Batman: Arkham City: Vlieg- en stuntwerk
Als je een comicgerelateerd spel wil laten bespreken, dan is het meestal niet echt een slecht idee om een comic-fan erop af te sturen. Dat had ook papfles door en dus trok ondergetekende naar Londen om Batman te leren hoe hij zich moest gedragen in Batman: Arkham City. Gewapend met een Batman t-shirt en Justice League All-Stars zijn we perfect undercover voor ons avontuur.
Voor wie de laatste maanden onder een rots heeft geleefd of nog altijd aan het worstelen is met Demon’s Souls: Batman: Arkham City is het vervolg op het populaire Arkham Asylum, waarmee Rocksteady de gamingwereld verbaasde en zelfs tal van “game of the year”-awards mee in de wacht sleepte. Jammer genoeg voor Batman is het niet genoeg om de puntjes op de i te zetten, want is het gespuis gewoon verspreid geraakt over de hele stad en mag hij nu ook nog eens daar de zaken op orde gaan zetten. De grenzen van het Asylum zijn dus doorbroken en dat betekent ook dat Batman zichzelf geen grenzen meer oplegt. Tijd voor een pak rammel.
Nadat de controller in onze handen werd gepropt met de woorden “Have fun”, nemen we onze eerste kleine stapjes in de wereld van Arkham City. Meteen wordt duidelijk dat de sfeer uit de vorige game ook in deze telg is gepropt, maar dat er nog een dosis sfeer is toegevoegd. Zelf zou je niet echt graag in Arkham City rondlopen, ook al heeft Rocksteady de wereld mooi tot leven gebracht. Rookpluimpjes uit de schoorsteen, neon-reclame op tal van gebouwen dompelen de stad onder een vorm van mistroostigheid. Bovendien heeft Rocksteady het zichzelf niet gemakkelijk gemaakt. Je zal geen herhaling vinden in de gebouwen. Elk steegje, elk hoekje heeft zijn eigen Gotham-look.
Als een koning door de buurt scheuren met je Batmobiel zit er echter niet in, want je zou nogal wat stenen en blikken voorbij zien vliegen. Nee, Batman verkiest het om geruislozer door de stad te gaan en dat doet hij door middel van zij grapling hook en zijn zweefmogelijkheden. Heel intuïtief grijp je de hoek van een gebouw vast en zweef je vervolgens verder naar je doel. Dit kan je zo herhalen tot je je bestemming hebt bereikt. Zweven, duikvlucht om snelheid te maken, verder zweven en een grapling hook om even ergens sneller te geraken en gebruik te maken van de gebouwen om weer een straat te overbruggen. Je merkt dat Rocksteady veel tijd heeft gestoken in dit transportmiddel, want het voelt allemaal heel vlot aan en je hebt het binnen de kortste keren onder de knie. Wil je liever niet zweven, dan kan je nog altijd onderaan een helikopter meevliegen. Deze dienen normaal om ervoor te zorgen dat geen enkele gevangene de stad ontvlucht, maar het is mooi meegenomen als vervoersmiddel waarvoor je geen energie hoeft te verspillen.
Wat vrij snel opvalt bij je zweeftocht, is het Riddler-icoontje. Geen 100 raadsels deze keer, maar wel maar liefst 430, zodat je je zeker niet al te snel verveelt. Ze zijn ook niet allemaal even toegankelijk, want er worden zelfs speciale gadgets in het leven geroepen om ze op te kunnen lossen. Een daarvan is de Remote Batarang, een Batman-getinte boomerang die je qua snelheid en richting zelf kan manipuleren. Hiermee kan je onder meer ettelijke schakelaars een voor een uitschakelen, terwijl je doorheen een wirwar van kruipruimtes en tunnels moet gaan. Het belooft dus weer zoeken en zwoegen te worden voor de Riddler-uitdagingen.
Hoewel we tijdens de spelsessie instructies kregen om naar een bepaald punt te gaan voor een missie, dwaalde onze aandacht wat af en besloten we een beetje rond te zwerven. Als bij wonder kwamen we Bane tegen, iemand die we toch wel eventjes wilden tonen wie de baas was. Wat bleek? Bane ergert zich een tikkeltje aan The Joker en vraagt onze hulp om wat recht te zetten. Een sidequest is geboren en we mogen weer aan de slag. Bane, de opgefokte gigant, werkte dus voor deze missie met ons mee, maar op de vraag of hij enkel als opdrachtgever in het spel zat, kregen we enkel een enorme glimlach als antwoord – een glimlach The Joker waardig.
We laten de sidequest voor wat ze is en keren terug naar onze hoofdmissie. Harley Quinn heeft haar demonische zelve weer eens getoond en een dokter ontvoerd voor The Joker. Hij wil namelijk genezen worden en daar moeten wij proberen een stokje voor te steken. We zullen het verdere verloop van deze missie niet vermelden, maar het volstaat om te zeggen dat de sfeer en brutaliteit eraf druipt.
Zo is het vechten geoptimaliseerd en zoals je reeds in eerdere previews hier kon lezen, is het uitermate agressief. Je krijgt het vlotte systeem uit Arkham Asylum, overgoten met een dosis opgekropte woede, een vleugje nieuwigheden en al snel voelt het uitermate vertrouwd aan, alsof het nooit anders geweest is. Zo kunnen gadgets op 1-2-3 gebruikt worden in de gevechten. Wat dacht je van een batarang op iemands smoel, snel wat explosieven op de grond en je stroomstootwapen tegen iemands borstkas in 1 vlotte actie? Je hoeft niet eens door menu’s te liggen scrollen om van gadget te veranderen. Voeg daar nog tal van nieuwe moves aan toe en je voelt je al snel een martial master, enkel en alleen door op een aantal knopjes te duwen.
