Kinect Sports Season 2

Het succes van de Wii en zijn innovatieve motion controls is voor een aanzienlijk stuk te danken aan de toegankelijkheid het demoschijfje dat bij elke console werd meegegeven. Wii Sports heeft dan ook een speciale plaats in ons hart, maar kreeg na ettelijke jaren trouwe dienst een plaatsje helemaal achteraan in de kast toen we Kinect Sports ontdekten. De full body-bewegingsdetectie werkte wonderwel en was nog plezanter om in de woonkamer aan het sporten te slaan. Nu is er Kinect Sports Season 2 en vragen we ons af of deze nieuwe game goed genoeg is om zijn voorganger in het stof en naast de Wii Sports-disc te doen belanden.

Season 2 heeft net als het originele Kinect Sports in totaal zes sporten op het schijfje staan. Het gaat om allemaal nieuwe sporten, al zijn de parallellen en verfijningen tegenover de voorganger soms niet ver te zoeken. We kunnen kiezen uit American Football, skiën, baseball, darts, golf en tennis. Elk van deze sporten werd zoveel mogelijk verzoend met de mogelijkheden van Kinect, soms met de succes maar soms ook met de nodige tekortkomingen.

Tennis was al een publiekslieveling op Nintendo’s console en het is dan ook enigszins logisch dat Rare deze sport aan haar line-up heeft toegevoegd, na vorig jaar nog voor tafeltennis te kiezen. Het spelletje speelt nog steeds erg intuïtief en werkt goed, zowel met een als met twee spelers. Door verschillende soorten armbewegingen te maken wissel je tussen slice, topspin en andere slagen. Een stapje naar voren zetten terwijl je slaat zorgt dan weer voor extra snelheid achter de bal. Jammer genoeg krijgen we de opslag moeilijker geoptimaliseerd dan bij Wii Sports, maar de overige controls reageren wel zoals we verwachten. Je kunt zelfs de hawk-eye inroepen wanneer je het niet eens bent met de beslissing van de umpire door met veel misbaar je beide armen in de lucht te steken. Kinect tennis is leuk zonder revolutionair te zijn, maar slaagt er niet echt in om Nintendo’s interpretatie helemaal te doen vergeten.

Ook golf is een oude bekende, en ook daarin probeert Rare je zo goed mogelijk onder te dompelen en de geur van het gras van de fairway te laten opsnuiven: de hindernissen bekijken doe je door gewoon recht voor je tv te gaan staan. Wanneer je je hand naar je wenkbrauwen brengt en doet alsof je in de verte tuurt, zoomt de camera uit en krijg je een overzicht van de volledige baan. Genoeg gezien? Dan draai je je gewoon zijdelings en je avatar neemt de slagpositie aan. Als je er meteen een lap op wilt geven kan dat, maar verstandiger is waarschijnlijk om eerst even je arm in de lucht te steken en om een oefenshot te vragen zodat je beter kunt inschatten hoe hard je moet slaan, welke club ideaal is om de slag te nemen en hoe de wind je slag zal beïnvloeden. Het werkt allemaal erg vlotjes en we speelden elk van de negen holes dan ook ettelijke keren na elkaar om zoveel mogelijk birdies en eagles te scoren.

Darts moet nog een van onze favorieten zijn. Het is de bedoeling om je pijltjes zo te richten op het bord dat je zo snel mogelijk exact 501 totaliseert. Net zoals bij de echte sport – jawel, vogelpikken is een sport en wee degene die anders beweert – begin je elke game met een score van 501 die aftelt naar nul. Je moet jezelf in werppositie voor de tv positioneren, wat een crosshair op het scherm doet verschijnen. Door je arm te verplaatsen beweeg je ook de crosshair, die vastklikt op het moment dat je je arm naar achter beweegt om de werpbeweging in te zetten. Wanneer je nog wil corrigeren dan blijf je even zo stilstaan en kun je opnieuw gaan mikken om een nieuwe poging te wagen. Vergis je echter niet in de eenvoud van darts, want precisie in dit spelletje komt er enkel door veel geduld en een goed beheerste arm. Kan je die twee aspecten combineren, dan beleef je ongetwijfeld net als ons heel wat plezier aan deze sport.

