor deze Warzones inschrijven en meedoen wanneer je dit gevraagd wordt. Drie PVP-modi zijn er reeds in de game gestoken, maar slechts één is echt uniek te noemen. De eerste twee zijn varianten op Domination, waarbij je turrets moet veroveren en verdedigen om een vijandelijk schip klein te krijgen, en Assault, waarin je in een schip moet rondlopen om kamer na kamer te veroveren en uiteindelijk de controlekamer over te nemen. Niets nieuw onder de zon dus als je al eens een MMO of online shooter gespeeld hebt, maar waar we het meest enthousiast van werden was toch wel Hutball.
Deze derde modus laat twee teams het tegen elkaar opnemen om een bal van het midden van het veld bij het kamp van de tegenstander te brengen. Mocht je de bal in bezit krijgen, dan word je trager en licht je op waardoor je een makkelijke prooi bent voor de vele vijanden. Om het wat tactischer te maken kun je dan de bal wegsmijten richting een vriend. Wel uitkijken dat je goed mikt, want vijanden kunnen de bal opvangen als ze in hun pad staan en de bal kan op de grond vallen als je hem verkeerd smijt. Met teamwork komt je in deze modus nog het verst. Tanks kunnen bijvoorbeeld de bal nemen en zoals in american football oprukken en verder walsen. Terwijl de aandacht op de tank zit, kunnen healers van op een afstand hem op de been houden en kunnen de dps-spelers met de vijand afrekenen zonder dat ze zelf veel in gevaar komen.
Denk echter niet dat dit zo simpel is, want om het kamp van de tegenstander te bereiken moet je je via ramps een weg banen door de tegenstand en opletten voor vuur die uit de grond kan spuwen of gifpoelen waar je rond moet lopen. Vijanden kunnen met hun abilities jou wegduwen en mocht je in één van de vallen landen kan het wel eens snel met je gedaan zijn. Om het nog wat erger te maken heb je dan nog een omroeper die iedereen op de hoogte houdt van wanneer je een flater maakt of het onderspit delft. Het kan voor sommigen irritant zijn om aan te horen, maar uiteindelijk kan het erg nuttig zijn om bij te houden wat er rondom je gebeurt.
Toch kan het ook soms tegenvallen, want tenzij je vooraf een team gemaakt hebt, kom je met om het even wie in een ploeg te zitten en als ze er dan met een kip zonder kop maar rondlopen en wat vijanden doden zal het heel lastig worden om een punt te scoren. Zo kan een match makkelijk eenzijdig worden en met een 5 - 0 achterstand en nog vijf minuten op de klok zou je er toch wel de brui aan willen geven. Verder kun je ook niet aanduiden welke modus je precies wilt doen of zien hoelang je moet wachten op de volgende match en als je dan constant de Warzone krijgt die je het minst leuk vindt, zul je het wel snel beu worden.
Zijn er sterren in de Wars?
Om de speler nog een extraatje te bieden krijg je in de loop van het spel ook je eigen schip ter beschikking. Bij iedere MMO waar je in de ruimte kan verwachten de fans wel dat je er ook in kan rondvliegen om te reizen en te verkennen. Het kan super zijn, maar momenteel is het allemaal ietwat teleurstellend. Je krijgt wel je eigen schip die je als hub of "huis" kan gebruiken en van waar je makkelijk van planeet naar planeet kan reizen via een wereldmap. De optie om zelf het stuur over te nemen en via lichtsnelheid een verre planeet te bezoeken is er niet. Om de speler toch zijn schip in actie te laten zien heeft de maker ruimtemissies afgeleverd, alhoewel ook die nou niet bepaald voor veel sensatie zorgen.
Begrijp ons niet verkeerd. Eenmaal een missie begint, heb je wel direct dat Star Wars-gevoel en grafisch ziet alles er puik uit, maar ook hier kun je niet zelf het stuur overnemen. In plaats daarvan is het volledig on-rails en kun je zelfs niet meer of minder gas geven. Bewegen, mikken en schieten werken volledig met de muis en vijandelijke projectielen kun je ontwijken door een barrel rol uit te voeren met de spacebar, al is dat in de eerste missies niet echt nodig. De vijandelijke fighters zijn bijna nooit een bedreiging voor je en vliegen er vaak bij voor de show. Het zijn echter de turrets op grote schepen die de neiging hebben je constant het leven zuur te maken. Eerst deze turrets uitschakelen is dan geen overbodige luxe. Je schip kun je upgraden door nieuwe stukken te kopen bij een vendor in de steden, wat wel handig is voor de latere opdrachten, want vijanden worden dan talrijker en de stralen doen gewoon ook meer schade.
Dat er nog veel nieuwe content op de planning staat zoals het nuttiger maken van guilds en het toevoegen van echt rondvliegen in de ruimte werd ons al meegedeeld, maar momenteel mist er hier en daar toch nog iets om de game echt "afgewerkt" te noemen. Waar de ontwikkelaar wel in geslaagd is, is het toevoegen van die "vierde pijler", namelijk het verhaal. Nooit eerder werd je zo meegesleurd in een verhaal en had je ook reden om het effectief te volgen en dat was nu net hetgeen waar de maker al die jaren over doordraafde. Als men er nu ook in slaagt om in de toekomst met de juiste updates af te komen, dan zal het voor de concurrenten nog lastig worden om geen spelers te verliezen aan deze grote ruimte hier ver, ver weg.
- Art-stijl klaar voor de toekomst
- Het verhaal sleurt je mee
- Professions trainen is echt leuk
- Companions zijn echte meerwaarde
- (nog) Geen echte spacecombat
- Interface kun je bijna niet aanpassen
- Guilds hebben momenteel weinig nut