Batman: Arkham City

Batman: Arkham City is het vervolg op het onverwacht succesvolle Batman: Arkham Asylum, dat veel gamers kon bekoren met zijn aangename combatsysteem, mooie omgevingen en verrassende plotwendingen. Toen was het de taak van Batman om Joker en de zijnen niet te laten ontsnappen uit het Asylum. Die strijd eindigde op één tegen nul voor onze gevleugelde held en je kon met een tevreden gevoel uitkijken naar een rustige toekomst voor Gotham City. Of toch niet?

Speeltuin vol gespuis

De rust is eigenlijk nooit teruggekeerd naar de geliefde stad van Bruce Wayne, de man achter Batman. Sinds de overwinning in Arkham Asylum is er enorm veel gebeurd. Door een akkoord met enkele duistere figuren heeft gevangenisdirecteur Quincy Sharp de burgemeestersjerp in handen gekregen. In ruil voor zijn promotie heeft hij een deel van de stad omgebouwd tot Arkham City. Dat is meteen de setting waar het spel zich afspeelt en het gebied beslaat ettelijke keren de grootte van Arkham Asylum. De cipiers van dienst zijn de high-tech TYGER guards. Aan het hoofd van de nieuwe supergevangenis staat niemand minder dan Hugo Strange. Door manipulatie heeft hij een speeltuin vol criminelen waar hij ongestoord zijn experimenten kan voortzetten. Bruce Wayne komt openlijk uit voor zijn tegenstand tegen die aantasting van rechtvaardigheid, maar wordt gegrepen door de cipiers en aan de genade van Strange overgeleverd. Die levert hem op zijn beurt uit aan de Penguin, en daar begint de uitdaging van Arkham City. Je moet op zoek naar wat het mysterieuze protocol 10 van Strange is, maar eerst moet je natuurlijk teruggrijpen naar de gedaante die Batman heet.

Van vlees en bloed

Vanaf het moment dat je het spel begint te spelen word je volledig ondergedompeld in de unieke en intense sfeer die we eerst leerden kennen in Batman: Arkham Asylum. Arkham City is qua oppervlakte dan misschien niet zo’n grote game in vergelijking met andere city-roaming games, maar Arkham City leeft wel écht. Een van de redenen hiervoor zijn de prachtige graphics die op het scherm tevoorschijn komen. De details in de omgeving zijn bijvoorbeeld echt ongelooflijk. Er komt rook uit de schoorstenen, vogels blijven veilig in de lucht, vuilnis (waarmee we niet het schorremorrie bedoelen dat de straten onveilig maakt), een spel van schaduwen, kortom: de stad ademt uit welke hoek dan ook niets dan sfeer uit.

Die sfeer vertaalt zich ook in het geluid van de game. Niet alleen komen alle vuiststoten en andere aanvallen perfect door, ook de muziek is heel typerend voor het hele gevoel dat rond Batman hangt. Het is spannend waar nodig, klinkt niet teveel op de voorgrond waar niet nodig en het draagt alleen maar bij tot een leuke ervaring. De voice-acting die we in Arkham City te horen krijgen is van een even hoog niveau als bepaalde punten waar onze held naartoe slingert. Dat komt omdat men de vaste stemacteurs van de Batman Animated Series gebruikt. Kevin Conroy speelt de rol van Batman/Bruce Wayne en doet dat al geruime tijd. Voor de andere personages zijn ervaren stemacteurs gebruikt, die hun sporen ook in andere games verdiend hebben. Nolan North speelt niet alleen de Penguin maar hij leende zijn stem ook aan de stoere Nathan Drake uit Uncharted. Het geheel voelt aan als een cinematische ervaring, waarbij je soms even links of rechts van het scherm zal kijken om er zeker van te zijn dat de woonkamer er nog is. Als je de Detective mode gebruikt, dan zal je automatisch bepaalde gesprekken opvangen. Dat kan gaan van simpele 'leerlingen' die bang bij hun ervaren crimineel met lege handen komen opdagen, maar vaak ook interessantere zaken waardoor je een nieuwe invalshoek krijgt omtrent de missies. De dialogen zijn een aangename afwisseling met de actie, want je merkt meteen dat er veel aandacht aan besteed is. Men maakt goed gebruik van de stemacteurs en Batman haalt telkens leuke spreuken uit zijn gepunte hoed, en dat alles zorgt voor een leuke dynamiek in de gesprekken.

Niet alleen de spelwereld ziet er meer dan goed uit, ook Batman zelf lijkt zo uit onze leefwereld te zijn weggelopen. Je ziet hem aftakelen naarmate je meer speelt en na ettelijke uren zal onze held meer en meer wonden, kleurscheuren en blauwe plekken vertonen. Wanneer je aan Batman denkt, dan gaat het niet om een onoverwinnelijke superheld maar wel over een getrainde vechtspecialist die ondanks alles nog steeds een mens van vlees en bloed is. Het gevechtssysteem in Batman: Arkham City brengt dat perfect in beeld. Het systeem is niet veel veranderd sinds Arkham Aslyum maar het is wel geoptimaliseerd, en dat is heel belangrijk. De game speelt veel vlotter en het gebruik van gadgets is nog meer een onderdeel van de gameplay geworden. Er is maar één knop om vuistslagen of trappen uit te delen. Geef daarbij de richting van jouw tegenstander aan en je bent even gevaarlijk als een olifant in een porseleinwinkel. Als iemand jou langs achter zou aanvallen kan je gebruik maken van een eenvoudige countermove zodat je ook die dommerik het hoekje om kan helpen. Dat systeem kan in andere games repetitief zijn, maar hier voelt elk gevecht door de grote combinatiemogelijkheden altijd anders aan.

