GRave Defense (iPhone, iPad)

GRave Defense

Door Steez

In Amerika is Halloween inmiddels uitgegroeid tot de grootste (commerciële) feestdag van het jaar en ook bij ons loopt het storm. Logisch dus dat ook ontwikkelaars maar al te graag op deze met spinnenwebben en skeletten gevulde kar springen. Zo rond deze tijd krijgen we allerlei speciale Halloween updates, levels vol spoken en pompoenen naar het hoofd geslingerd. GRave Defense probeert ons de daver op het lijf te jagen met monsters en mutanten in een apocalyptische setting. Verplicht nummertje of originele kijk op het bekende Tower Defense genre? Klokslag middernacht begonnen we er aan.

Tower Defense games houden al lang geen verrassing meer in. Het concept werkt perfect op toestellen met een aanraakscherm en is dan ook al tot vervelends toe gekopieerd en gerecycleerd. Het basisprincipe blijft hetzelfde: hou een steeds sterker wordende stroom van vijanden tegen door op strategische plaatsen in het level de juiste wapens neer te zetten. De wezens komen automatisch op je af, het enige wat jij moet doen is snel beslissen wat je bouwt en waar je het beschikbaar budget aan uitgeeft. Het verschil zit hem in de presentatie, afwerking of originele invalshoeken waar de makers mee op de proppen komen. Zombies en mutanten waren al een tijdje ‘hot’ en zijn een dankbaar lijdend voorwerp voor een Tower Defense game. Hier geen moeilijke plotwendingen of meerdere lagen in samenkomende verhaallijnen. In GRave Defense is de wereld om zeep na een allesvernietigende oorlog en het resultaat is een groepje survivors onder leiding van het leger die probeert in leven te blijven tegen een nooit eindigende stroom van vreemde wezens, gemuteerde monsters en gevaarlijke creaturen. Meer moet dat niet zijn. Met de graad van gewone soldaat word je het slagveld opgestuurd en kan je beginnen aan je campagne en het opklimmen tot in de hoogste regionen van de legertop.

Gelukkig kan je het stellen met meer dan een fakkel en een hooivork. Tot je keuze heb je geschutstorens met eenvoudige (maar doeltreffende) mitrailleurs, batterijen aan rakettenwerpers, experimentele stralingswapens en nog veel meer. Nodig ook, want je vijanden komen in danig verschillende variaties. Sommigen bewegen zich traag maar vereisen zwaar geschut, terwijl anderen dan weer pijlsnel door de lucht vliegen en enkel neergehaald kunnen worden met ground-to-air installaties. Kijk dus goed uit je doppen wat je waar zet en wees voorbereid op mutanten van verschillende kaliber. Noodzakelijk is dat je snel leert wat de eigenschappen van een wapen zijn (snelheid van afvuren, kracht en bereik) om zo juiste keuzes te maken en het hoofd koel te kunnen houden tijdens de soms hectische situaties. Origineel bij GD is dat de hordes vijanden niet telkens dezelfde route volgen. Voorafgaand aan iedere wave krijg je eerst te zien volgens welk pad ze zich een weg richting basis zullen banen. Dankzij deze goede vondst moet je dus extra rekening houden met de mogelijke routes en des te zorgvuldiger je posities kiezen zodat je niet opeens zonder geld komt te zitten en een groep mutanten je volledig verrast, met Game Over tot gevolg. Nog een toffe toevoeging zijn de nuttige voorwerpen die je tegenstanders soms laten vallen. Dit kan extra cash zijn, maar ook dynamiet, health of een power-up die tijdelijk de monsters kan vertragen. Je hebt slechts enkele seconden de tijd om een achtergelaten object te gebruiken of te activeren. Alert zijn is de boodschap!

De naoorlogse wereld ziet er OK uit. Het zijn scherpe HD achtergronden opgesmukt met hier en daar een kleine animatie om het statische plaatje wat te doorbreken. Samen met de vormgeving van de menu’s en hoe het verhaal verteld wordt, doet het geheel - al dan niet bewust - denken aan een b-film. Vijanden zijn best origineel te noemen alhoewel ze niet steeds consequent in de setting lijken te passen (Dracula? Geesten? Aliens?). Ook wapens en eigenschappen zijn gedetailleerd en duidelijk te herkennen. Zoals veelal bij Tower Defense games het geval is, kan je elk item in je arsenaal upgraden en louter op zicht kan je grafisch goed zien in welke staat een element zich bevindt. De achtergrond muziek en geluidseffecten zijn niet echt bijzonder te noemen. Je kan die wel afzetten maar jammer genoeg laat de game niet toe om ondertussen naar je eigen playlist te luisteren. Verder is er nog een groot aantal achievements waarop je kunt jagen en kan je van private opklimmen naar maarschalk. Voor je die laatste medaille opgespeld krijgt zal je wel eventjes zoet zijn, want dit is geen eenvoudige game. Onder andere door de meerdere routes maar zeker door de eindbazen die telkens na een tiental golven volgen. Deze zijn echt heel erg pittig en alvorens je door hebt hoe ze het best aan te pakken, zal je een level toch een paar keer helemaal overnieuw gespeeld moeten hebben. Ben je echt een pro, kan je altijd nog kijken hoe ver je in de Survival mode komt of de extreem moeilijke Bonus Campaign (in space) een kans geven.