Dragon Ball Z: Ultimate Tenkaichi

Daar zijn ze weer. De sterkste vechters van de Aarde en het heelal zijn blijkbaar nog lang niet klaar met elkaar tot pulp te slaan, want als er één serie in het fighting-genre is die maar blijft terugkomen voor meer is het wel Dragonball Z. Door de jaren heen heeft de reeks veel goede, maar ook minder goede titels gekend en iedere fan wacht nog steeds op een nieuwe 'Budokai 3' of 'Tenkaichi 3'. Deze laatste titel zal misschien eindelijk overtroffen kunnen worden met deze nieuwe game, van de hand van ontwikkelaar Spike. Een eerste blik ziet er alvast gunstig uit.

Als je voor het eerst het spel opstart en een gevecht aangaat, zul je wellicht verstelt staan van hetgeen op je scherm getoverd wordt. Spike heeft ervoor gezorgd dat de anime zo goed mogelijk beleefd kan worden en heeft het detail in de omgevingen en de personages weer eens de hoogte in gesmeten. Zodoende ziet de game er op bepaalde momenten echt geweldig uit en dat zorgt bij bepaalde grote aanvallen voor beelden waarvan je mond zal openvallen. Ook het geluid sluit hierbij aan en vormt dus een mooi, aanvaardbaar geheel.

Niet alleen grafisch is de game de lucht in geschoten, maar ook de snelheid van de gevechten is eenvoudigweg het hoogste dat je ooit in een fighting game gezien zult hebben. Personages slaan elkaar even snel als dat we gewend zijn van de televisiereeks en dat zonder dagen te moeten wachten vooraleer we weten wie er als winnaar uit de bus komt. Helaas heeft deze grote snelheid ook een nadeel met zich meegebracht en dat kan voor velen al het goede wat we nu vermeldt hebben teniet doen.

Eentonige combat

De game maakt namelijk gebruik van verschillende automatische combo's die na een drietal goede slagen geactiveerd kunnen worden. Iedere keer zul je de keuze hebben om één van twee knoppen in te drukken en vervolgens zal je personage verschillende snelle of korte, krachtige meppen uitdelen. Het gevecht gaat daardoor een paar versnellingen hoger, maar buiten een richting en één knop zul je niks anders meer moeten zelf doen en dat laat voor een vechtgame toch een raar gevoel achter.

Wat nog erger overkomt is dat quasi ieder personage dezelfde combo's gebruikt en buiten de speciale aanvallen zoals de Kamehameha of Wolf Fang Fist zullen Goku, Cell of Brolly net dezelfde combo's tegen elkaar gebruiken. Het is zeker mooi en geweldig om eens te aanschouwen, maar na twee uur in het spel zul je het toch wel mooi gezien hebben en wat meer variatie wensen. Gelukkig kunnen de ultieme aanvallen nog voor wat frisheid zorgen en ook aantonen wat voor kracht ze wel niet hebben door kraters achter te laten of rotsen te vernietigen, maar nadat je speciale aanval is afgelopen zal de omgeving helaas terug zijn zoals het enkele seconden eerder was.

Om je te verdedigen tegen al de automatische combo's krijg je vooraleer de aanval start een keuze tussen twee mogelijke knoppen die je vijand zal gebruiken. Heb je de juiste beet, dan counter je de aanval en kun je eventueel een tegenaanval lanceren. Faal je echter, dan zul je genoodzaakt zijn om de vier aanvalstoetsen te spammen om bij je positieven te komen, iets wat helaas meer op geluk werkt dan op echte vaardigheden. Omdat dit het hele spel zo werkt, zal je ofwel al snel afhaken door deze vechtkeuze ofwel blijf je doorbijten en krijg je toch nog wat te zien.

Story mode is terug

De eerste mode die terug van weggeweest is is de Story Mode. De makers hebben geprobeerd om al hetgeen wat de fans vroegen hieraan toe te voegen en je kan dus ook de volledige Z-saga verwachten. Ook krijg je nog enkele film- en GT-momenten (wel geen Super Saiyan 4 Goku), maar gelukkig wel een Gogeta en de gemene draak Syn Shenron. Om de verhalen beter te vertellen heeft de maker voor echte beelden uit de anime gezorgd, samen met enkele in-game momenten waarbij de personages zelf praten. Helaas zal er ook een hoop gewone tekst van tijd tot tijd op je scherm verschijnen. Dit is soms een bedenkelijke keuze omdat er evengoed voor tekst of eventueel een gevecht gekozen kon worden.

Doorheen de gevechten zul je een wereld krijgen om in rond te vliegen en eventuele zijgevechten te doen, maar deze gevechten zijn louter om de tijd te doden en hebben wel niks met het spel op zich te maken. Je kan natuurlijk ook Dragon Balls vezamelen, maar voor het overige valt er niet zoveel te doen behalve naar je volgende doelwit te vliegen. Toch is de hoeveelheid laadschermen overdreven te noemen. Zo kregen we niet enkel na elk anime-stukje laadtijden te verduren, maar ook geregeld na in-game fragmenten en zelfs na stukjes tekst. Vier keer laadtijden moeten afwachten voor je effectief aan een gevecht kan beginnen, is van het goede teveel.

Maak je eigen held

Nog een belangrijke mode die voor het eerst zijn intrede maakt is de Hero Mode. Hier kun je zelf je eigen personage maken met zijn eigen haarstijl en kleuren, al zul je nog steeds die alom gekende Toriyama-look bekomen en zal je personage altijd wat weg hebben van een reeds bestaande Saiyan. Net zoals in de Story Mode maak je hier een uniek verhaal mee (al is het vrij simplistisch) en kun je tegen tal van bekende slechteriken vechten. Je personage begint wel als een zwakkeling en hij zal via een levelsysteem zich moeten opwerken in kracht en HP. Dit zorgt ervoor dat je veel moet vechten tegen dezelfde tegenstanders om te kunnen stijgen, maar het eindresultaat mag er best wezen.

Natuurlijk heb je in deze game ook de training, battle en tournament modi die terugkomen en deze twee laatste kun je zowel lokaal als online met meerdere spelen. De training is perfect om je aanval en verdediging bij te schaven of om gewoon alle speciale aanvallen op het gemak eens door te nemen en tegen je vriend of online vechten is nog steeds even leuk als anders als je vriend tenminste niet naar je controller kijkt wanneer je een knop kiest om je cyclus combo's te starten.