Just Dance 3

Just Dance 3 is dan wel de derde game in de erg populaire Just Dance-franchise van Ubisoft, het is nog maar de eerste keer dat de dansgame ook verschijnt met Kinectondersteuning. Helemaal losgaan in de woonkamer kan nu dus ook met je ganse lijf. Wij schoven alvast alle stoelen aan de kant en sloegen de beentjes helemaal los.

Dat is trouwens nog steeds de allereerste vereiste om plezier te beleven aan Just Dance 3 en elke dansgame tout court. Wanneer je het niet ziet zitten om allerlei gekke bewegingen met voeten, armen en heupen te draaien voor je tv, dan blijf je best zover mogelijk weg van dit soort games. Ben je daarentegen wel bereid om alle remmen los te gooien, dan is Just Dance 3 een erg degelijke partygame met een mooie tracklist en leuke features.

Over het muurtje gekeken

Qua besturing op Kinect is men bij Ubisoft duidelijk leentje-buurt gaan spelen bij de meest succesvolle dans- en tevens launchtitel voor Microsofts bewegingscontroller, Dance Central. De bediening van de menu’s en het selecteren van songs verloopt immers vrijwel identiek. Je houdt je rechterarm verticaal en je kunt dan door de selectieschermen navigeren door de arm ietwat te laten zakken of door hem hoger te heffen. Een optie selecteren gebeurt door je arm naar links te bewegen. Beter goed gejat dan slecht bedacht  denken we dan, al voelde de besturing van Just Dance 3 wel extreem gevoelig aan. Wanneer we gewoon met de armen naast het lichaam voor de tv stonden bleef het spel nog acties registreren, waardoor we af en toe ongewild een nieuwe song startten.

De vergelijking met Dance Central houdt verder ook zo goed als op, want terwijl de game van Harmonix heel erg je technische vaardigheden aanspreekt blijft Just Dance 3 vooral haar status van partygame hoog in het vaandel dragen. Begrijp ons niet verkeerd: je krijgt ook hier een virtuele danser te zien op het scherm die je zo goed mogelijk in spiegelbeeld moet nadoen en je wordt ook beoordeeld op de nauwkeurigheid en timing van je moves. Toch gaat dit zonder de verfijnde precisie die Dance Central van je vereist.

Mojo

Je krijgt ook telkens een aantal sterren voor je performance, die in een nieuw progressiesysteem verwerkt worden. Dat draait rond je Mojo, die verhoogt naarmate je meer en beter presteert. Door het bereiken van hogere Mojo-levels speel je nieuwe content vrij, zoals nieuwe dansmixes of playlists. Daardoor krijgt de singleplayer een zekere drive mee, zonder de partymogelijkheden te veel te beknotten, want elke aparte song is nog steeds vanaf het opstarten van de game speelbaar. Het Mojo-systeem zorgt zeker voor een extra dimensie, maar is anderzijds niet diepgaand genoeg om van een echte carrièremodus te spreken. Hopelijk wordt daar in editie 4 wel werk van gemaakt.

We haalden al aan dat de focus van Just Dance 3 nog steeds op het party-aspect ligt en dat kan deze keer trouwens voor de eerste keer met vier spelers. Kinect pikt automatisch het aantal spelers op dat zich voor de tv bevindt en trackt de moves apart. We hadden de indruk dat degenen die achteraan staan nog losser beoordeeld werden dan wanneer je alleen speelt, maar met vier ligt de nadruk natuurlijk nog meer op plezier in plaats van op highscores en accuraatheid. Sommige songs bevatten trouwens ook specifieke choreografieën die elk van de vier spelers maximaal tot hun recht laten komen.

Hoewel de meeste nummers wel leuk zijn om te dansen, sluiten niet alle choreo’s perfect aan bij de song of de danspassen die je in de videoclip te zien kreeg. Zo keken we bijzonder uit naar LMFAO’s Party Rock Anthem, maar waren al even teleurgesteld wanneer bleek dat er van shuffelen geen sprake was. De tracklist zit echter wel vol hedendaagse knallers en topklassiekers, waardoor jong en oud geen moeite hebben om iets te vinden waar ze zich op kunnen amuseren. Ook DLC is al van de partij, al is die voorlopig nog beperkt.

Stel zelf je choreografie samen

Wanneer de choreografieën niet volledig beantwoorden aan je verwachtingen of wanneer je gewoon eens lekker gek wil doen,  kun je deze keer dankzij Kinect ook je eigen pasjes opnemen, naspelen en versturen naar al je vrienden. De opnamefunctie werkt erg degelijk, al ondervonden we een minimale – maar wel merkbare lag – bij high-tempo moves. Naast de opnamefunctie is er ook nog een Sweat-modus die je een iets intensievere workout voorschotelt.

Op grafisch vlak is de overgang van Wii-visuals naar HD-beelden erg smooth verlopen en ziet het er allemaal erg kleurrijk en strak uit. De dansers en hun bewegingen zijn duidelijk weergegeven in silhouetvorm en volgen samen met de achtergronden het thema van de songs. Minstens zo belangrijk is natuurlijk het geluid en dat is vrijwel perfect. Elke song is de originele versie en blaast zoals je hem kent uit je speakers. Je kunt trouwens ook meezingen dankzij de karaoke-tekst die op het scherm komt tijdens het spelen.