[GC 11] Lollipop Chainsaw

Je hebt van die ontwikkelaars die niets liever doen dan vreemde games te maken. Heel dikwijls hebben die games een geweldige sfeer, maar zijn ze zo vreemd dat niemand ze koopt. Suda51 is zo iemand. Zijn games, zoals No More Heroes en Shadows of the Damned, hebben meestal wel naambekendheid, maar het zijn zelden verkoopstoppers. Ditmaal probeert Suda51 het met Lollipop Chainsaw. Opnieuw een vreemd spel of wat had je gedacht.

Starling… Juliet Starling

In deze hack & slash-game ben jij cheerleader Juliet Starling. Zij is het populairste meisje van de hele school en ze kijkt vol verwachting uit naar haar achttiende verjaardag – en samen met haar ongetwijfeld een boel anderen, maar dat is een andere zaak. Net op die dag gebeurt er alleen iets verschrikkelijk. Haar school wordt aangevallen door zombies en daar kan Juliet niet om lachen. Ze is immers heel trots op haar school en het is dan ook nog eens haar verjaardag. Wie denken die zombies wel dat ze zijn? Er zit dus maar een ding op voor Juliet en dat is haar kettingzaag bovenhalen en er stevig op los beginnen hakken. Zo kan ze hopelijk haar school redden en uitzoeken wat er allemaal aan de hand is, om zo toch nog een fijne verjaardag te hebben.

Een kettingzaag en pompons

Juliet heeft twee basisaanvallen, waarvan een met haar pompons. Die gebruikt ze om de zombies af te matten, om ze daarna in mootjes te hakken met haar kettingzaag. Je hoeft nooit zelf te wisselen tussen de twee wapens, dit gebeurt automatisch. De speciale finisher moves die Juliet tot haar beschikking heeft, waarbij ze haar tegenstanders zo bloederig mogelijk afmaakt, zijn vooral gestoeld op quick-time events. Voor zover we konden zien was de basisgameplay nogal eentonig, zelfs voor een titel in dit genre. Je begeeft je telkens van kamer naar kamer, waar dan een aantal zombies op je worden losgelaten. Wanneer je die in mootjes hebt gehakt, gaat de deur open en kan je naar de volgende ruimte. Onderweg krijg je wel enkele speciale opdrachten, maar die zijn niet meer dan een lichte variatie op de basis. Zo zal je af en toe een klasgenoot moeten redden, vooraleer die wordt omgevormd tot zombie. Lukt je dat niet dan moet je ook je voormalige vriend in stukken snijden. Daarnaast krijg je ook nog eens te maken met sterkere zombies, meestal leerkrachten, waarvoor je een speciale tactiek moet uitdokteren.

Bloed en humor

Op het einde van de presentatie krijgen we een volwaardige eindbaas voorgeschoteld. Een punker met een serieus probleem, die we een toontje lager gaan laten zingen. Tijdens dit gevecht krijgen we eindelijk de humor te zien die we al heel de tijd verwachten. Zo valt de punk-zombie ons letterlijk aan met scheldwoorden. Juliet krijgt op die manier onder andere zinnen als white trash whore naar haar hoofd geslingerd. Ook de commentaren die Juliet en haar tegenstander naar elkaar slingeren zijn vrij grappig om te horen. Tenslotte was de reactie van de zombie toen hij letterlijk in stukken werd gesneden gewoonweg hilarisch. Als Lollipop Chainsaw deze humor kan doortrekken over het hele spel, dan zou het een aangename titel kunnen worden. We vrezen er echter voor dat de monotone gameplay serieus roet in het eten gaat gooien.

Niet alleen Suda 51’s ideeën zijn een beetje raar, ook zijn grafische voorkeur is op zijn minst opmerkelijk te noemen. Lollipop Chainsaw is namelijk heel kleurrijk spel. De grafische stijl kan je vergelijken met een comic die is ingekleurd met de felste kleuren die ter beschikking zijn, met vooral een overdaad aan geel. Het is in ieder geval een spel dat je geen acht uren aan een stuk kan spelen, want dan zou het wel eens kunnen dat je scheel begint te kijken. Ook kregen we tijdens de presentatie soms het gevoel dat de camera niet helemaal wilde meewerken. Dat is iets dat bij een game met een hoog tempo, zoals Lollipop Chainsaw toch, vrij dodelijk kan zijn.