Sonic Generations

Twintig jaar geleden besloten ze bij Sega dat het wel eens tijd werd voor een nieuwe mascotte. Om de een of andere reden vonden ze een blauwe egel wel een goed idee en Sonic The Hedgehog was geboren. Zijn populariteit zou met hoge snelheid omhoog schieten en al snel werd Sonic een legende binnen de gamewereld. Twintig jaar en een heleboel games later is Sonic nog altijd immens populair en dus zagen ze zich bij Sega verplicht om zijn verjaardag op gepaste wijze te vieren. Een game dat bestaat uit zijn beste momenten was een voor de hand liggende keuze en dus krijgen we Sonic Generations voorgeschoteld.

Sonic Generations draait helemaal rond Sonic door de jaren heen en ook het verhaal hangt daar aan vast. Eggman heeft weer eens een nieuw plannetje uitgedokterd en de vernietiging van Sonic is daar natuurlijk het belangrijkste onderdeel van. Hij wil doorheen de tijd reizen om al zijn oude nederlagen tegen Sonic uit te wissen, om er zo voor te zorgen dat hij eindelijk eens over de wereld mag heersen. Zijn tripjes doorheen tijd en ruimte hebben echter een vreemde bijwerking. Verschillende punten doorheen de geschiedenis beginnen door elkaar te lopen en voor je het weet komt de oude Sonic, zoals we hem kennen uit zijn beginjaren, de moderne Sonic tegen.

Samen besluiten ze om eens uit te vissen wat er nu eigenlijk allemaal aan de hand is en om tegelijkertijd al hun vrienden te redden. Zij zijn immers opgesloten geraakt in een of ander tijdloos vagevuur, waaruit geen ontsnappen mogelijk lijkt. Om iedereen te redden zullen beide Sonics moeten terugkeren naar plaatsen uit hun verleden, met als uiteindelijk doel de ondergang van Eggman, alweer. Het verhaal is magertjes en eigenlijk verwachten we ook niet veel meer. Sonic-games hebben nooit bekend gestaan om hun intrigerend verhaal en dat is ook nergens voor nodig. Net als bij zijn grote rivaal van weleer, Mario, draait het om de gameplay en bij Sonic hebben we het dan vooral over razendsnelle gameplay.

Als een schicht

Sonic is snel, heel snel en dat zal je geweten hebben. De eerste paar levels die je speelt zullen heel wat aanpassing vereisen. Met momenten vliegt alles zo snel voorbij, dat je zelfs geen idee hebt wat er nu juist allemaal over je scherm is gevlogen. Dat leek aanvankelijk een groot probleem, maar uiteindelijk viel het allemaal best mee. Zo wen je snel aan de immense snelheid en is het ook nog eens leuk om levels terug te spelen, ditmaal misschien een beetje trager, om alternatieve routes te zoeken. Want geen enkele level heeft een duidelijke lijn van start tot finish. Wil je de snelste tijd neerzetten, iets wat nodig is om de hoogste rank te krijgen in een level, dan zal je over een goed beeld van de spelwereld moeten beschikken, naast die vingervlugge reflexen die er voor zorgen dat je net dat ene platform niet mist.

Naast snelheid heeft Sonic natuurlijk nog een heleboel andere trucjes. Zeker nu je met twee verschillende Sonics kan spelen, zijn de mogelijkheden heel groot en daar hebben ze bij Team Sonic dankbaar gebruik van gemaakt. Je zal zo elke level twee keer moeten spelen, een keer met de oude en een keer met de moderne Sonic. Geen zorgen, het is niet exact dezelfde level, enkel de omgeving is hetzelfde. Speel je met de oude Sonic, dan krijg je ook de gameplay van vooral oudere games. Daarmee bedoelen we eigenlijk gewoon dat die levels zich laten spelen als een 2D-sidescroller. Dat wil niet zeggen dat er geen moderne snufjes aan te pas komen. Zo krijgt onze originele Sonic af en toe mogelijkheden die je zal herkennen van Sonic Colours, een game voor de Wii en DS.

Speel je met de moderne Sonic, dan krijg je vooral de maken met het aanzicht dat gekend is van de latere games. Meestal krijg je dan Sonic van achteraan te zien, waarbij het snelheidsgevoel danig omhoog wordt geschroefd. Deze Sonic kan boosten en heeft een speciale homing attack waarmee hij zich in de richting van vijanden kan schieten. Om maar te zeggen dat beide Sonics een compleet andere spelervaring geven, die elk op hun eigen manier volledig passen binnen het Sonic-kraam.