Skiën is erg gemakkelijk om mee aan de slag te gaan, zelfs zonder de duidelijke tutorials die bij het aanvangen van elke sport worden getoond. Naar links of rechts leunen laat je sturen en door de knieën gaan zorgt ervoor dat je avatar versnelt. Er zijn in totaal drie hellingen waarlangs je kunt afdalen en waarop je telkens doorheen de verschillende poortjes moet skiën om de overwinning in de wacht te slepen. Het snelheidsgevoel en de druk om geen poortjes te missen zijn zeer aanwezig, vooral wanneer je met twee spelers tegelijk afdaalt.

De twee Amerikaans getinte sporten konden ons het minst van al bekoren, en dat moet voor een groot stuk te maken hebben met de hogere complexiteit van deze sporten, in combinatie met de ietwat minder intuïtieve bewegingscontrols. Bij baseball speel je afwisselend als slagman en als pitcher. Bij het pitchen, het werpen van de bal in de richting van de slagman van de tegenstander, krijg je tips om de bal ofwel hard of traag te werpen, strak of met een sierlijke curve. Wanneer jij de slagman speelt, moet je zelf inschatten hoe snel de bal aankomt en waar je precies moet slaan. Af en toe verschuift de camera naar een speler in het veld om de bal op te vangen of moet je ter plaatse lopen om met je slagman totaan de eerste honk te geraken alvorens de tegenstanders de bal te pakken krijgt. Dat betekent dat je soms ook gewoon naar vaak incompetente AI zit te turen, wat je frustratie en punten kan kosten.

De manier waarop American football werd gekinectiseerd is nog een stuk fragmentarischer. Je speelt enkel het aanvalsspel, terwijl de AI je team overneemt wanneer het in de defensie gedrukt wordt. Wat je moet doen is dan weer wel vrij intuïtief. Als quarterback buk je je om de bal op te vangen, je gebruikt de (overigens uitstekende) voice controls om een play af te spreken met je ploeg, en richt je tenslotte weer op om het spel te starten. Eens je de bal toegeworpen krijgt, beginnen je teamgenoten de looplijnen van de gekozen play uit te voeren en moet je er eentje uitpikken om de bal naartoe te gooien. Eens opgevangen, zwaait de camera naar die speler en moet je ter plaatse lopen om in de richting van het doel van de tegenstander te trekken. Hoe snel je dit doet of hoeveel voorsprong je hebt lijkt daarbij totaal niet uit te maken, want binnen de kortste keren word je sowieso ingehaald door verdedigers die je tackelen en je voortgang stuiten. Er eentje loswerken lukt soms nog wel, maar daarna kun je het zo goed als zeker schudden. Daardoor krijg je de indruk dat je niet echt zelf de volledige invloed hebt op het volledige spel, waardoor het vrij snel gaat vervelen.

Vijf van de zes sporten zijn ook voorzien van een extra minigame op de disc, terwijl er ondertussen ook nog een extra uitbreiding met zes nieuwe minigames als DLC werd toegevoegd. Die laatste is overigens volledig gratis, wat Season 2 natuurlijk nog wat aantrekkelijker maakt als pakket, al vinden we zes sporten nog steeds relatief weinig voor een full game. De meeste minigames zijn leuk om te spelen met vrienden, waarbij je telkens om de beurt aan de slag kunt. Vooral het hindernissenparcours op de skipiste en het gooien met dartspijltjes naar ballonnetjes zorgen voor heel wat hilariteit en ook in het uitbreidingspakket vonden we enkele leuke ideeën terug.

Heb je niet meteen vrienden in de buurt om naast je te gaan staan en fun te beleven, dan kun je nu ook uitdagingen sturen naar de vrienden in je Friendslist. Deze krijgen dan een uitnodiging te zien op hun scherm en kunnen proberen om jouw prestatie te verbeteren wanneer ze daar zelf tijd voor willen en kunnen maken. Er is natuurlijk ook een “gewone” realtime online multiplayer voorzien, waar de leukste momenten gekleurd worden door het vreugdedansje van de avatar van de overwinnaar – uiteraard ook motion captured. De graphics zijn nog steeds erg kleurrijk, terwijl de speakers meehelpen om in de sfeer van elke sport te duiken - denk maar aan de one hundred and eighty! die af en toe weergalmt in de dartsarena.