HANDS-ON PREVIEW | Voldoende vernieuwing in Pikmin 4

Pikmin 3 verscheen in juli 2013 op de Wii U en was erg succesvol. De Deluxe versie op de Switch kreeg van ons enkele jaren geleden ook nog een erg mooie score. Exact tien jaar na de originele release maken we opnieuw kennis met Kapitein Olimar en zijn kleine maar dappere leger Pikmin. In Pikmin 4 probeert Nintendo een combinatie te vinden tussen bekende gameplaymechanics en nieuwe elementen. Wij konden alvast aan de slag met enkele levels.

We vermoeden stiekem dat Olimar en zijn soortgenoten eigenlijk niet zo’n succesvolle ruimtereizigers zijn. In elk spel zien we minstens één schip tegen het oppervlak crashen met alle gevolgen van dien. Olimar moet onderdelen van zijn schip zoeken, bemanningsleden en een nieuwe planeet ontdekken. Pikmin 4 is een rechtstreeks vervolg op het derde deel. Samen met je collega ruimtevaarders reageer je op het noodsignaal dat Olimar de ruimte in heeft gestuurd. Uiteraard crasht ook jouw schip en ga je op zoek naar manieren om het weer in de lucht te krijgen. Daarvoor moet je tal van vreemde objecten zoals Gameboys of schroevendraaiers verzamelen. Alles draait natuurlijk om het verkennen van de wereld om je heen en dat betekent puzzelen met de verschillende kleuren Pikmin die je gaandeweg leert kennen.

Voor wie het concept niet kent: Pikmin zijn geen planten en geen dieren, maar zitten daar ergens tussenin. De kleine wezentjes helpen je door objecten te dragen en vijanden te verslaan. Elke kleur Pikmin heeft een eigen kwaliteit. Wij konden onder andere samenwerken met de rode, gele en blauwe exemplaren. Door bijvoorbeeld bloemen te verzamelen, groeit je leger Pikmin. Ze hebben daarnaast ook allemaal een eigen specialiteit. De rode specimen zijn vuurbestendig, de blauwe kunnen zowel water als vijanden bevriezen en de gele Pikmin hebben elektrische krachten. Elk level zit dus boordevol puzzels waarbij je handig gebruik moet maken van de Pikmin. Aangezien wij enkel de eerste paar gebieden hebben verkend, waren de puzzels nooit echt moeilijk. 

Naast de Pikmin heb je ditmaal ook een tweepotige hond genaamd Oatchi. Hij is niet alleen immens schattig, hij kan ook nog erg nuttige vaardigheden aanleren om je avontuur te vergemakkelijken. Na verloop van tijd kan Oatchi zware objecten helemaal zelf tillen, zichzelf genezen na gevechten en rondhangende Pikmin als een soort herdershond gaan verzamelen. Daarnaast kun je ook op Oatchi rijden. Je Pikmin klimmen allemaal mee op de hond en wanneer je dan een vijand bestormt, springen ze allemaal tegelijk op je tegenstander. Het is een succesvolle tactiek, al moet je de aanvallen wel goed timen. Pikmin kunnen namelijk ook sterven als ze te veel schade nemen en als je een tekort hebt, is herbouwen een langzame klus. Gelukkig staat het spel je toe om de tijd enkele minuten terug te draaien om je grootste fouten toch wat bij te schaven.

De besturing is bijzonder vlot, zoals we dat gewoon zijn van first-party Nintendo titels. Je personage heeft een soort pijl voor zich uitlopen die aangeeft waar je Pikmin naartoe lopen als je het commando geeft. Wel hebben we de bewegingsbesturing van de Joy-Cons uitgeschakeld. Precies mikken blijkt daarbij toch wat lastig te zijn en de auto-aim stuurt niet voldoende bij. Simpelweg de joysticks gebruiken blijft de beste optie. Springen, lopen en bevelen uitdelen; het gaat allemaal met het grootste gemak. Wel zijn er kleine onzichtbare muren waardoor je niet rondom puzzels kunt gaan. Moet je een brug bouwen naar een lagere verdieping? Dan zul je net op dat ene plekje niet naar beneden kunnen springen, terwijl dat op alle andere plekken wel kan.    

Tijdens de levels vonden we ondergrondse gangen naar kleinere gebieden waar telkens een grote schat of een gecrashte astronaut verborgen zat. Het vinden van astronauten is erg nuttig wanneer de avond valt. Aan het einde van elke dag moet je terugkeren naar het basiskamp, waar je kunt praten met de door jouw gevonden bemanningsleden. Iedereen draagt bij tot een vlottere speelstijl. De ene kan je hond africhten, de andere maakt gekke uitvindingen en nog iemand anders verzamelt bloemen en wil je daar wel wat leuks voor in ruil geven. Het lijkt dus alsof er genoeg te beleven zal zijn in het afgewerkte spel, zowel tijdens de missies als in de hub.

Tijdens onze speelsessie vonden we ook enkele vreemde astronauten, die van kop tot teen in bladeren zijn gehuld. Wie of wat ze zijn blijft voorlopig een mysterie, maar ze houden van uitdagingen. Zo dagen ze je bijvoorbeeld uit om binnen een bepaalde tijdspanne zoveel mogelijk zware voorwerpen naar je basis te sleuren. Ook was er een uitdaging waarbij je het moet opnemen tegen zo’n astronaut en zijn Pikmin. Bedoeling ook hier is om zo veel mogelijk zaken naar je eigen basis te slepen. Maar je kunt de tegenstander saboteren door meer Pikmin te gooien naar een object dat al weggesleept wordt. Je kunt hem zelfs rechtstreeks aanvallen met je leger. Het spel gaat op dat moment ook in splitscreen modus, waardoor we dus waarschijnlijk een lokale multiplayer mogen verwachten in het afgewerkte spel. Dit hebben we nog niet kunnen testen. Deze uitdagingen zijn best spannend en vormen een interessante afwisseling met de normale gameplay.