De controls van de oude Sonic zijn simpel en in 2D kan je met hem weinig verkeerd doen. Spijtig genoeg kan dat van de moderne Sonic niet altijd gezegd worden. Bij hem kan het door lastige controls al eens verkeerd lopen. Zijn homing attack wordt meer dan eens gebruikt om grote afstanden te overbruggen, waarbij je gebruik maakt van rondvliegende vijanden. Het gebeurt echter wel eens dat je niet direct de juiste vijand aanduidt, waardoor je onherroepelijk de afgrond in zal storten. Nog een paar kleine mankementjes met de controls van de moderne Sonic zorgden ervoor dat we over het hele spel heen liever op de oude manier speelden.

Je kan ook nog eens een aantal skills kopen, waarmee Sonic sneller kan gaan of een of andere speciale vaardigheid als een schild krijgt. Om skills te kunnen kopen, moet je tijdens het spelen punten verzamelen. Die krijg je door gouden ringen te verzamelen en door een hoge rank te halen op het einde van een level. Die rank hangt volledig vast aan je snelheid. Hoe sneller je een level kan doorknallen, hoe hoger je rank zal zijn. De leukste skill die je kan aankopen is eigenlijk geen echte skill. In de lijst mogelijkheden zal je een Sega Mega Drive controller zien staan. Koop je die, dan kan je op de Mega Drive gaan spelen, waarin natuurlijk de cartridge van de allereerste Sonic The Hedgehog steekt. Een leuk extraatje voor de oudere gamers onder ons.

Kort verhaal en zo veel meer

Zoals gezegd is het verhaal niet veel soeps en het speelt zich eigenlijk ook maar af over negen gebieden met telkens een level voor de oude en een voor de nieuwe Sonic. Samen met de vier boss fights kom je aan 21 levels. Nu weet elke fan van Sonic dat een level over het algemeen genomen niet erg lang duurt, dus zou Sonic Generations wel eens heel kort kunnen zijn. Gelukkig hebben ze hier bij Sega een mouw aangepast. Om te beginnen heb je naast het verhaal een boel uitdagingen die je kan spelen. Elke Sonic krijgt er zo 45, samen zijn dat er dus 90. Die challenges nemen een hoop vormen aan.

Zo heb je een flink aantal races, waarbij je het moet opnemen tegen jezelf of tegen een van je vrienden, die daarbij lustig gebruik maken van hun speciale gaven. Zo mag je racen tegen Tails in zijn vliegtuig of tegen Knuckles die al gravend zijn weg naar de finish zoekt. Maar er zijn ook andere uitdagingen. Af en toe zal je een nieuwe skill moeten gebruiken, die je dan vrijspeelt wanneer je het einde haalt. De challenges bieden voor ieder wat wils en zorgen er ook voor dat de speelduur aanzienlijk verlengd wordt.

Eigenlijk zitten er in Sonic Generations maar een paar echt slechte levels. Spijtig genoeg is dat het geval bij een aantal boss fights. Die zijn niet altijd even leuk en vooral de laatste baas is een enorme teleurstelling. Hier hadden we toch iets meer van verwacht. Dan zijn de rival battles tegen enkele van je oude vijanden veel leuker. Een gevechtje tegen Metal Sonic, Silver of Shadow is veel spannender en uitdagender dan de gemiddelde boss fight in Sonic Generations.

Het geluid in Sonic Generations is heel herkenbaar. Oude deuntjes komen herwerkt terug en de geluiden in de omgeving zijn al jaar en dag dezelfde. Sonic Generations is dan ook een eerbetoon aan het verleden van Sonic, dus nieuwe liedjes zouden eigenlijk onverantwoord zijn. De stemmen van de personages zijn met momenten onbedoeld heel komisch. Sonic en zijn vrienden klinken daarbij als een slechte Amerikaanse tekenfilm. Gelukkig doen ze niet al te vaak hun mond open. Grafisch is Sonic altijd al heel kleurrijk geweest en dat is nu niet anders. Oude omgevingen komen stelselmatig terug, dus echte verrassingen kom je niet tegen, maar alles is mooi omgezet naar de kwaliteit en de verwachtingen van vandaag.