Tetris

Iedereen die nog nooit van Tetris gehoord heeft, mag ten eerste eens onder zijn steen vandaan kruipen. Al sinds 1984 is dit spelletje op ettelijke platformen verschenen en nog steeds zindert het aanstekelijk muziekje in ons achterhoofd bij het horen van de naam. Hoog tijd dat de 3DS ook voorzien wordt van een eigen Tetris, hoewel er eigenlijk ook de mogelijkheid is om voorgaande DS-versies te spelen. Weet Nintendo deze klassieker ook succesvol naar de derde dimensie te brengen en daadwerkelijk iets toe te voegen of kunnen we toch beter eens in de budgetbak op zoek gaan naar de DS-versie?

De opzet van Tetris uitleggen lijkt ons een beetje overbodig. Laten we daarom maar meteen het startscherm ontleden. Deze linkt naar de belangrijkste onderdelen in het spel: het hoofdmenu, de marathon-mode, de fever-stand en de optie om Augmented Reality toe te passen. Het hoofdmenu zelf bestaat uit een tal van verschillende modi. Voor de mensen die de besturingsopties onder de knie willen krijgen is er een overzichtelijke tutorial gemaakt. Over het algemeen laat Tetris zich vlot besturen, maar we vragen ons wel af waarom de analoge stick ook niet gebruikt kan worden. Voor het verplaatsen van de Tetromino’s zijn we helaas beperkt tot het gebruiken van de vierpuntdruktoets, eentje die niet echt op de meest ideale positie geplaatst staat.

Wanneer de kunst der blokken plaatsen beheerst is, kunnen we kijken naar de 4 feature modes: Marathon, Computer Battle, Fever en Survival. In Marathon is het de bedoeling dat we een quasi eindeloos potje Tetris spelen, op voorwaarde dat je een vrij goede speler bent. Voor sommigen zal het game over-scherm sneller verschijnen dan voor anderen, zeker wanneer de snelheid van vallende blokken merkbaar opgedreven wordt. Vechten tegen 10 verschillende computergestuurde tegenstanders is de bedoeling van Computer Battle, waarbij ook nog eens een heel aantal power-ups gebruikt kunnen worden. Dit kan gaan van het kwijtschelden van enkele blokken of rijen tot het omwisselen van je hele Tetris-veld. Wees maar gerust dat er een potje gevloekt zal worden wanneer het slechte veld van je tegenstander plots voor je neus staat. Fever en Survival laten je op hun beurt weer in een smaller veld spelen, waarbij je bij het eerstgenoemde slechts één minuut de tijd krijgt om de klus te klaren. In de overlevingsstand komt er om de zoveel tijd een extra rijtje blokken bij, waardoor het snel klaren van rijen een must is. Een niet zo gemakkelijke opgave als op het eerste zicht misschien lijkt.

Om Tetris toch enigzins van vernieuwing te voorzien, heeft ontwikkelaar Hudson een hele resem modi toegevoegd in het Party-menu. Maar liefst negen verschillende van deze Party-standen zijn er te spelen, de één al wat interessanter dan de andere. De opdrachten variëren van het perfect nabootsen van figuren met behulp van Tetromino’s tot het schieten van Tetromino’s in een bepaalde vorm. Iedereen zal er wel ongetwijfeld zijn gading in vinden, maar het lijkt ons onwaarschijnlijk dat je alle 9 standen zult kunnen appreciëren.

Tot slot zijn er twee AR-modi te vinden in het spel. Zoek je AR-kaart met het vraagteken maar op, want dankzij deze kaart kan je Tetris op je bureau, bed of keukentafel spelen. Zowel Marathon als Torenklimmen zijn speelbare opties, maar echt praktisch is het allemaal niet. Bij Torenklimmer is het namelijk de bedoeling dat je een mannetje veilig naar de top van de toren moet begeleiden door Tetromino’s op elkaar te stapelen. Aangezien de toren 360 graden ronddraait, betekent dit dat de speler dit ook moet doen. Deze stand spelen op een ronde keukentafel zal nog wel lukken, maar op rechthoekige oppervlakten zal het een behoorlijke opgave worden. We beschouwen AR dan ook als een kleine, zij het wat gimmicky, extra.

Voor de liefhebbers van multiplayer is er ook het nodige voorzien. Er is de mogelijkheid om lokaal een potje te starten, al dan niet met meerdere exemplaren van het spel. Het is dus ook mogelijk om met slechts één cartridge tegen een vriend te strijden, al is er dan maar de mogelijkheid de strijd in slechts 3 modi te beslechten. Wanneer iedere speler over een exemplaar van het spel beschikt, zijn er enkele extra standen beschikbaar.

Een grotere uitdaging valt waarschijnlijk online te vinden, want via Wi-Fi kan je niet enkel tegen vrienden spelen, maar ook tegen onbekenden over de hele wereld. Je komt met zes andere spelers in een soort poule terecht, maar slechts één iemand kan de uiteindelijke winnaar zijn. Omdat power-ups ook van de partij zijn, kan dit regelmatig uitdraaien op een ietwat oneerlijk gevecht. Het is daarom ook jammer dat er geen gewone stand te bespeuren valt in het online-gedeelte. De online-opties zijn naar onze mening iets te dunbezaaid, maar wat er is, werkt degelijk. De verbinding met de server en met anderen verloopt meestal zeer goed en je kunt in afwachting op zes spelers zelf wat oefenen in een Tetris-veld.

In de volksmond wordt de 3DS-versie van Tetris vaak Tetris 3D genoemd, maar gelukkig is er besloten om het spel gewoon Tetris te noemen. Het 3D-effect voegt totaal niets toe aan de gameplay en zorgt enkel voor wat meer visuele flair. Dynamische achtergronden worden zo wat voorzien van wat meer levendigheid, maar dit brengt ook een groot nadeel met zich mee. Net zoals bij het spel Pyramids zorgde het 3D-effect ervoor dat er minder focus op de actie ligt en dus werden de blokken trager geplaatst. Dat kan niet echt de bedoeling zijn van een dergelijke game en al snel zullen de meeste spelers overschakelen naar een tweedimensionaal beeld. Toch is de algemene vormgeving van het spel zeer verzorgd en aangenaam om naar te kijken, mede dankzij de verschillende achtergronden.

We vragen ons wel af waarom er in deze Tetris geen Nintendo-thema’s meer te bespeuren zijn. De Nintendo DS kende namelijk een Tetris-versie met allerhande thema’s over Mario, Zelda en Metroid. Naar onze gemiste kans om dit geweldig concept verder uit te breiden. Mii’s maken ook hun opwachting in het spel en zijn zelfs te voorzien van diverse kledingstukken. Een kleine, maar leuke optie voor de casual player. Tijdens het verkennen van het hoofdmenu en het spelen van de verscheidene spelletjes krijgen we steeds dezelfde funky muziekjes te horen. Deze geluidjes zijn best aardig, maar zullen na enkele uren toch wat vervelen. Een klein beetje meer variatie had geen kwaad gekunnen.