Toegankelijke gadgets

Batman zou zichzelf niet zijn als hij zonder gadgets op pad ging. Via de financiële slagkracht van zijn alter ego Bruce Wayne kan hij een uitgebreid aanbod aan handige hebbedingetjes en technische hoogstandjes tevoorschijn toveren. De grapple gun, batarang en rookbommen behoren ondertussen tot de standaarduitrusting. Naarmate je vordert in de game krijg je ook leukere en meer doeltreffende zaken in handen. Zo is er een elektrisch toestel waarmee je aan de ene kant vijanden tijdelijk kan verlammen (of op elkaar kan laten schieten) en langs de andere kant is het nuttig om een motor op bijvoorbeeld een rolluik tijdelijk van kracht te voorzien zodat je er onderdoor kan glijden. Dankzij de granaten die Mr. Freeze je geeft kan je dan weer op plaatsen komen die voordien onbereikbaar waren. De gadgets zijn in Arkham City gemakkelijker met elkaar te combineren. Je kan een groep vijanden uitschakelen met verschillende zaken, zonder dat je daardoor verstrikt zal geraken in een moeilijke knoppencombinatie.

Véél bad guys

De bad guys uit Batman zijn de meeste gekende uit het DC-universum. Iemand die de comicreeks nooit gelezen heeft zal personages zoals The Joker en Catwoman zonder twijfel herkennen. Ontwikkelaar Rocksteady was echter bij de pinken want zij besteden in het spel ook aandacht aan minder bekende – maar daarom niet minder kenmerkende – slechteriken uit de reeks. Zo passeren Zsasz, Solomon Grundy of The Mad Hatter ook de revue. De keerzijde van de medaille is dan wel dat sommige personages niets meer doen dan passeren. Het is lovenswaardig dat de studio ook hardcore fans op hun wenken wilde bedienen, maar ze hadden daarbij de selectie iets kleiner moeten houden. De secundaire missies waar die personages hun optreden maken zijn in tegenstelling tot het hoofdverhaal niet allemaal van goede kwaliteit. Het is leuk om op een andere manier met het Batman-personage aan de slag te gaan omdat we in de ene missie CSI-gewijs het spoor van huurmoordernaar Deadshot moeten volgen om zijn terreurdaden te stoppen terwijl we in een andere paranoia ontwikkelen door de telefoongesprekken van Zsasz. Hoewel die goed van opzet zijn, kennen ze vaak een teleurstellend einde. Waar we als speler uitdaging en spanning verwachten, treffen we alleen gemakkelijke gevechten en oplossingen aan.

Een andere bad guy die naast de Joker of Harley zijn wederoptreden maakt is de Riddler. In Arkham Asylum bleef hij vooral op de achtergrond en kon je een honderdtal Riddler-vraagtekens terugvinden, verspreid over het hele domein. Hij keert nu met maar liefst 430 raadsels terug in deze sequel. Warm die hersens alvast op want je zal moeten bewijzen dat Batman meer in zijn mars heeft dan brute kracht. Sommige raadsels zijn heel eenvoudig op te pikken, terwijl je bij andere het betere denkwerk nodig hebt. Een combinatie van timing, gadgets en jouw handigheid bij de controle van Batman biedt vaak de oplossing. De Riddler deed zijn best om alles voor ons te verbergen, maar je hoeft de zoektocht niet helemaal alleen aan te gaan. In de verschillende bendes vind je handlangers van hem terug. Wanneer je die bende even laat slapen kan je diegene die groen oplicht best bij bewustzijn houden. Je kan hem ondervragen om tips te winnen die je helpen bij het zoeken naar raadsels. De tips komen vanaf dat moment ook op jouw minimap terecht en zo blijkt die ondervraging naast leuk ook nog nuttig te zijn.

Leuke extra

Wanneer je het spel koopt krijg je nog een interessante extra toegestopt: een code voor DLC die van Selina Kyle (Catwoman voor de vrienden) een speelbaar personage maakt. Je volgt daarbij een aparte verhaallijn. Die zit echter wel verweven in die van onze andere held en speelt zich af in vier episodes. Kyle krijgt haar eigen vijanden om te overwinnen en het zorgt voor een leuke verrassing. Catwoman is heel lenig en de speelstijl past perfect in de gameplay. De besturing voelt even vertrouwd aan maar biedt enkele vernieuwingen. Zo heeft zij een zweep ter beschikking, wat voor enkele nieuwe bewegingen zorgt. Als je de game volledig uitspeelt met Batman kan je het nadien nog eens dunnetjes overdoen met Catwoman. De locatie staat wel niet vermeld op de kaart dus je zal even moeten zoeken naar de juiste plaats om te wisselen tussen beide personages.